"Γαλλική φάρσα" και "θέατρο του παραλόγου": Πώς είδε ο διεθνής Τύπος την παραίτηση του Λεκορνί

Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο πολιτικό θέαμα. Ο διορισμός του Σεμπαστιάν Λεκορνί, η επακόλουθη πολιτική κατακραυγή και τελικά η ρητή παραίτηση του πρωθυπουργού, πριν ακόμη ο Εμανουέλ Μακρόν του αναθέσει την αποστολή των "συνομιλιών τελευταίας ευκαιρίας", αποτυπώνονται εκτενώς στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ελάχιστα μέσα ενημέρωσης προχώρησαν σε μια απλή περιγραφή των γεγονότων, τα οποία ήταν ήδη αρκετά περίπλοκα. Οι New York Times αναφέρουν μόνο ότι πρόκειται για "μια συγκλονιστική απόφαση" που καθιστά την κυβέρνηση Λεκορνί "τη συντομότερη στη σύγχρονη γαλλική ιστορία". "Είναι το πιο ξεκάθαρο σημάδι μέχρι στιγμής ότι ο Μακρόν έχει φτάσει σε αδιέξοδο", γράφει το CNN. Το κανάλι αναλύει ότι "η χώρα φαίνεται εξαντλημένη και όλο και περισσότερο μπουχτισμένη μαζί του. Ο ίδιος ο Μακρόν δείχνει ακόμη ανίκανος να αποδεχθεί τα αποτελέσματα των περσινών βουλευτικών εκλογών, που έστειλαν ένα σαφές μήνυμα: Η Γαλλία έχει γυρίσει την πλάτη στον μακρονισμό".

"Το οδυνηρό λυκόφως της προεδρίας Μακρόν"

Από την πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Τύπος σχολιάζει με τη γνώριμη δόση ειρωνείας τα γεγονότα στη Γαλλία. "Καλώς ήρθατε στον αργό θάνατο του Εμανουέλ Μακρόν", γράφει η Daily Telegraph, η οποία αναφέρει ότι "με την κατάρρευση της τελευταίας βραχύβιας κυβέρνησής του, ο Γάλλος πρόεδρος ξέμεινε από ζάρια για να ρίξει". "Αναμφισβήτητα, ο Λεκορνί αντιμετώπισε ακόμη πιο ενοχλητικές συνθήκες από τους δύο άτυχους προκατόχους του", γράφει το BBC: "Τουλάχιστον ο Μισέλ Μπαρνιέ και ο Φρανσουά Μπαϊρού προήδρευσαν και οι δύο για μικρό χρονικό διάστημα στις κυβερνήσεις τους και παρουσίασαν κάποιες ιδέες". Κάτι που ο Λεκορνί δεν μπόρεσε να κάνει σε είκοσι επτά ημέρες.

"Ο Μακρόν είναι πλέον τόσο αντιδημοφιλής που όσοι συνεργάζονται μαζί του κινδυνεύουν να υποστούν σοβαρή ήττα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση", σημειώνει το βρετανικό μέσο ενημέρωσης, αποδίδοντας σε αυτό το κλίμα τη σημερινή πολιτική αστάθεια και κάνοντας λόγο για το "λυκόφως μιας εποχής". Η οικονομική εφημερίδα Financial Times δεν μασάει τα λόγια της, κάνοντας με τη σειρά της λόγο για "την καταστροφή του Λεκορνί", "την πολιτική αποσύνθεση της Γαλλίας" και "το οδυνηρό λυκόφως της προεδρίας Μακρόν".

Ωστόσο, στον διαγωνισμό ειρωνείας την πρωτιά κερδίζει αναμφίβολα το Politico Europe, με έδρα τις Βρυξέλλες. "Αν η Λιζ Τρας συγκρίθηκε με ένα μαρούλι —επειδή η 44ήμερη θητεία της ως πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου ξεπεράστηκε σε διάρκεια από ένα λαχανικό— τότε ο Λεκορνί πρέπει να είναι το “σπανάκι” των πολιτικών, αφού μαράθηκε ακόμη πιο γρήγορα", γράφει το Politico. Το ίδιο μέσο απαριθμεί και άλλους διεθνείς ηγέτες με ακόμη πιο σύντομες θητείες, από τον Δούκα του Μορτεμάρ έως τον Μεξικανό Πέδρο Λασκουραΐν. Σε άλλο άρθρο, το Politico αποκαλεί την κατάσταση "γαλλική φάρσα" που εξελίσσεται σε "θέατρο του παραλόγου".

"Οι υπουργοί που διορίζονται το βράδυ και απολύονται το επόμενο πρωί είναι γαλλικό ρεκόρ".

Στην Ιταλία, ο σαρκασμός αφθονεί. "Ένας φίλος που ζει στο Παρίσι μου έγραψε χθες: 'Εμείς οι Ιταλοί δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο στάδιο της νυχτερινής κυβέρνησης'", έγραψε ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας La Stampa, ο οποίος πρόσθεσε: "Οι υπουργοί που διορίζονται το βράδυ και απολύονται το επόμενο πρωί, πριν ακόμη πραγματοποιηθεί το πρώτο υπουργικό συμβούλιο, αυτό είναι γαλλικό ρεκόρ".

Η La Repubblica υπογραμμίζει το παράδοξο του Εμανουέλ Μακρόν, "ηγέτη στον κόσμο αλλά αδύναμου στο Παρίσι" ή "αδύναμου κρίκου στην Ευρωπαϊκή Ένωση", του οποίου η "γεωπολιτική επιρροή" είναι απαραίτητη για την προστασία της ηπείρου από τους "αυταρχικούς εχθρούς" της.

Οι γερμανικές εφημερίδες, από την άλλη πλευρά, δεν διασκεδάζουν με την κατάσταση. "Ο Μακρόν θυσιάζει τους πρωθυπουργούς στο πείσμα του", σχολιάζει δημοσιογράφος της Süddeutsche Zeitung, ενώ η Frankfurter Allgemeine Zeitung αναρωτιέται αν "η Γαλλία έχει γίνει ακυβέρνητη" και δημοσιεύει μια σειρά από κύρια άρθρα για τον κίνδυνο επιδείνωσης των δημοσιονομικών προβλημάτων της Γαλλίας ή για την έλλειψη ηγεσίας που χρεώνεται στους δύο ηγέτες, Γάλλους και Γερμανούς.

Αλλού στην Ευρώπη, τα λόγια είναι συχνά λιγότερο καυστικά, αλλά όχι λιγότερο δυναμικά. Στην Ισπανία, η El Pais περιγράφει "μια αιώνια πολιτική κρίση" στη Γαλλία και έναν Εμανουέλ Μακρόν "παγιδευμένο στον λαβύρινθό του", συνδέοντας το σημερινό πολιτικό χάος με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές που επέβαλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. "Ο Μακρόν καίει άλλη μια κυβέρνηση", γράφει η La Vanguardia, σημειώνοντας ότι "ακόμη και η πιο ασταθής Ιταλία (...) δεν προσέφερε ποτέ το θέαμα που προσέφερε η Γαλλία".

Στο Βέλγιο, η εφημερίδα La Libre έκανε λόγο για "ένα πολιτικό ναυάγιο (...) που δεν έχει ξανασυμβεί στην Πέμπτη Δημοκρατία", για "μια τρελή μέρα που η κυβέρνηση και οι μάσκες έπεσαν", και αργότερα για την "επιχείρηση τελευταίας ευκαιρίας" που ανατέθηκε στον Σεμπαστιάν Λεκορνί. Τα συμπεράσματα αυτής της επιχείρησης αναμένεται να προσφέρουν άφθονο υλικό στους ξένους δημοσιογράφους τις επόμενες ώρες.