Η αποστολή DART της NASA συνέτριψε αστεροειδή

Η διαστημική υπηρεσία λέει ότι το ταχέως κινούμενο διαστημόπλοιό της μετατόπισε την τροχιά ενός μακρινού αστεροειδούς αφού συγκρούστηκε μαζί του

Η αποστολή DART της NASA συνέτριψε αστεροειδή

Η πρώτη αποστολή που δοκίμασε μια τεχνολογία που μια μέρα θα μπορούσε να προστατεύσει τη Γη από μια καταστροφική πρόσκρουση αστεροειδούς πέτυχε τον στόχο της στις 26 Σεπτεμβρίου, όταν ένα ταχέως κινούμενο διαστημικό σκάφος έσπασε και άλλαξε την τροχιά ενός μακρινού διαστημικού βράχου, δήλωσε η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος.

Η NASA είπε ότι η σκόπιμη σύγκρουση μεταξύ του ξεβιδωμένου διαστημικού σκάφους της και του αστεροειδούς πλάτους 525 ποδιών, που ονομάζεται Δίμορφος, μετατόπισε με επιτυχία την τροχιά του αστεροειδούς γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή που ονομάζεται Δίδυμος.

«Αυτή είναι μια κρίσιμη στιγμή για την πλανητική άμυνα και μια κρίσιμη στιγμή για την ανθρωπότητα», δήλωσε ο διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον την Τρίτη σε συνέντευξη Τύπου, προσθέτοντας ότι η αποστολή «δείχνει ότι η NASA προσπαθεί να είναι έτοιμη για ό,τι μας ρίξει το σύμπαν».

Το διαστημικό σκάφος κινούνταν περισσότερα από 14.000 μίλια την ώρα όταν χτύπησε τον Δίμορφο, ο οποίος απείχε περίπου 7 εκατομμύρια μίλια από τη Γη τη στιγμή της πρόσκρουσης και δεν αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας.

«Η πρόσκρουση εκτελέστηκε τέλεια», δήλωσε η Μέγκαν Μπρουκ Σιάλ, επικεφαλής του προγράμματος πλανητικής άμυνας στο Εθνικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ στην Καλιφόρνια και συν-ερευνήτρια της αποστολής αξίας 235 εκατομμυρίων δολαρίων, γνωστή ως Διπλό Τεστ Ανακατεύθυνσης Αστεροειδών ή DART. Χαρακτήρισε την αποστολή μεγάλη επιτυχία.

Από τη σύγκρουση, τα μέλη της ομάδας DART εργάζονται για να ποσοτικοποιήσουν τη μετατόπιση στην τροχιά του Dimorphos. Πριν από την πρόσκρουση, ο Δίδυμος χρειάστηκε 11 ώρες και 55 λεπτά για να ολοκληρώσει μία τροχιά γύρω από τους Διδύμους. Τώρα που ο χρόνος έχει μειωθεί σε 11 ώρες και 23 λεπτά, είπε ο κ. Νέλσον. Τα μέλη της ομάδας βάσισαν τους υπολογισμούς τους σε παρατηρήσεις μετά την πρόσκρουση του ζεύγους αστεροειδών από τα διαστημικά τηλεσκόπια James Webb και Hubble και επίγεια αστεροσκοπεία σε κάθε ήπειρο.

«Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι έχουν συγκλίνει σε μια απάντηση τόσο γρήγορα είναι πραγματικά εντυπωσιακός», δήλωσε ο Δρ Bruck Syal.

Ενώ μια αλλαγή 32 λεπτών μπορεί να φαίνεται ασήμαντη, μπορεί να είναι το μόνο που χρειάζεται για να εκτρέψει την πορεία ενός επικίνδυνου αστεροειδούς - αρκεί η εκτροπή να συμβεί αρκετά πριν από ένα πιθανό χτύπημε στη Γη.

«Αυτή η μικρή ποσότητα προσθέτει μια μεγαλύτερη αλλαγή με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε η Δρ Nancy Chabot, επικεφαλής συντονισμού DART και πλανητική επιστήμονας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στο Laurel, Md., πριν από τη σύγκρουση. Το ερευνητικό κέντρο κατασκεύασε και λειτούργησε το διαστημικό σκάφος DART και διαχειρίζεται την αποστολή για το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA.

Δεν υπάρχουν αστεροειδείς με διάμετρο μεγαλύτερη των 140 μέτρων που είναι γνωστό ότι βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη μέσα στα επόμενα 100 χρόνια, σύμφωνα με τη NASA. Αλλά η υπηρεσία κατάφερε να βρει και να εντοπίσει μόνο το 40% όλων των αστεροειδών και κομητών αυτού του μεγέθους των οποίων οι τροχιές τους φέρνουν κοντά στη Γη.

Εάν ένας αστεροειδής στο μέγεθος του Διμόρφου χτυπούσε μια κατοικημένη περιοχή, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή «στην κλίμακα που δεν έχουμε ξαναδεί», δήλωσε ο αξιωματικός Πλανητικής Άμυνας της NASA Λίντλεϊ Τζόνσον.

Υπήρξαν καταστροφικά χτυπήματα αστεροειδών στην ιστορία της Γης, συμπεριλαμβανομένης της πρόσκρουσης από έναν διαστημικό βράχο πλάτους 6 μιλίων που έπαιξε ρόλο στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από περισσότερα από 65 εκατομμύρια χρόνια. Το 2013, μια βολίδα πλάτους περίπου 60 ποδιών εξερράγη πάνω από τη ρωσική πόλη Τσελιάμπινσκ, προκαλώντας ζημιές σε χιλιάδες κτίρια και τραυματίζοντας περίπου 1.500 ανθρώπους.

Ο κ. Τζόνσον είπε ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στην τεχνική του κινητικού κρουστικού κριού που επέδειξε με επιτυχία η αποστολή DART, συμπεριλαμβανομένης της βολής αστεροειδών με ακτίνες ιόντων ή της αλλαγής των τροχιών τους μέσω της χρήσης ενός λεγόμενου ελκυστήρα βαρύτητας - ενός διαστημικού σκάφους που πλησιάζει κοντά σε έναν αστεροειδή και ασκεί βαρυτική έλξη στον διαστημικό βράχο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Κάθε κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπίσουμε είναι λίγο διαφορετική – χρόνος πρόσκρουσης, μέγεθος του αντικειμένου, τροχιά – και μπορεί να απαιτεί διαφορετικά εργαλεία», πρόσθεσε.

Ο Alan Fitzsimmons, μέλος της ερευνητικής ομάδας DART και καθηγητής αστρονομίας στο Queen's University Belfast, δήλωσε ότι θα ήθελε η τεχνική του ελκυστήρα βαρύτητας να δοκιμαστεί στη συνέχεια, «επειδή είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να καθοδηγήσετε με ακρίβεια και να ελιχθείτε διαστημικά σκάφη πολύ κοντά σε έναν αστεροειδή».

«Αυτό είναι κάτι που σίγουρα πιστεύω ότι πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά μετά το DART», δήλωσε ο Δρ Fitzsimmons.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ