Ο... Τέλης δεν είναι πια ο «Βασιλιάς του Χαλκού»

Δεν είναι όμως πια ο «Βασιλιάς του Χαλκού». Ο χαμηλών τόνων Έλληνας μεγιστάνας, απολύτως άγνωστος στο ευρύ ελληνικό κοινό πριν η είσοδος της Glencore στο χρηματιστήριο του δώσει τον τίτλο του δισεκατομμυριούχου, μια θέση στη λίστα του Forbes και τη δημοσιότητα που αυτή συνεπάγεται, θα αποτελεί πολύ σύντομα παρελθόν για αυτό τον γίγαντα των εμπορευμάτων.

Επισήμως, η αποχώρησή του από τη Glencore έως τα τέλη του έτους απλά εκφράζει την πρόθεση της «παλιάς φρουράς» της εταιρείας να ανοίξει το δρόμο για μια νέα γενιά στελεχών. Για την αγορά, ο άνθρωπος που όλοι γνωρίζουν απλά με το μικρό του όνομα -«Telis»- κλήθηκε να παίξει το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου, καθώς η Glencore αντιμετωπίζει μια σειρά από νομικά μπλεξίματα και αναζητά εναγωνίως την ευκαιρία να δείξει ότι κάνει μια νέα αρχή. Το μέλλον του Τέλη Μυστακίδη αποτελούσε εδώ και μήνες βασικό θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια της αγοράς των μετάλλων.

Πρόκειται άλλωστε για τον άνθρωπο που όπως έχει γράψει το Bloomberg, αγοράζει και πουλά αρκετό χαλκό για να προμηθεύσει ολόκληρη την αμερικανική βιομηχανία δύο φορές. Όμως η καρέκλα του «Telis» άρχισε να τρίζει καθώς έβγαιναν στο φως οι διάφορες παρατυπίες της Glencore στο Κονγκό, μια από τις πιο φτωχές αλλά και πιο διεφθαρμένες χώρες του κόσμου. Οι έρευνες του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς του Καναδά αλλά και της βραζιλιάνικης εισαγγελίας γύρω από τις business της εταιρείας σε Κονγκό, Βενεζουέλα, Νιγηρία και Βραζιλία έκαναν τη μετοχή της Glencore να χάσει σχεδόν το ένα τρίτο της αξίας της από τις αρχές του έτους.

Για αυτό και αναλυτής του κλάδου που μίλησε στους Financial Times εκτίμησε ότι ο Μυστακίδης έγινε το εξιλαστήριο θύμα αυτής της υπόθεσης. Η αποχώρησή του «σχετίζεται με τις έρευνες και την προσπάθεια να μπει μία τελεία στο παρελθόν», είπε. Πρακτικά, με την έξοδο του Μυστακίδη σπάει αυτό που οι Financial Times αποκαλούν «billionaires boys’ club», δηλαδή η ομάδα των πιστών υπασπιστών του αφεντικού της Glencore, Ιβάν Γκλάσενμπεργκ, που μετέτρεψαν την εταιρεία αυτή στον απόλυτο κυρίαρχο των εμπορευμάτων και έγιναν δισεκατομμυριούχοι κάπου στην πορεία. ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ Ο μάνατζερ που σήμερα συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μόλις τέσσερις billionaires της Ελλάδας, γεννήθηκε το 1962 στη Ρώμη, όπου ο πατέρας του δούλευε ως θαλάσσιος βιολόγος για τον ΟΗΕ.

Ένας πραγματικός πολίτης του κόσμου, έζησε και σπούδασε στην Αγγλία πριν εγκατασταθεί μόνιμα στο Τσουγκ της Ελβετίας, διαθέτει ελληνική και βρετανική υπηκοότητα, μιλά πέντε γλώσσες ωστόσο επιμένει πως πάνω από όλα, νιώθει Έλληνας. Πραγματικά, μιλά ελληνικά με την οικογένειά του, είναι οπαδός του Άρη, επιλέγει το σπίτι του στη Χαλκιδική για τις καλοκαιρινές του διακοπές και έχει πάντα στραμμένα τα ραντάρ του στην Αθήνα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην οικονομία, τις επιχειρήσεις και όχι μόνο. Όσοι έχουν δουλέψει μαζί του μιλούν για έναν από τους εξυπνότερους ανθρώπους που έχουν συναντήσει ποτέ. Ορμητικός, υπερδραστήριος, ενθουσιώδης και γοητευτικός είναι μερικά από τα επίθετα που χρησιμοποίησε το Bloomberg για να τον περιγράψει.

Ένα απαιτητικό αφεντικό, «δεν έχει χρόνο για κόλακες, τεμπέληδες και χαζούς», αλλά φροντίζει να συνδυάζει τη σκληρή δουλειά με τη διασκέδαση. Για χρόνια, έτρωγε κάθε μεσημέρι μαζί με τους traders του, μετά το κλείσιμο της πρωινής συνεδρίασης του London Metal Exchange. «Δουλεύαμε τόσο σκληρά, αλλά κάναμε και μεγάλη πλάκα μαζί. Ο Τέλης με έκανε να κλαίω από τα γέλια πολλές φορές», έλεγε πρόσφατα στο Bloomberg ένας πρώην trader της Glencore. Και βέβαια, όσοι τον έχουν γνωρίσει επιμένουν ότι τα δισεκατομμύρια που απέκτησε μέσα σε ένα βράδυ, με την είσοδο της Glencore στο χρηματιστήριο το 2011, δεν τον άλλαξαν καθόλου.

Αποφασισμένος να αποφύγει τα φώτα της δημοσιότητας, απέχει πολύ από την οποιαδήποτε επίδειξη πλούτου. Για αυτό και λέγεται ότι δεν του άρεσε καθόλου όταν τα βρετανικά ταμπλόιντς τον αποκάλυψαν σαν τον αγοραστή ενός πολυτελούς διώροφου διαμερίσματος στην ακριβή γειτονιά Μπελγκράβια του Λονδίνου, το οποίο απέκτησε αντί 46 εκατ. λιρών πριν από τέσσερα χρόνια.