Όλα στον «αέρα» για την 3η αξιολόγηση

Ποιος θα είναι ο υπουργός Οικονομικών; Πότε θα ξεκινήσει; Πώς θα συντονιστούν τα υπουργεία που έχουν τα «αγκάθια»; Πώς επηρεάζεται η επόμενη έκδοση ομολόγου;

Όλα στον «αέρα» για την 3η αξιολόγηση

 Μπορεί η ανάλαφρη ατμόσφαιρα της θερινής ραστώνης να δημιουργεί τη ψευδαίσθηση της χαλάρωσης, ωστόσο η διαφαινόμενη αποχώρηση του Ε. Τσακαλώτου από το υπουργείο Οικονομικών ρίχνει ήδη βαριά σκιά στην επικείμενη αξιολόγηση, ειδικά από τη στιγμή που παρατηρούνται ανησυχητικές αρρυθμίες και αποκλίσεις στα χρονοδιαγράμματα των βασικών παραδοτέων του Σεπτεμβρίου, τα οποία υποτίθεται ότι «τρέχουν» άλλα υπουργεία. Εν αναμονή ενός πιθανού σαρωτικού ανασχηματισμού που θα περιλαμβάνει τη μετακίνηση του Ε. Τσακαλώτου, οι διαψεύσεις των προηγούμενων ημερών από την κυβέρνηση ήταν απλώς αυτονόητες- το Μέγαρο Μαξίμου υποχρεούται εκ των πραγμάτων να βρει εγκαίρως το βηματισμό του, πριν χάσει τη… μπάλα, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι ακόμα και το πότε θα ξεκινήσει η αξιολόγηση δεν είναι ακόμα «καθαρό», αφού είναι κοινό μυστικό ότι οι γερμανικές εκλογές στις 24 Σεπτεμβρίου θα κρίνουν πολλά.

Το πράγμα πιθανώς να αρχίσει να ξεκαθαρίζει στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν θα υπάρξει η πρώτη επαφή- είτε στις Βρυξέλλες είτε με τηλεδιάσκεψη- της ελληνικής ομάδας με τους Θεσμούς, χωρίς να είναι ακόμα σαφές ποιος θα ηγείται της ελληνικής αποστολής. Εκεί θα επιχειρηθεί μια συμφωνία για τα χρονοδιαγράμματα και την ουσία των διαπραγματεύσεων, ήτοι να οριστεί έστω κατά προσέγγιση η ημερομηνία έναρξης της τρίτης αξιολόγησης, το πώς θα «σπάσουν» τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα αλλά και το πόσες αξιολογήσεις θα πρέπει να γίνουν- θεωρητικά- ως τη λήξη του Προγράμματος τον επόμενο Αύγουστο.

Πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης είναι να έχει «κλείσει» τουλάχιστον τα 90 από τα 113 προαπαιτούμενα ως το τέλος του χρόνου, εκτιμώντας ότι θα γίνουν άλλες δύο αξιολογήσεις μέσα στο επόμενο 12μηνο, κάτι που προϋποθέτει, ωστόσο, ότι η τρίτη αξιολόγηση θα έχει ολοκληρωθεί το αργότερο ως τις αρχές Δεκεμβρίου. Ευρωπαϊκές πηγές διατηρούν, πάντως, σοβαρές επιφυλάξεις, παραπέμποντας στις μεγάλες καθυστερήσεις των προηγούμενων αξιολογήσεων αλλά και στα «αγκάθια» της επόμενης.

Ποια είναι αυτά τα «αγκάθια»; Όπως έχουν αποκαλύψει τα «Π», το μεγάλο στοίχημα ήταν και παραμένει το «πακέτο» αξιολόγησης- κινητικότητας στο Δημόσιο, το οποίο στην παρούσα φάση φαίνεται να «κολλάει» λόγω της διστακτικότητας της κυβέρνησης να επιβάλει τα δέοντα. Το πρόβλημα είναι ότι ως το τέλος του Αυγούστου θα πρέπει να είναι έτοιμα τα νέα οργανογράμματα και οι περιγραφές θέσεων στα 15 βασικά υπουργεία, κάτι που επί του παρόντος μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός. Ως ωρολογιακή βόμβα χαρακτηρίζεται, επίσης, το θέμα των συμβασιούχων, καθώς ειδικά για το ΔΝΤ θεωρείται αδιαπραγμάτευτος όρος η εισαγωγή «οροφής» 47.584 θέσεων και για το 2017 αλλά και για το 2018, με δεδομένο ότι οι δανειστές πιστεύουν ότι μέσω των συμβάσεων ορισμένου χρόνου καταστρατηγείται ο κανόνας αποχωρήσεων- προσλήψεων και χάνονται τα όποια οφέλη από τη μείωση του προσωπικού των τελευταίων ετών.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στην κυβέρνηση ανησυχούν ακόμα περισσότερο για την αναμόρφωση των κοινωνικών επιδομάτων, καθώς οι περικοπές που έρχονται θα προκαλέσουν αντιδράσεις. Πρόκειται για θέμα που χειρίζεται η αρμόδια αναπληρώτρια υπουργός Θ. Φωτίου αλλά τα περιθώρια ελιγμών είναι μηδενικά, καθώς με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Αθήνα, θα πρέπει να «εξαφανιστούν» όσα επιδόματα υποτίθεται ότι υπερκαλύπτονται από το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, να αναθεωρηθεί το πλαίσιο των οικογενειακών και των αναπηρικών επιδομάτων, να επανεξεταστούν οι απαλλαγές/εκπτώσεις στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, να εξορθολογιστούν απαλλαγές και επιδόματα στην εκπαίδευση (φοιτητικό επίδομα), να επανασχεδιαστεί το επίδομα ενοικίου.

Στην ελληνική ομάδα δεν δείχνουν να ανησυχούν για το ενδεχόμενο να ζητήσει το ΔΝΤ πρόσθετα μέτρα για το 2018, παρά το ότι επιμένει πως το πλεόνασμα της επόμενης χρονιάς δεν θα ξεπεράσει το 2,2%. Ωστόσο, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η κρίσιμη αξιολόγηση πριν από το τέλος του Προγράμματος να εξελιχθεί σε πεδίο μάχης, καθώς ήδη το ΔΝΤ έχει προετοιμάσει το έδαφος για εφαρμογή του μειωμένου αφορολογήτου από το 2019, δηλαδή ένα χρόνο νωρίτερα, ζητώντας παράλληλα την εφαρμογή των αντίμετρων από το 2023 και μετά. Αυτό και μόνο αρκεί για να δημιουργήσει εμπλοκή στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων, «θολώνοντας» έτσι εκ των πραγμάτων το νέο αφήγημα της κυβέρνησης για «καθαρή» έξοδο από τα Μνημόνια, χωρίς πιστωτική γραμμή.

Το εκρηκτικό μίγμα «αλλαγή υπουργού Οικονομικών- ασάφεια για την έναρξη της τρίτης αξιολόγησης- αποκλίσεις από τα χρονοδιαγράμματα βασικών προαπαιτούμενων- έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπουργείων- κυβερνητικές αρρυθμίες επί άλλων θεμάτων (π.χ. Παιδεία)», απειλεί, όμως και το σχεδιασμό για την επόμενη έκδοση ομολόγου. Όπως έχει δηλώσει λίγο ως πολύ ο Ε. Τσακαλώτος, η πρώτη έκδοση δεν ήταν παρά μόνο μια δοκιμή, μια υπενθύμιση στις αγορές ότι η Ελλάδα είναι παρούσα. Για να ελπίζει, όμως, η Ελλάδα ότι μπορεί να σταθεί στα πόδια της από τον επόμενο Αύγουστο, θα χρειαστούν κι άλλες τέτοιες εκδόσεις, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι ο σχεδιασμός προβλέπει δύο ή τρία «χτυπήματα».

Το πρώτο από αυτά, θα πρέπει να γίνει μέσα στον Οκτώβριο- Νοέμβριο, δηλαδή αμέσως μετά από τις γερμανικές εκλογές, με στόχο είτε την άντληση ρευστότητας είτε τη διόρθωση της καμπύλης των επιτοκίων. Σε κάθε περίπτωση η επόμενη έκδοση θα πρέπει να είναι καλλίτερη από αυτή του Ιουλίου, αλλά όπως λένε πηγές με άμεση γνώση του θέματος, αυτό προϋποθέτει ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει μείνει μετεξεταστέα στις ασκήσεις πειθαρχίας ήτοι στην πιστή τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων. Κι αυτό, επί του παρόντος, δεν μοιάζει καθόλου σίγουρο…

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ