Αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων

Τα χρόνια αυτά βιώσαμε μια δραματική αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων, μια φοροεισπρακτική πρακτική η οποία δεν έχει δικαιώσει τους δανειστές - εμπνευστές της, διότι τα φορολογικά έσοδα που μπήκαν στα κρατικά ταμεία δεν ήταν τα προβλεπόμενα ενώ τα ληξιπρόθεσμα φορολογικά χρέη αυξήθηκαν δραματικά με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να προχωρήσει στη γνωστή ρύθμιση του Ν.4611/2019. Η μείωση της ζήτησης σε αγαθά και υπηρεσίες, πέραν των απαραίτητων για τη διαβίωση των πολιτών, δηλαδή η μείωση των συναλλαγών που είναι αποτέλεσμα της μείωσης των εισοδημάτων των καταναλωτών, αφενός από τη συρρίκνωση μισθών – συντάξεων και αφετέρου από την αύξηση της φορολογίας, σε συνδυασμό με την δραματική αύξηση της φοροδιαφυγής, οδήγησε σε μικρότερη φορολογητέα ύλη άρα και σε μικρότερα, από τα προσδοκώμενα, φορολογικά έσοδα.

Στην τελική ευθεία για τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου και καθημερινά ακούγονται από τους πολιτικούς αρχηγούς, ειδικά των κομμάτων εξουσίας, εξαγγελίες για μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, ειδικά στα μεσαία εισοδήματα τα οποία επλήγησαν περισσότερο από την μνημονιακή φοροεισπρακτική πολιτική που εφαρμόσθηκε. Παρά τις αντίθετες απόψεις των εποπτών - δανειστών η μείωση των συντελεστών στην άμεση και στην έμμεση φορολογία μπορεί να αυξήσει τα εισπραττόμενα φορολογικά έσοδα διότι, θα αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών το οποίο διοχετεύεται στην κατανάλωση συνεπώς θα αυξηθεί ο κύκλος εργασιών των υφισταμένων επιχειρήσεων, θα ενισχυθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα με τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών μονάδων, θα αναιρεθεί το κίνητρο μετανάστευσης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε χώρες με χαμηλότερη φορολογία και θα μειωθεί σε σημαντικό βαθμό η τάση για παραβατική συμπεριφορά.

Για να υπάρξει μόνιμη αύξηση των εσόδων πρέπει να δοθεί η απαραίτητη ώθηση στην επένδυση και την κατανάλωση και αυτό μπορεί να γίνει, πέραν των άλλων μέτρων, με τη λογική μείωση των φορολογικών συντελεστών. Ο εξορθολογισμός των φορολογικών επιβαρύνσεων σε συνδυασμό με τη διοχέτευση μέρους των φορολογικών εσόδων σε δράσεις επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου είναι η πρακτική που θα βοηθήσει σημαντικά και στην καλλιέργεια της φορολογικής συνείδησης διότι θα αυξηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος, εμπιστοσύνη που σήμερα είναι βαθύτατα κλονισμένη.

Η πρακτική αυτή μπορεί να οδηγήσει στο ζητούμενο, δηλαδή στην επανεκκίνηση της αγοράς, στη μείωση της φοροδιαφυγής και κατά συνέπεια στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Πρέπει να επισημανθεί ότι η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης πρέπει να είναι σε τέτοιο βαθμό έτσι ώστε η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας να καταφέρει να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα.

Σύμφωνα με μελέτες με θέμα τη φορολογία εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών στις Η.Π.Α. τη δεκαετία του 1980, ήταν τόσο μεγάλες που η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας δεν κατάφερε να υποκαταστήσει την απώλεια φόρων, με αποτέλεσμα τα ελλείμματα του Αμερικανικού κράτους να αυξηθούν εντυπωσιακά. Αυτό όμως δεν απορρίπτει την γενικότερη υπόθεση ότι μια μελετημένη μείωση των φορολογικών συντελεστών στη χώρα μας μπορεί, πράγματι, να οδηγήσει σε μια υγιή και μόνιμη αύξηση των φορολογικών εσόδων.

*Ο κ. Γιώργος Κορομηλάς είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός, Συγγραφέας Λογιστικών και Φορολογικών βιβλίων και Εισηγητής Λογιστικών – Φορολογικών Σεμιναρίων με χιλιάδες ώρες διδακτικής εμπειρίας. Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών, τ. μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών και έχει συμμετάσχει σε πολλές επιτροπές και νομοτεχνικές ομάδες εργασίας του Υπουργείου Οικονομικών.

Δείτε τα υπόλοιπα άρθρα του Γιώργου Κορομηλά στο fpress.gr ΕΔΩ