Η Ρωσία καταδικάζει την "Μεγάλη Αλβανία"

Τη συγχώνευση δύο "αλβανικών κρατών" στα Βαλκάνια οραματίζονται τα Τίρανα και η Πρίστινα για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας'', γεγονός που προκαλεί ανησυχία και βρίσκει αντίθετο το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Σύμφωνα με τον υπουργό Σεργκέι Λαβρόφ τα σχέδια περί "Μεγάλης Αλβανίας" είναι τουλάχιστον υπονομευτικά και απειλούν τα καταστρέψουν την ήδη εύθραυστη σταθερότητα στο συγκεκριμένο τμήμα της Ευρώπης που καλείται ακόμα να αντιμετωπίσει τις σφοδρές συνέπειες των συγκρούσεων της δεκαετίας του 1990.

Όσον αφορά το πρόβλημα το Κοσόβου το ρωσικό ΥΠΕΞ διευκρινίζει ότι η μόνη βιώσιμη λύση πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και ειδικότερα στο ψήφισμα 1244 του ΣΑ του ΟΗΕ, το οποίο κατοχυρώνει μεταξύ άλλων την εδαφική ακεραιότητα της Σερβίας με την Αυτόνομη επαρχία Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων στη σύνθεσή της. Ως προς αυτό, πρέπει να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις μεταξύ της Πρίστινας και του Βελιγραδίου από την οποία να βγει μια μακροχρόνια λύση που θα ικανοποιεί τη σερβική πλευρά και θα τύχει της έγκρισης του ΣΑ του ΟΗΕ.

Σύμφωνα με τη Ρωσική διπλωματία, πρέπει να καταστεί σαφές στη Πρίστινα ότι όλες οι προκλήσεις και οι προσπάθειες της να πείσει για τη βιωσιμότητα της περιβόητης ‘κρατικής υπόστασης του Κοσόβου’ είναι εξαρχής καταδικασμένες σε αποτυχία. Ταυτόχρονα η τροφοδότηση του αλβανικού εθνικισμού και σοβινισμού, η συστηματική καταπίεση του σερβικού και του υπόλοιπου μη αλβανικού πληθυσμού, οι διώξεις σε βάρος της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας προδικάζουν την αφερεγγυότητα αυτού του σχεδίου.

Κατά τη ρωσική εκτίμηση «η ΕΕ, στην οποία έχει ανατεθεί από τη ΓΣ του ΟΗΕ διαμεσολαβητικός ρόλος στο διάλογο Βελιγράδι-Πρίστινα, είναι ολοφάνερο ότι δεν ανταποκρίνεται σε αυτόν, καθώς δεν είναι σε θέση, αν και μεσολάβησαν εννέα ολόκληρα χρόνια από την επίτευξη της σχετικής συμφωνίας, να υπερβεί την υπονόμευση της υλοποίησης από τους Κοσοβάρους των υποχρεώσεών τους ως προς την ίδρυση στην επαρχία της Ομοσπονδίας σερβικών αυτοδιοικήσεων» ενώ το ρωσικό ΥΠΕΞ ολοκληρώνει λέγοντας: «Θα επιδιώκουμε και στο εξής οι επιθέσεις της Πρίστινας να τύχουν της δέουσας αποτίμησης, μεταξύ άλλων και από τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προς το συμφέρον της διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας στα Βαλκάνια»