Σε περιβάλλον ακραίας πόλωσης η Γαλλία - Bυθίζεται σε πολιτική και δημοσιονομική κρίση

Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Μπαϊρού υποβάλει σήμερα την παραίτησή του στον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, την επομένη της ανατροπής της κυβέρνησής του στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση που οδηγεί την χώρα σε νέα πολιτική και δημοσιονομική κρίση και αποδυναμώνει τον αρχηγό του κράτους.

Ο Εμανουέλ Μακρόν θα πρέπει πλέον να επιδιώξει την διευθέτηση της κρίσης, «εντός των προσεχών ημερών», σύμφωνα με την γαλλική προεδρία. Μία επίμονη σπαζοκεφαλιά που δεν έχει καταφέρει να λύσει εδώ και έναν χρόνο: ορισμός ενός πρωθυπουργού που θα είναι σε θέση να επιβιώσει σε ένα χωρίς πλειοψηφία κατακερματισμένο κοινοβουλευτικό περιβάλλον χωρισμένο σε τρία μπλοκ, την συμμαχία της αριστεράς, την κεντροδεξιά και την άκρα δεξιά.

Ο διάδοχος του Φρανσουά Μπαϊρού θα είναι ο πέμπτος πρωθυπουργός από την έναρξη της δεύτερης πενταετούς προεδρικής θητείας του Εμανουέλ Μακρόν το 2022.

Και ο διεθνής Τύπος εκφράζει την ανησυχία του.

Για τους New York Times, η Γαλλία βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση «χρόνιας πολιτικής αστάθειας». Οι Financial Times αναφέρονται σε μία «νέα πολιτική κρίση που κινδυνεύει να επεκταθεί στον δρόμο και τις αγορές». «Η Γαλλία διατρέχει τον κίνδυνο μεγάλου αδιεξόδου», προειδοποιεί η Süddeutsche Zeitung, ενώ για την El Pais «η γαλλική πολιτική κρίση απαιτεί ταχεία επίλυση που δεν θα παραβλέπει την σκληρή αλήθεια για την δημοσιονομική κατάσταση όπως την απεικόνισε ο Μπαϊρού».

Το εγχείρημα του προέδρου της Γαλλίας θα είναι δύσκολο αφού τα πολιτικά κόμματα παραμένουν οχυρωμένα στις θέσεις τους.

Ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός ζητά νέες βουλευτικές εκλογές και προειδοποιεί μέσω του προέδρου του Ζορντάν Μπαρντελά για την καταψήφιση οποιουδήποτε πρωθυπουργού «δεν αποστεί από την πολιτική που ακολουθείται εδώ και οκτώ χρόνια».

Η ριζοσπαστική αριστερά ζητά την παραίτηση του προέδρου.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα επαναλαμβάνει ότι η αριστερά, πρώτη κοινοβουλευτική δύναμη μετά τις τελευταίες εκλογές, πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ομως, ο πρόεδρος της Γαλλίας, για τον οποίο η φορολόγηση των πλουσιότερων παραμένει ταμπού, μάλλον θα θελήσει να διευρύνει το κεντρώο μπλοκ του και θα αναζητήσει μία προσωπικότητα από τον χώρο της δεξιάς ή του κέντρου ικανή «να συνεργασθεί με τους σοσιαλιστές», σύμφωνα με το περιβάλλον του.

Πολλά είναι τα ονόματα που κυκλοφορούν, ανάμεσά τους του υπουργού Αμυνας Σεμπαστιέν Λεκορνύ, που προέρχεται από την δεξιά. Η υπουργός Εργασίας και Υγείας Κατρίν Βοτρέν και ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρ, που προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ανήκουν επίσης στις πιθανές επιλογές.

Το καλπάζον χρέος

Σύμφωνα με τακτικό συνομιλητή του Εμανουέλ Μακρόν, ο επόμενος πρωθυπουργός θα ορισθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας, πριν από την αναχώρηση του προέδρου της Γαλλίας για την Νέα Υόρκη όπου θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Εθνη.

Στον πυρήνα της μαζικής αποδοκιμασίας του Φρανσουά Μπαϊρού (364 ψήφοι κατά, 194 υπέρ), το σχέδιο του προϋπολογισμού που προβλέπει οικονομίες 44 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2026 με στόχο την μείωση του χρέους της Γαλλίας που έχει φθάσει στο 114% του ΑΕΠ.

Στην αγορά χρέους,η Γαλλία δανείζεται πλέον με 3,47% σε δεκαετή βάση, όπως ακριβώς η Ιταλία.

Η πολιτική κρίση ξεσπά λίγες ημέρες πριν από την ανακοίνωση της αξιολόγησης του χρέους από τον οίκο Fitch και την ενδεχόμενη υποβάθμιση της Γαλλίας εντός της σημερινής συγκυρίας της πολιτικής αβεβαιότητας που δημιουργεί ανησυχία για αναταραχή στις αγορές.

Κινητοποιήσεις

Παράλληλα, το κίνημα με το σύνθημα «Bloquons tout» (Να μπλοκάρουμε τα πάντα) που γεννήθηκε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα αυτό το καλοκαίρι και υποστηρίζεται από ορισμένα συνδικάτα και την ριζοσπαστική αριστερά καλεί σε παράλυση της χώρας από αύριο. Περί τους 80.000 αστυνομικοί και χωροφύλακες θα αναπτυχθούν αύριο σε ολόκληρη την Γαλλία, όπου οργανώνονται δεκάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής του Μακρόν, που βρίσκεται στο ναδίρ της δημοφιλίας του με 77% αρνητικές γνώμες, ενώ η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας προβλέπει προβλήματα και καθυστερήσεις σε όλα τα γαλλικά αεροδρόμια.

Επικριτικά τα γαλλικά ΜΜΕ για τον τρόπο με τον οποίο άσκησε την πρωθυπουργία ο Μπαϊρού

Εξαιρετικά επικριτικά, αλλά και προβληματισμένα για τον τρόπο με τον οποίο άσκησε την πρωθυπουργία ο Φρανσουά Μπαϊρού, του οποίου η κυβέρνηση δεν έλαβε χθες την ψήφο εμπιστοσύνης της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, εμφανίζονται σήμερα πολλά γαλλικά μέσα ενημέρωσης.

Ενδεικτικά, σε ανάλυση που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Le Monde ο απερχόμενος πρωθυπουργός παρουσιάζεται ως ένας πρωθυπουργός χωρίς «περίοδο χάριτος», βυθισμένος σε σκάνδαλα και βυζαντινισμούς από την πρώτη στιγμή. Το δημοσίευμα τονίζει την «αδέξια» και «μοναχική» του διακυβέρνηση, με καθυστερήσεις, λάθη και αδυναμία συναίνεσης. Επισημαίνεται ότι πολιτικά «φάλτσα», όπως η πρόταση για δημοψήφισμα επί των συντάξεων, τον απομάκρυναν από συμμάχους και τον έφεραν σε ανοιχτή αντίθεση με τον Πρόεδρο Mακρόν και ότι παρά τις εξαγγελίες και κάποια νομοθετήματα, κυριάρχησε η ακινησία και η αδυναμία του να πείσει για το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού λιτότητας που παρουσίασε. To δημοσίευμα σκιαγραφεί έναν ηγέτη απομονωμένο, αμφιλεγόμενο και αποτυχημένο, που αποχωρεί με χαμένη εμπιστοσύνη και αμφίβολες προοπτικές.

Από την πλευρά της, η εφημερίδα Le Figaro παρουσιάζει την πτώση του Μπαϊρού ως μια «προβλέψιμη αλλά ιστορική» στιγμή της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Επισημαίνει πως πολλοί μιλούν για «απομόνωση» και «απρονοησία», καταγγέλλοντας τις «ψεύτικες υποσχέσεις» και την «αφελή» επιλογή του να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης χωρίς να έχει συμμαχίες, επισημαίνοντας πως ακόμη και οι φιλοκυβερνητικοί βουλευτές εμφανίζονται απογοητευμένοι, άλλα και σαρκαστικοί για το «ερασιτεχνικό κλίμα». Το δημοσίευμα τονίζει την εικόνα ενός ηγέτη που επιτάχυνε ο ίδιος το τέλος του, με «αδιανόητη αφέλεια», και μίας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας χωρίς στρατηγική. Στο παρασκήνιο, η πολιτική ατμόσφαιρα περιγράφεται ως «καταθλιπτική», με φόβους νέας διάλυσης και μόνη πιθανή διέξοδο συμβιβασμούς με τους σοσιαλιστές για τη φορολογία των πλουσίων. Σε γενικές γραμμές, η πτώση Μπαϊρού ερμηνεύεται ως σύμπτωμα χάους και ερασιτεχνισμού στην εξουσία.