Του ΕΦΚΑ τα παράλογα

Την ίδια στιγμή όμως διατηρούνται περιττές και άχρηστες διαδικασίες που πλήττουν σοβαρά όχι μόνο την επιχειρηματικότητα, αλλά και τις σχέσεις κράτους – πολίτη. Αναφέρομαι στην χωρίς νόημα υποχρέωση κάθε επιχείρησης που θέλει να κάνει προσθήκη δραστηριότητας, να πάρει προέγκριση από τον ΕΦΚΑ.

Έστω λοιπόν μια εταιρεία η οποία θέλει να κάνει μια προσθήκη δραστηριότητας, αυτή της λιανικής πώλησης μέσω διαδικτύου (e-shop). Τον σκοπό αυτό τον είχαν ήδη προβλέψει στο καταστατικό, άρα δεν απαιτείται αλλαγή του. Λογικά θα χρειαζόταν μια απλή επίσκεψη στην εφορία, να δηλωθεί ο ΚΑΔ του ηλεκτρονικού εμπορίου. Όχι όμως. Θα πρέπει ο διαχειριστής της εταιρείας να μεταβεί αυτοπροσώπως ή να εξουσιοδοτήσει με γνήσιο υπογραφής κάποιον τρίτο να πάει στον ΕΦΚΑ να ζητήσει προέγκριση του ΚΑΔ (Κωδικός Αριθμός Δραστηριότητας), καθώς μόνο με προέγκριση από τον ΕΦΚΑ μπορεί η Δ.Ο.Υ. να κάνει την προσθήκη της δραστηριότητας. Ο διαχειριστής ή ο εξουσιοδοτημένος λοιπόν, θα χάσει τουλάχιστον 2 ώρες και θα απασχολήσει τον υπάλληλο του ΕΦΚΑ, ο οποίος αντί να ασχολείται με τον πολίτη που θέλει να εγγράψει στο βιβλιάριο υγείας τα παιδιά του ή να λύσει άλλα σημαντικά και επείγοντα ζητήματα ασφάλισης που αφορούν την υγεία των πολιτών, θα πρέπει να σφραγίζει άχρηστα χαρτιά.

Έστω όμως τώρα ότι ο διαχειριστής έχει οφειλές στον ΕΦΚΑ. Στην περίπτωση αυτή ο ΕΦΚΑ δεν μπορεί να δώσει προέγκριση και θα πρέπει η οφειλή είτε να πληρωθεί, είτε να ρυθμιστεί. Αν οι οφειλές είναι παλιές, αφορούν δηλαδή περίοδο προ ΕΦΚΑ ή περίοδο που οι ασφαλιστικές εισφορές του ΕΦΚΑ έχουν οριστικοποιηθεί, τότε μπορεί να γίνει ρύθμιση οφειλής σε 12 δόσεις και να λυθεί το πρόβλημα. Αν όμως η οφειλή αφορά τρέχουσα περίοδο, τότε δεν υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης, γιατί η οφειλή δεν είναι οριστική, είναι «έναντι». Την ίδια στιγμή δεν χορηγεί την προέγκρισή, εξαιτίας της ίδιας, μη εκκαθαρισμένης οφειλής.

Τα παράλογα της ασφαλιστικής ενημερότητας δεν σταματούν στην χορήγηση προέγκρισης για προσθήκη ΚΑΔ. Υπάρχει περίπτωση εταιρείας ΙΚΕ, όπου ο ένας εταίρος που κατείχε το 1/3 των εταιρικών μεριδίων και ήταν και ο διαχειριστής. Ωστόσο λόγω έλλειψης ρευστότητας, αδυνατούσε να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές, οι οποίες ήταν πολύ υψηλές, γιατί το 2016 η ατομική του επιχείρηση που το 2017 έκλεισε, είχε αρκετά κέρδη. Αναζητώντας λύση, βρήκε επενδυτή ο οποίος προθυμοποιήθηκε να βάλει χρήματα στην εταιρεία, με την προϋπόθεση να αλλάξει ο διαχειριστής. Ο διαχειριστής όμως δεν μπορούσε να αλλάξει, γιατί προκειμένου να φύγει ο υφιστάμενος, θα έπρεπε να πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές ύψους 11.000 ευρώ, για τις οποίες δεν μπορούσε να γίνει ρύθμιση, γιατί δεν ήταν εκκαθαρισμένες. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δεν μπήκαν νέα χρήματα στην εταιρεία και ο διαχειριστής εγκλωβίστηκε, γεγονός που τον υποχρέωνε κάθε μήνα σε καταβολή ασφαλιστικών εισφορών που δεν είχε να πληρώσει. Και όταν αυτές πληρωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα αφορούν ασφάλιστρα για ασφαλιστική κάλυψη που δεν υπήρξε ποτέ!

Ο παραλογισμός συνεχίζεται. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου ο ΕΦΚΑ αρνήθηκε να δώσει προέγκριση σε φυσικό πρόσωπο για την δραστηριότητα του συμβούλου επιχειρήσεων ή του μηχανογράφου ζητώντας πτυχίο. Ωστόσο, αυτή είναι δουλειά των επιμελητηρίων και όχι του ΕΦΚΑ και ειδικά για τις συγκεκριμένες ειδικότητες δεν απαιτείται πτυχίο ή άδεια λειτουργίας!

Είναι πραγματικά ενδεικτικό της νοοτροπίας που έχει διαχρονικά ο κρατικός μηχανισμός, ότι θεωρεί ότι θα εισπράξει ασφαλιστικές εισφορές εκβιάζοντας τον πολίτη. Δηλαδή ο πολίτης δεν θα πληρώσει τις ασφαλιστικές εισφορές για να έχει υγειονομική κάλυψη, αλλά θα τις πληρώσει για να κάνει μια προσθήκη ΚΑΔ ή για να μπορέσει να αποχωρήσει από μια εταιρεία. Ο τρόπος αυτός μάλιστα απλά δυσκολεύει περισσότερο αυτούς που έχουν πραγματική αδυναμία να πληρώσουν. Διότι για τον στρατηγικό κακοπληρωτή υπάρχει λύση. Ιδρύει μια αλλοδαπή εταιρεία και στήνει στην Ελλάδα υποκατάστημά της, οπότε γλιτώνει από την υποχρέωση πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών. Τέλος, είναι πραγματικά λυπηρό να καταναλώνεται τόση ενέργεια από επιχειρηματίες και κρατικό μηχανισμό, για πράγματα εντελώς άχρηστα. Διότι, ας είμαστε ειλικρινείς, σε μια στοιχειωδώς υγιή οικονομία, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλώνει κανείς τον χρόνο του στην ανάγνωση άρθρων όπως αυτό.

*Ο Αγαμέμνονας Σταυρόπουλος, Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' τάξης είναι managing partner στη λογιστικό γραφείο New Accounts A.E.

Άλλα άρθρα του Αγαμέμνονα Σταυρόπουλου στο fpress.gr

Προκαταβολή φόρου: μια ελληνική πατέντα Τι κάνουν οι άλλες χώρες

Βραχυχρόνιες μισθώσεις και επιχειρηματική δραστηριότητα