Οι δανειστές «κουρεύουν» τις προβλέψεις για το ΑΕΠ

 «Ελλιποβαρές» κρίνεται το Αναπτυξιακό Σχέδιο των 75 σελίδων

Οι δανειστές «κουρεύουν» τις προβλέψεις για το ΑΕΠ

Στο 2% συγκλίνουν, σύμφωνα με πληροφορίες από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο, οι νεώτερες εκτιμήσεις των ξένων τεχνοκρατών για τους φετινούς ρυθμούς ανάπτυξης κι αυτό δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη ζωή του Ε. Τσακαλώτου, που πρέπει να πείσει τους επικεφαλής των Θεσμών ότι παρά το χαμηλότερο ΑΕΠ θα καταφέρει να πιάσει το στόχο για πλεόνασμα 3,5%.

 

Η ακόμα χαμηλότερη επέκταση της ελληνικής οικονομίας το 2017- μόλις 1,4% όταν πριν από ένα χρόνο η Κομισιόν προέβλεπε 2,7%- είναι αυτή που υποχρεώνει ακόμα και τους πιο αισιόδοξους Ευρωπαίους να αναθεωρήσουν εκ νέου τις προβλέψεις τους επί τα χείρω, αν και δεν είναι ακόμα «καθαρό» πότε θα αποτυπωθεί στο χαρτί αυτό το «κούρεμα» της δυναμικής του ελληνικού ΑΕΠ, δηλαδή αν αυτό θα ενσωματωθεί στις Εαρινές Προβλέψεις της Κομισιόν το Μάιο ή αφού δημοσιοποιηθούν τα προσωρινά στοιχεία για το ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου από την ΕΛΣΤΑΤ. Λίαν επιβαρυντικός κρίνεται, εξάλλου, ο παράγοντας των τιμών του μαύρου χρυσού, καθώς όχι απλώς δεν επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις για περίπου 50 δολάρια, αλλά οι γεωπολιτικές αναταράξεις το «σπρώχνουν» σταθερά πάνω από τα 70 δολάρια το βαρέλι.

Το «ψαλίδισμα» των προβλέψεων για το ΑΕΠ κατά περίπου 0,5 μονάδες και οι προφανείς παρενέργειες στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τα δημοσιονομικά είναι, πάντως, ένα θέμα που θα απασχολήσει σε δεύτερη φάση τον Ε. Τσακαλώτο. Αυτό που καλείται να διαχειριστεί άμεσα είναι οι ενστάσεις των δανειστών στο πολυσυζητημένο Αναπτυξιακό Σχέδιο, που μοιάζει με το... Γιοφύρι της Άρτας. Αυτό που πρέπει, ωστόσο, να ξεκαθαριστεί ευθύς εξαρχής είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν επιβεβαιώνουν τις διαρροές από την Αθήνα περί έντονης δυσφορίας των δανειστών για τις ελληνικές προτάσεις κι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η ελληνική πλευρά επιχειρεί να στήσει ένα σκηνικό τεχνητής κρίσης, προσδοκώντας πιθανώς επικοινωνιακά κάποια πολιτικά οφέλη από την υποτιθέμενη σύγκρουση με τους Θεσμούς.

Η ουσία είναι ότι εδώ και μήνες, όταν η ελληνική πλευρά άρχισε να περιγράφει τους άξονες πάνω στους οποίους θέλει να κινηθεί μετά από τον Αύγουστο, οι ξένοι τεχνοκράτες είχαν διαμηνύσει πως είναι μάταιο χάσιμο χρόνου, να αναλώνεται η κυβέρνηση σε σχέδια και προτάσεις που κινούνται μακριά από τις ανάγκες και της ελληνικής οικονομίας αλλά και των κρατών- μελών, που ήδη εμφανίζουν... αλλεργικά συμπτώματα στις διαρροές και δηλώσεις περί δημοσιονομικής και μεταρρυθμιστικής χαλάρωσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αστοχιών του Αναπτυξιακού Σχεδίου, που ξεδιπλώνεται σε 75 σελίδες, είναι το πεδίο της αγοράς εργασίας. Όπως επισημαίνουν ευρωπαϊκές πηγές, το πλέγμα των ελληνικών προτάσεων δεν ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο την ανάγκη για αύξηση της παραγωγικότητας, του εξαγωγικού προφίλ και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας κι ως εκ τούτου θεωρείται «ελλιπές». Η μελέτη που δημοσιοποίησε μέσα στην εβδομάδα η ΕΚΤ και είναι προϊόν επεξεργασίας στοιχείων από τηνEurostat, τον ΟΟΣΑ αλλά και τους αναλυτές της ίδιας της ΕΚΤ, είναι πραγματικά αποκαλυπτική, αφού δείχνει ότι η παραγωγικότητα στην Ελλάδα όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά μειώνεται χρόνο με το χρόνο παρά τη δραματική συρρίκνωση των μισθών. Συγκεκριμένα, το 2015 η πτώση ήταν της τάξης του 1%, το 2016 ήταν -0,7% και το 2017 υποχώρησε στο -0,8%, κόντρα στη μέση αύξηση κατά 0,7% στο σύνολο της Ευρωζώνης.

Αυτό που έχει μπει στο... μάτι των δανειστών είναι το δίπολο επαναφορά συλλογικών συμβάσεων- αύξηση του κατώτατου μισθού. Κι αν για το πρώτο υπάρχει η δυνατότητα μπλόκου, αφού αποτελεί ένα από τα 88 τελευταία προαπαιτούμενα η πρόβλεψη «κόφτη» στην επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού αντιμετωπίζεται αρνητικά σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο- θα το διαπιστώσει ο Ε. Τσακαλώτος στοEurogroupτης Σόφιας σε δύο εβδομάδες- καθώς συνάδελφοι του υπουργού Οικονομικών επισημαίνουν ότι πρώτα πρέπει να αντιμετωπιστούν δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, που εξακολουθεί να υποφέρει από φραγμούς στις αγορές υπηρεσιών- αγαθών.

Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα ατολμίας- όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές- είναι αυτό των αποκρατικοποιήσεων. «Δεν υπάρχει φιλοδοξία» επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, διευκρινίζοντας ότι δεν ενοχλεί τόσο πως θα μείνουν μετέωρες οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ενέργεια ή στο Ελληνικό- θα συναποτελέσουν το «πακέτο» της μεταμνημονιακής επιτήρησης- αλλά κυρίως ότι δεν υπάρχουν ιδέες για περαιτέρω κινήσεις για την αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, με στόχο όχι εισπρακτικό αλλά υποβοηθητικό της ανάπτυξης και της προσέλκυσης ξένων επενδυτών.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ