Στο πόδι ο κλάδος του Τουρισμού για τις επερχόμενες μεγάλες αυξήσεις

Όλα τα σενάρια που καλλιεργήθηκαν και ποσοτικοποιήθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους «θεσμούς», επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον κλάδο του τουρισμού.

Υποτίθεται ότι όλα αυτά τα μέτρα μπήκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με γνώμονα την αύξηση των φορολογικών εσόδων και την κάλυψη του «δημοσιονομικού κενού».

Όμως οι εκπρόσωποι του κλάδου προειδοποιούν: αύξηση του ΦΠΑ ή θέσπιση του φόρου διαμονής (που ουσιαστικά είναι αύξηση του ΦΠΑ από το… παράθυρο) θα καταστήσουν ακριβότερο το ελληνικό προϊόν σε σχέση με τα ευθέως ανταγωνιστικά (σ.σ.: Τουρκία, Κροατία, Ισπανία, Γαλλία, Κύπρος) ενώ θα κάνει ακόμη πιο μεγάλο το κίνητρο για τη μη έκδοση αποδείξεων σε έναν κλάδο στον οποίο η «σκιώδης οικονομία» εμφανίζεται να διαχειρίζεται έσοδα της τάξεως των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ στερώντας από το δημόσιο περισσότερα από 500 εκατ. ευρώ σε φόρους.

Οι προειδοποιήσεις για απώλεια φορολογικών εσόδων και έξαρση της φοροδιαφυγής κυρίως στον χώρο της εστίασης αλλά και στις μικρές ξενοδοχειακές μονάδες ή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια που υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια «ελιγμών» είναι βάσιμες για τους ακόλουθους λόγους:

1. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όλες οι γύρω χώρες με αναπτυγμένο τουριστικό τομέα, χρησιμοποιούν εξίσου χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ με αυτούς που εφαρμόζει σήμερα η Ελλάδα. Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία, είναι λίγο «ακριβότερες» στα ξενοδοχεία με ΦΠΑ 10% (αντί 6,5% που είναι στην Ελλάδα) αλλά φθηνότερες στην εστίαση με συντελεστή 10% αντί για 13% που εφαρμόζει η Ελλάδα. Η Κύπρος, εφαρμόζει συντελεστή 9% και στους δύο βασικούς τομείς του τουριστικού πακέτου ενώ η Τουρκία είναι στο 8%. Ακόμη και η Πορτογαλία ή η Μάλτα, «πριμοδοτούν» τη διανυκτέρευση με συντελεστές 6% και 7% αντίστοιχα, έχοντας ωστόσο υψηλότερους συντελεστές στην εστίαση. Οποιοδήποτε και αν είναι τελικώς το πακέτο των μέτρων που θα ψηφίσει η Βουλή, μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητας θα χαθεί καθώς:

• Από μόνη της η θέσπιση του τέλους διαμονής είτε με τη μορφή του ποσοστού (2% έως 6% επί του τιμολογίου) είτε με τη μορφή του πάγιου ποσού (σ.σ το δεύτερο εξασφαλίζει «εγγυημένα» έσοδα στο δημόσιο καθώς είναι φόρος επί της διανυκτέρευσης αλλά αδικεί τα μικρότερα ξενοδοχεία) ουσιαστικά ισοδυναμεί με ΦΠΑ υψηλότερο ακόμη και κατά 3-4 ποσοστιαίες μονάδες.

• Ο ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ, είτε τα εστιατόρια, είτε τα ξενοδοχεία είτε και τα δύο, μπορεί να τα «απογειώσει» ακόμη και στο 18%

• Η κατάργηση της έκπτωσης των νησιών επίσης επιφέρει αύξηση φορολογικού βάρους κατά 30%. Σήμερα, οι συντελεστές που ισχύουν σε Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Βόρειες Σποράδες κλπ διαμορφώνονται στο 5% για τα ξενοδοχεία και στο 9% για τα εστιατόρια.

• Εκτός από τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια, τα προωθούμενα μέτρα – και κυρίως ο ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ- θα θίξει και το μεταφορικό κόστος καθώς τα ακτοπλοϊκά και τα αεροπορικά εισιτήρια υπάγονται στον χαμηλό συντελεστή του 13%. Βέβαια, ενιαίος φόρος σημαίνει και μείωση του ΦΠΑ στα καύσιμα που αποτελούν βασικό στοιχείο για τις μεταφορικές εταιρείες. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη της θερινής περιόδου, οι επιχειρήσεις του κλάδου θα μπουν στη διαδικασία να κάνουν τους υπολογισμούς ώστε να απορροφήσουν ένα μέρος της επιβάρυνσης.

Τα μέτρα που θα μείνουν στα… χαρτιά

Ενας δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος για το βάσιμο των προειδοποιήσεων είναι πως υποτίθεται ότι το πολυνομοσχέδιο θα συμπεριλαμβάνει και μια σειρά από μέτρα για την τόνωση της ζήτησης αποδείξεων αλλά και τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι λοταρίες αποδείξεων, η ηλεκτρονική διασύνδεση των επιχειρήσεων με το Taxis, η υποχρεωτική πραγματοποίηση των συναλλαγών πάνω από ένα όριο με πιστωτική κάρτα κλπ.

Ωστόσο, ειδικά για τη φετινή τουριστική σεζόν, το πιο πιθανό είναι ότι κανένα από αυτά τα μέτρα δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Το μέτρο για τις λοταρίες θέλει περισσότερους από τρεις μήνες για να τεθεί σε εφαρμογή –που σημαίνει ότι θα χαθεί ολόκληρη η σεζόν ενώ η υποχρεωτική διενέργεια των συναλλαγών μέσω τραπεζικού συστήματος χρειάζεται εβδομάδες προετοιμασίας προκειμένου οι εμπλεκόμενες εταιρείες (ταβέρνες, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια) να εφοδιαστούν με τους μηχανισμούς ανάγνωσης των καρτών (POS).

Επίσης, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον ξενοδόχο ή τον εστιάτορα από το να εκδώσει δύο διαφορετικές αποδείξεις για κάθε συναλλαγή ή να εμφανίσει μικρότερο ποσό στην απόδειξη από το όριο που θα τεθεί ως υποχρεωτικό για τη υποχρεωτική πληρωμή μέσω τραπεζικού συστήματος. Μια απόδειξη σε ταβέρνα των 100 ευρώ, μπορεί κάλλιστα να γίνει δύο των 50 ευρώ ένα μια τριήμερη διαμονή σε ξενοδοχειακή μονάδα μπορεί επίσης να σπάσει σε δύο αποδείξεις: μια στο όνομα του συζύγου και μια στο όνομα της συζύγου.

ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ΦΠΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ