Η επιστροφή του ΧΑ στα Developed Markets και οι λεπτομέρειες που κρίνουν το εγχείρημα

Προφανώς η αναβάθμιση έχει τα πλεονεκτήματα της (λίγο ως πολύ γνωστά, δεν θα αναφερθώ) πλην όμως έχει και τις παγίδες της.

Κατ' αρχήν, σε ότι αφορά τις εισηγμένες που πληρούν τα βασικά κριτήρια (χρηματιστηριακή αξία, συναλλακτικότητα, ελεύθερη διασπορά κ.α.)

δλδ τις μετοχές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και 4-6 blue chips με αυξημένη κυκλοφοριακή δραστηριότητα, τα κριτήρια επιλεξιμότητας θα είναι πιο αυστηρά και θα εξετάζονται από διαχειριστές funds πολλαπλάσιας ισχύος αυτών που περιορίζονται στις Αναδυόμενες Αγορές.

Ωστόσο, ελάχιστη προετοιμασία έχει γίνει-μέχρι τώρα- για τα λεγόμενα mid caps, που σε ένα developed market κινδυνεύουν να περιθωριοποιηθούν καθώς αξιόλογο εγχώριο "οικοσύστημα" δεν υφίσταται.

Πρακτικά, παρ' ότι από την αρχή του 2025 η αποτίμηση των εισηγμένων έχει αυξηθεί κατά 40 δισ. (πλέον στα 141,8 δισ. ( * ) η συμμετοχή των εγχώριων επενδυτών, μετά βίας φτάνει το 30%. Σαν να λέμε, την χρονιά με την εντυπωσιακότερη μεταβολή εδώ και 20χρόνια (σε όρους χρηματιστηριακής αξίας) οι κωδικοί που αναλογούν σε Ελληνες επενδυτές δεν αυξήθηκαν πάνω από 20.000 (αφορά σε ιδιώτες επενδυτές).

Και όμως, θα μπορούσε οι Αρχές να έχουν εργαστεί όπως οι ομόλογοι τους, για το χρηματιστήριο της Βαρσοβίας. Οντως, οι Πολωνοί με σχεδιασμό δημιούργησαν- σταδιακά- μία εύρωστη και με "βάθος" αγορά, με πολλαπλάσια συμμετοχή επενδυτών, με μεγαλύτερο αριθμό εταιρειών (νέες εισαγωγές, από ευρύτατο φάσμα κλάδων) ικανή να προσελκύσει το ενδιαφέρον των Πολωνών.

Η δε κυβέρνηση της χώρας, παρείχε κίνητρα ώστε η θεσμική αγορά να μεταφέρει σημαντικά κεφάλαια από την επικουρική ασφάλιση σε επαγγελματικά ταμεία επενδύσεων, σε ασφαλιστικά προγράμματα, και τόσων άλλων που θα έπρεπε (και μπορούσε) να κάνει η Αθήνα.