Μητσοτάκης στους FT: Δεν είναι αργά για μια δίκαιη συμφωνία για την Ελλάδα

«Δεν είναι ακόμη αργά για μια δίκαιη συμφωνία για την Ελλάδα» είναι ο τίτλος του άρθρου του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, βουλευτή Β’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη που δημοσιεύεται σήμερα στους Financial Times. Στο άρθρο του ο κ. Μητσοτάκης καλεί τον κ. Τσίπρα να ξοδέψει το πολιτικό του κεφάλαιο ώστε να κάνει αυτό που είναι το σωστό για την Ελλάδα, ακόμα και αν αυτό προϋποθέτει να διαρρήξει τους δεσμούς του με τις βαθιά ριζωμένες πρακτικές του λαϊκισμού και των πελατειακών σχέσεων που τον έφεραν στην εξουσία.Ακολουθεί το πλήρες άρθρο, σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου του Κυρ. Μητσοτάκη: "Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ταξιδεύει στις Βρυξέλλες για τη σημερινή Έκτακτη Σύνοδο γνωρίζοντας ότι έχει τη στήριξη της ελληνικής κοινής γνώμης. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο. Δεν έχει εντολή εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών θέλουν και αναμένουν μια συμφωνία με τους εταίρους της χώρας. Το καλό νέο είναι ότι ακόμα και αυτήν την ύστατη ώρα, μια δίκαιη συμφωνία, που θα επιτρέψει στη χώρα να μείνει στο ευρώ και να κάνει όσα πρέπει για να διασώσει την οικονομία της, είναι εφικτή. Θα απαιτηθεί όμως ηγετική και υπεύθυνη στάση από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να ξοδέψει το πολιτικό του κεφάλαιο ώστε καταφέρει να κάνει αυτό που στο κάτω -κάτω είναι το σωστό για την Ελλάδα, ακόμα και αν αυτό προϋποθέτει να διαρρήξει τους δεσμούς του με τις βαθιά ριζωμένες πρακτικές του λαϊκισμού και των πελατειακών σχέσεων που τον έφεραν στη εξουσία. Μπορεί αυτό να του στοιχίσει την υποστήριξη μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όταν θα έχει βάλει τη χώρα του πάνω από το κόμμα, θα έχει πραγματικά προσφέρει υπηρεσία στη Ελλάδα. Την ίδια στιγμή οι ευρωπαίοι εταίροι οφείλουν να αναγνωρίσουν τον πόνο που έχουν υποστεί οι Έλληνες πολίτες τα τελευταία πέντε χρόνια προκειμένου να επιτύχουν μια ανεπανάληπτη δημοσιονομική προσαρμογή. Η απαλλαγή από τις στρεβλώσεις του πελατειακού κράτους εξακολουθεί όμως να παραμένει η βασική προϋπόθεση για να επιτευχθεί δημοσιονομική βιωσιμότητα. Κατά τους τέσσερις τελευταίους μήνες των βασανιστικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και των πιστωτών της - που μας έφτασαν μέχρι τη σημερινή ύστατη ευκαιρία για συμφωνία στην έκτακτη Σύνοδο, η σημαντικότερη αντιπαράθεση αφορούσε στη δημοσιονομική προσαρμογή. Είναι καιρός πια να σταματήσουμε να καταφεύγουμε διαρκώς στην εύκολη λύση της επιβολής φόρων. Όχι μόνο γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν το τελειωτικό χτύπημα για τις ελληνικές οικογένειες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη σε τέλμα, αλλά διότι ποτέ δεν θα μπορούσε να στηριχτεί ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης για την οικονομία μας στους φόρους. Αντίθετα υπάρχει περιθώριο να ληφθούν μέτρα προκειμένου σε σύντομο χρονικό διάστημα να διασφαλιστούν δισεκατομμύρια ευρώ από στοχευμένες περικοπές δαπανών. Δημόσιοι υπάλληλοι με αντίστοιχα προσόντα και χρόνο υπηρεσίας πρέπει να λαμβάνουν αντίστοιχους μισθούς. Είναι απολύτως δίκαιο να περιοριστούν σημαντικές μισθολογικές διαφορές, ειδικά προνόμια και πρόωρες συνταξιοδοτήσεις που διαχρονικά προέκυψαν μέσω πελατειακών πολιτικών ρυθμίσεων. Ακόμα και σήμερα ο προϋπολογισμός καλύπτει αδικαιολόγητα κενά του ασφαλιστικού συστήματος επιδοτώντας για παράδειγμα με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ασφαλιστικά ταμεία όπως αυτό της ΔΕΗ. Είναι επιτακτικό να νοικοκυρέψουμε τον οίκο μας και να εφαρμόσουμε άμεσα τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις. Είναι αναγκαίο να εξορθολογιστεί το κόστος και το μέγεθος του δημόσιου τομέα ώστε να διασφαλιστεί η δημοσιονομική βιωσιμότητα. Κλειδί προς την κατεύθυνση αυτή είναι η προσήλωση στην επίτευξη έστω και μικρών πρωτογενών πλεονασμάτων γεγονός που απαιτεί βέβαια και την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η δυσκολότερη και σημαντικότερη πρόκληση πάντως έχει να κάνει με την αύξηση του ΑΕΠ και της ανάπτυξης. Το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο – με ελάχιστες δυστυχώς εξαιρέσεις – ανέκαθεν αντιμετώπιζε το κράτος ως όχημα διευθέτησης πελατειακών σχέσεων με ψηφοφόρους και ομάδες πίεσης. Μια θέση στο Δημόσιο ήταν πάντα πολύ πιο ελκυστική και προσοδοφόρα από μια καριέρα στον ιδιωτικό τομέα. Όχι μόνο τα κίνητρα είχαν αντιστραφεί αλλά και θεμελιώδεις αξίες είχαν κλονιστεί καθώς η επίτευξη προσωπικού πλουτισμού επισκίαζε – και κατά κανόνα αγνοούσε το δημόσιο συμφέρον. Η σημερινή απόφαση στις Βρυξέλλες πρέπει να επικυρώσει τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και στην Ε.Ε. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται επιτακτικά εξορθολογισμός του δημοσίου τομέα. Δεν είναι ανεκτό πλέον οι πολιτικοί μας να συνεχίζουν να πορεύονται την πεπατημένη. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος ώστε να διασφαλιστεί το απαραίτητο οξυγόνο στον ιδιωτικό τομέα που ασφυκτιά. Οφείλουμε να απελευθερώσουμε το τεράστιο δυναμικό της ελληνικής επιχειρηματικότητας ιδιαίτερα στους τομείς όπου έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα όπως ο τουρισμός, η βιώσιμη γεωργία και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Μόνον τότε θα έχουμε κάνει το χρέος μας προς τα παιδιά μας εξασφαλίζοντάς τους ένα μέλλον ευημερίας σε μια χώρα μέσα στην Ευρώπη. Η Ελλάδα έχει υποφέρει ήδη πολύ. Το αξίζει".