Στα αζήτητα η Shelman

Σύμφωνα με την διαδικασία, ο σύνδικος πτώχευσης προκηρύσσει νέο διαγωνισμό κάθε Δευτέρα (γι' αυτό και ορισμένοι αναφέρονται με πικρό χιούμορ στο… «σίριαλ της Δευτέρας»), με αποτέλεσμα να έχουν γίνει γύρω στις δέκα δημοπρασίες, χωρίς κανένας αγοραστής να δηλώσει το παρόν.

Όπως λοιπόν φάνηκε στην πράξη, το κατά καιρούς ενδιαφέρον διαφόρων αγοραστών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, είτε είχε μόνο διερευνητικό χαρακτήρα, είτε απέβλεπε σε ένα αρκετά χαμηλότερο τίμημα σε σχέση με τα 11,6 εκατ. που ο σύνδικος ζητά κατ’ ελάχιστον στην παρούσα φάση.

Με βάση τη διαδικασία, οι πλειστηριασμοί θα συνεχίζονται να διεξάγονται κάθε Δευτέρα, μέχρις ότου εμφανιστεί κάποιος υποψήφιος αγοραστής πρόθυμος να καταβάλει τουλάχιστον 11,6 εκατ. ευρώ, ή εναλλακτικά μέχρις ότου ο σύνδικος αποφασίσει να χαμηλώσει το ύψος του ελάχιστα απαιτούμενου τιμήματος.

Η αλήθεια είναι ότι ο επενδυτής πέρα από τα 11,6 εκατ. ευρώ θα πρέπει να διαθέσει και ένα αξιοσέβαστο επιπλέον ποσό για τη συντήρηση του εργοστασίου (ο «εξοπλισμός παραμένει μάχιμος» διαβεβαιώνουν κύκλοι από το νομό Ροδόπης), αλλά και για τη χρηματοδότηση των επεκτατικών σχεδίων του, καθώς:

α) Είναι εντελώς αβέβαιο ότι θα λάβει δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες.

β) Ένα βιώσιμο business plan προϋποθέτει σημαντικού ύψους πωλήσεις, τμήμα των οποίων θα κατευθύνεται στο εξωτερικό, καθώς η εγχώρια ζήτηση είναι περιορισμένη εξ’ αιτίας της οικονομικής (και ιδιαίτερα της οικοδομικής) κρίσης.

Κύκλοι της αγοράς πάντως, μιλούν για σωρεία λαθών που έγιναν κατά το παρελθόν στην υπόθεση της Shelman.

Άλλοι για παράδειγμα, θεωρούν εσφαλμένη την επιλογή των απολυμένων εργαζομένων να υποβάλουν αίτηση πτώχευσης της εταιρείας, όσο και αν είχαν όλο το δίκιο με το μέρος τους (απολύθηκαν χωρίς να τους καταβληθεί αποζημίωση). Αλλοι, αναφέρονται στην επιλογή των πιστωτριών τραπεζών να αρνηθούν πρόταση τουρκικού ομίλου που προσέφερε ποσό άνω των 30 εκατ. ευρώ, προκειμένου να αποκτήσει την περιουσία της εταιρείας (χωρίς τις υποχρεώσεις). «Αν είχε ληφθεί μια τέτοια απόφαση, οι πιστωτές της εταιρείας θα είχαν εισπράξει μεγαλύτερα ποσά και θα είχαν διασωθεί εκατοντάδες θέσεις εργασίας στο νομό Ροδόπης», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, «η εμπειρία απέδειξε ότι μια εταιρεία, ή το ενεργητικό της, μπορούν να πουληθούν έναντι πολύ καλύτερου τιμήματος όταν η επιχείρηση βρίσκεται σε λειτουργία, παρά όταν διακόψει τη λειτουργία της.

πηγή: euro2day.gr