Στάση...ρυθμίσεων κάνουν οι δανειολήπτες ενόψει νέου νόμου

Της Έφης Καραγεώργου,

Προφανώς οι δανειολήπτες περιμένουν να ψηφιστούν οι νόμοι για τις διαγραφές και τα «κουρέματα» μέρους των «κόκκινων» δανείων τους. Και δεν ήταν καθόλου τυχαία η δήλωση του προέδρου της Alpha Bank κ. Βασίλη Ράπανου χθες από το βήμα της γενικής συνέλευσης των μετόχων (ενέκριναν τη χρήση του αναβαλλόμενου φόρου) ο οποίος απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε χαρακτηριστικά:

“Να σταματήσουν οι κυβερνήσεις να ψηφίζουν νόμους που ευνοούν τους κακοπληρωτές."

Το ερώτημα είχε να κάνει με το πρόσφατο νομοσχέδιο που προχωρά σε διαγραφές προστίμων και προσαυξήσεων για χρέη προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και με το προς ψήφιση νομοσχέδιο για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια.

Σύμφωνα με στελέχη τραπεζών, τις τελευταίες μέρες οι τράπεζες δεν δέχονται αιτήματα για ρυθμίσεις «κόκκινων» οφειλών, τόσο από επιχειρήσεις, όσο και από τα νοικοκυριά. Και σημειώνουν πως το προηγούμενο διάστημα η ροή αυτών των αιτημάτων ήταν πολύ μεγάλη σε καθημερινή βάση.

«Έχει δημιουργηθεί στον κόσμο η προσδοκία πως με νόμο θα υπάρξουν διαγραφές, είτε των ληξιπρόθεσμων δόσεων, είτε και σε ποσοστό του άληκτου κεφαλαίου του δανείου», σημειώνουν τραπεζικές πηγές.

Εδραιώνεται η άποψη στους δανειολήπτες, πως μόνο αν είναι «κακοπληρωτές» θα επιβραβευτούν, υπογραμμίζουν οι ίδιοι κύκλοι. Η μέχρι τώρα τακτική αυτό έχει δείξει. Η πολιτεία νομοθετεί, δίνοντας «άφεση» στους «κακοπληρωτές», χωρίς να λαμβάνει μέριμνα για τους υπόλοιπους πολίτες, οι οποίοι αν και αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, πληρώνουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, δόσεις δανείων.

Οι τράπεζες, συνεχίζουν, επιθυμούν να προχωρήσουν οι ρυθμίσεις και μάλιστα να υπάρξει μέριμνα και για εκείνους που παρά τα προβλήματα φρόντισαν με «θυσίες» να είναι συνεπείς και στην ώρα τους. Όμως συνεχίζουν, ενώ υπάρχουν επιχειρηματίες και νοικοκυριά που πραγματικά πρέπει να βοηθήσεις, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν και δεν πληρώνουν. Θα πρέπει λοιπόν, να υπάρξει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες δανειοληπτών και ο νόμος θα πρέπει να προσφέρει «ομπρέλα» προστασίας σε εκείνους που βρίσκονται πραγματικά σε οικονομική δυσχέρεια, διαφορετικά το πρόβλημα θα συνεχίσει να διογκώνεται.