Σάλος με την πώληση των ΑΤΜ της Πειραιώς: Το πάρτι με τις προμήθειες και η κυβερνητική αμηχανία

Σάλος με την πώληση των ΑΤΜ της Πειραιώς: Το πάρτι με τις προμήθειες και η κυβερνητική αμηχανία

Εκτεθειμένη η κυβέρνηση καθώς το αφήγημα της «σκληρής στάσης» απέναντι στις τράπεζες ώστε να προστατευτούν οι πολίτες από τις υψηλές προμήθειες κατέρρευσε εν μια νυκτί. Αιτία η απόφαση της Τράπεζα Πειραιώς να πουλήσει το 40% των ΑΤΜς της σε ιδιωτική εταιρεία στην οποία όμως η τράπεζα παραμένει μέτοχος μειοψηφίας. Ενώ η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών αναζητούν λύση δια της νομοθετικής οδού, οι πελάτες της Πειραιώς ήδη καλούνται σε 850 σημεία να πληρώνουν 2,1 ευρώ για κάθε ανάληψη όταν μέχρι πριν από μερικές ημέρες η ίδια συναλλαγή ήταν δωρεάν. Μεγάλες οι αντιδράσεις σε νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές ενώ η αντικατάσταση των μηχανημάτων ήδη ολοκληρώθηκε σε πολλά πολυσύχναστα σημεία όπως οι σταθμοί του μετρό, τα νοσοκομεία, χώρους έξω από supermarket κλπ. Μεγάλο το πρόβλημα σε απομακρυσμένες περιοχές στις οποίες η Πειραιώς -λόγω Αγροτικής- είχε αποκλειστική παρουσία.

Διαθέτεις ένα δίκτυο 2140 ATMs. Ξεσκαρτάρεις το 40% που σου προκαλεί ζημιά γιατί αυτά τα 850 μηχανήματα είναι εκεί για να εξυπηρετούν τους πελάτες σου οι οποίοι κάνουν αναλήψεις χωρίς να πληρώνουν προμήθειες αλλά την ίδια στιγμή εσύ πληρώνεις για το ρεύμα, για την ασφάλεια, για την τροφοδοσία με τις χρηματαποστολές κλπ. Και έχεις και τον νόμο πάνω από το κεφάλι σου που ορίζει ότι ειδικά στις απομακρυσμένες περιοχές, πρέπει να διασφαλίζεται μηδενική χρέωση και για τους πελάτες των υπόλοιπων τραπεζών εφόσον δεν υπάρχει άλλο ATM πλησίον. Τι κάνεις λοιπόν; Πακετάρεις αυτά τα 850 ATMs, τα πουλάς σε μια 3η ιδιωτική εταιρεία και μάλιστα μπαίνεις συμμέτοχος. Αυτομάτως γίνονται τα εξής:

  1. Ο πελάτης σου χάνει το δικαίωμα να σηκώνει λεφτά ή να ρωτά για το υπόλοιπο του λογαριασμού του χωρίς να πληρώνει. Το μηδέν γίνεται 1,5 ευρώ. Από αυτό το 1,5 ευρώ κερδίζει ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας, κερδίζεις όμως και εσύ καθώς εισπράττεις το 20%.
  2. Βγάζεις έξτρα έσοδο καθώς οι όποιες αναλήψεις από τα συγκεκριμένα ATMs θεωρείται πλέον ότι ενεργοποιούν το λεγόμενο disloyalty fee. Τι είναι αυτό; Αν σηκώνεις λεφτά με την κάρτα σου από ATM άλλης τράπεζας ή φορέα, θεωρείται ότι επιβαρύνεις την τράπεζά σου και γι’ αυτό πρέπει να πληρώνεις ένα ποσό της τάξεως των 60-75 λεπτών. Άρα, ως τράπεζα, δεν βγάζεις μόνο το μερίδιό σου στο 1,5 ευρώ αλλά και αυτά τα 60 λεπτά.
  3. Ξεμπερδεύεις με τις νομοθετικές απαιτήσεις. Διότι πλέον τα ATMs στις απομακρυσμένες περιοχές, δεν είναι ιδιοκτησία σου. Και δεν είναι καν βέβαιο με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο ότι η υποχρέωση της «καθολικότητας» (να μπορεί δηλαδή ο κάτοικος του ορεινού χωριού να σηκώνει τη σύνταξή του χωρίς προμήθεια ανεξάρτητα από το ποια τράπεζα του έχει εκδώσει την κάρτα) καλύπτει και τις «ιδιωτικές εταιρείες» που διαχειρίζονται ATMs

Μια «ιδιωτική συναλλαγή» όπως αυτή που περιγράφηκε προηγουμένως -η πώληση δηλαδή των ATM από την Πειραιώς σε ιδιωτική εταιρεία υπό την Printec- δεν θα γινόταν ποτέ πολιτικό θέμα αν δεν είχε προηγηθεί όλος αυτός ο θόρυβος από την πλευρά της κυβέρνησης. Εδώ προκύπτει ότι από τα… μπινελίκια και τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την επιβολή πλαφόν στις τραπεζικές χρεώσεις φτάσαμε στις «τρίπλες» των τραπεζών με στόχο η μηδενική είσπραξη να γίνει 2,1 ευρώ το κεφάλι. Και το ερώτημα βεβαίως είναι συγκεκριμένο: «σήμερα η Πειραιώς. Ποιος διασφαλίζει ότι αύριο δεν θα ακοουθήσουν και οι άλλες τράπεζες»; Αν κοιτάξει κάποιος τα στοιχεία της αγοράς, θα διαπιστώσει ότι ήδη τα 4 στα 10 ΑΤΜς της χώρας δεν ελέγχονται από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες αλλά από ιδιωτικές εταιρείες (εγχώριων και ξένων συμφερόντων) οι οποίες χρεώνουν την ανάληψη κατ΄ ελάχιστο 1,5 ευρώ και κατά μέγιστο 4,95 ευρώ.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ερωτήθηκε χθες σχετικός και προανήγγειλε νομοθετική ρύθμιση. Το υπουργείο Οικονομικών προς το παρόν δεν ανοίγει τα χαρτιά του. Ίδωμεν…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ