Δεν “ψήνονται” οι ξένοι από το success story της κυβέρνησης

Τι φοβούνται για τους επόμενους μήνες και τι κρύβει η άνοδος του 10ετούς ομολόγου

Δεν “ψήνονται” οι ξένοι από το success story της κυβέρνησης

Τη σιέστα της συνεχίζει να απολαμβάνει η κυβέρνηση, επαναπαυμένη στις δάφνες της δοκιμαστικής έκδοσης ομολόγου και αυτοπαγιδευμένη στο «θολό» αφήγημα της «καθαρής» εξόδου από τα Μνημόνια σε ένα χρόνο από τώρα. Την ίδια ώρα, όσοι μπορούν ακόμα να κοιτάνε λίγο πιο μακριά από τη… μύτη τους, νιώθουν ότι ξαναζούν το καλοκαίρι του 2016, σε ένα deja vu των απίστευτων καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση θεωρητικά απλών προαπαιτούμενων, που τελικά συνέβαλαν στον εκτροχιασμό της αξιολόγησης.

Επί της ουσίας ο Αύγουστος φεύγει «παρθένος», καθώς όσα ακούστηκαν εν είδει συστάσεων από τα πρωθυπουργικά χείλη, περί αδιάκοπης και εντατικής εργασίας, τα πήραν τα μελτέμια και ο κυβερνητικός μηχανισμός στο σύνολο του παραδόθηκε στη γλυκιά καλοκαιρινή ραστώνη, σαν να μην τρέχει τίποτα. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και οι πιο υποψιασμένοι στην Αθήνα, είτε δεν αντιλαμβάνονται είτε αδιαφορούν για το ότι αν η κυβέρνηση μείνει πάλι μετεξεταστέα στο αυστηρό τεστ της πιστής τήρησης των όρων και των χρονοδιαγραμμάτων που επικυρώθηκαν στο τελευταίο Eurogroup, οι αγορές θα γυρίσουν την πλάτη. Και ήδη τα πρώτα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά.

Με φόντο την παταγώδη αποτυχία στην απόπειρα αξιολόγησης στο Δημόσιο και την οφθαλμοφανή καθυστέρηση στο βασικό παραδοτέο της ολοκλήρωσης των νέων οργανογραμμάτων σε βασικά υπουργεία- που είναι η βάση του νέου συστήματος κινητικότητας, το οποίο υποτίθεται θα πρέπει να είναι έτοιμο τον επόμενο μήνα- οι τελευταίες κυβερνητικές διαρροές κάνουν λόγο για… βροχή νομοσχεδίων. Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την υλοποίηση των δεσμεύσεων και των προαπαιτούμενων του Μνημονίου, από το οποίο η κυβέρνηση βαυκαλίζεται ότι θα εξέλθει «καθαρή», δηλαδή χωρίς νέους όρους και μέτρα.

Στην πραγματικότητα, η όποια κυβερνητική δραστηριότητα δεν έχει αυτή τη στιγμή ως προτεραιότητα την αξιολόγηση και την επιστροφή των ξένων τεχνοκρατών, αλλά το πώς θα φτιασιδωθεί η εικόνα εν όψει ΔΕΘ και πώς θα αξιοποιηθεί επικοινωνιακά κατά το μέγιστο δυνατό βαθμό η επίσκεψη Μακρόν. Τα προβλήματα είναι, όμως, αλλού.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες η «τρύπα» των 730 εκ. ευρώ στα έσοδα του Ιουλίου θα σήμαινε συναγερμό και θα προκαλούσε σειρά συσκέψεων, προκειμένου αφενός να διαπιστωθεί τι δεν πήγε καλά στους αρχικούς υπολογισμούς αφετέρου να εκτιμηθεί ποια μπορεί να είναι η συνέχεια. Πέρσι τον Ιούλιο, όταν οι εισπράξεις του ΦΠΑ ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, η κυβέρνηση έσπευσε να πανηγυρίσει, κάτι που δεν παρατηρείται φέτος κι αυτό αν μη τι άλλο είναι στοιχείο προβληματισμού. Όμως, πέραν τούτου ουδέν. Αντιθέτως, φαίνεται ότι έχουν αφεθεί να βγάλουν το φίδι από την τρύπα οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ, που σαρώνουν την Επικράτεια για αποδείξεις, χωρίς να υπάρχει plan B για την περίπτωση που «στραβώσει» και ο Σεπτέμβριος, με τις διπλές πληρωμές φόρου εισοδήματος- ΕΝΦΙΑ.

Παράγοντες της αγοράς δεν κρύβουν, επίσης, τον προβληματισμό τους για την εικόνα των ελληνικών ομολόγων. Μετά από το πανηγυρικό κλίμα λόγω Eurogroup και το τρελό ράλι εν όψει της πρώτης έκδοσης, οι αντιδράσεις δείχνουν να μετριάζονται, καθώς το επόμενο θετικό σοκ που περίμεναν οι αγορές π.χ. μια εντυπωσιακή κίνηση στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων, όχι μόνο δεν ήρθε αλλά και δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι ούτως ή άλλως light αναβαθμίσεις από τους Οίκους Αξιολόγησης- τα ελληνικά «χαρτιά» παραμένουν στην κατηγορία «σκουπίδια»- πέρασαν στα ψιλά, ως προεξοφλημένες, ενώ αντιθέτως το 10ετές, δηλαδή το βαρόμετρο εμπιστοσύνης, δείχνει σταθερά ανοδικές τάσεις. Σε μια νευρική αγορά, που ταλανίζεται από την αβεβαιότητα για τις επόμενες κινήσεις της ΕΚΤ, το ελληνικό 10ετές «παίζει» μεταξύ 5,5- 5,6%, όταν το αντίστοιχο πορτογαλικό είναι περίπου στα μισά, δηλαδή μεταξύ 2,7- 2,8% κι αυτό αν μη τι άλλο πρέπει να λέει πολλά.

Τι προβληματίζει τις αγορές; Οι διαφαινόμενες πρόωρες εκλογές. Όχι, όμως, λόγω της σφόδρα πιθανής αλλαγής σκυτάλης, αλλά επειδή εκτιμάται ότι η κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει την πανωλεθρία και να περιορίσει τις απώλειες σε διαχειρίσιμα επίπεδα, θα ανοίξει έναν κύκλο παροχολογίας, φρενάροντας παράλληλα τις διαπραγματεύσεις για τα δύσκολα θέματα όπως ο περιορισμός των απεργιών, οι αποκρατικοποιήσεις, η ταχύτερη μείωση του αφορολογήτου, το «πάγωμα» των αντίμετρων. Αυτός ακριβώς ο προβληματισμός είναι, άλλωστε, που καθιστά εξαιρετικά διστακτική και την ΕΚΤ στο να επιτρέψει την ταχύτερη άρση των κεφαλαιακών ελέγχων, με πρώτο και καθοριστικό βήμα την άρση του απαγορευτικού στο άνοιγμα νέων καταθετικών λογαριασμών.

Το μυστικό για τον Τσακαλώτο

Η αβεβαιότητα για το κατά πόσο η κυβέρνηση μπορεί και θέλει να «τρέξει» τις μνημονιακές υποχρεώσεις είναι το… μυστικό και γύρω από το σήριαλ Τσακαλώτου. Ο ίδιος δεν έκρυβε σε ανύποπτο χρόνο ότι επιθυμούσε μεταγραφή σε άλλο πόστο, ενώ και το Μέγαρο Μαξίμου μετά από διάφορα «θερμά» και «ψυχρά» επεισόδια φαινόταν έτοιμο να αντικαταστήσει τον υπουργό Οικονομικών με πρόσωπο του πιο κοντινού περιβάλλοντος στον Πρωθυπουργό. Ωστόσο αυτή η ζύμωση δεν άρεσε ιδιαιτέρως στους «έξω», καθώς ακόμα και στο ανώτατο επίπεδο δεν έχουν κρύψει ότι στο πρόσωπο του Ε. Τσακαλώτου έχουν βρει έναν αξιόπιστο συνομιλητή, που δείχνει να αντιλαμβάνεται- τις περισσότερες φορές τουλάχιστον- τις ισορροπίες που διαμορφώνονται εντός και εκτός Eurogroup.

Ευρωπαϊκές πηγές μιλώντας στα «Π» απέφυγαν να σχολιάσουν τα σενάρια περί αποχώρησης του Ε. Τσακαλώτου. Όμως σημείωσαν ότι είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι οι ξένοι δεν γνωρίζουν και δεν σταθμίζουν το γεγονός ότι πίσω από το σημερινό υπουργό συντάσσεται η αριστερή πτέρυγα των «53», η οποία όσο ο Ε. Τσακαλώτος βρίσκεται στην οδό Νίκης, παραμένει αδρανής.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ