Όλα όσα θέλουμε να γνωρίζουμε για τον νέο ιδιοκτήτη του ΔΟΛ

Όμως, πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ποτέ δεν διάλεξε τον εύκολο και τον σίγουρο δρόμο. Αντιθέτως, τα εμπόδια και κυρίως οι… επιχειρούμενες τρικλοποδιές «τον κάνουν ακόμη πιο δυνατό», όπως τονίζουν εκείνοι που παρακολούθησαν από κοντά την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια.

Έχοντας ως μόνη πυξίδα το ένστικτό του, την οξυδέρκειά του και την παροιμιώδη τόλμη του που εξέπληττε τους πάντες, κράτησε γερά το τιμόνι και πέρασε κάθε κάβο που βρέθηκε μπροστά του στους άκρους τρικυμιώδεις ωκεανούς της Παγκόσμιας Ναυτιλίας. Σήμερα, βρίσκεται στην 61η θέση της λίστας με τους πλέον ισχυρούς ανθρώπους της παγκόσμιας ναυτιλιακής κοινότητας (ανεβαίνοντας 12 θέσεις μέσα σε τρία χρόνια), ενώ από τα επιτεύγματα-σταθμούς της πορείας του, ήταν η είσοδος της Capital Product Partners L.P. στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Το επιχειρηματικό του δημιούργημα διαχειρίζεται έναν στόλο 64 πλοίων (53 τάνκερ, 1 ξηρού φορτίου και 10 κοντέινερ), τα ταξίδια των οποίων συνοδεύουν ουκ ολίγες περγαμηνές όπως οι διαδοχικές βραβεύσεις για τον σεβασμό προς το περιβάλλον ή για τις καινοτόμες ιδέες.

ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ. Όσο μακριά κι αν έφθασε ωστόσο, όσους στόχους κι αν πετύχαινε στο ναυτιλιακό γίγνεσθαι του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, η καρδιά του ήταν πάντα στην Ελλάδα και ακόμη περισσότερο στην πόλη όπου μεγάλωσε, τον Πειραιά. Στο Πασαλιμάνι και την Πειραϊκή που σημάδεψαν τα παιδικά του χρόνια, αλλά και στην Ακτή Μιαούλη, που αποτελεί μέχρι και σήμερα, στο απόγειο της προσωπικής επιτυχίας, το στρατηγείο του. Η αγάπη του για το μεγάλο λιμάνι και τους ανθρώπους του και φυσικά για το απόλυτο σύμβολο της πόλης, τον Ολυμπιακό, τον οδήγησε σε μία ακόμη κίνηση υψηλού ρίσκου, τουλάχιστον από επιχειρηματικής πλευράς. Αγόρασε το καλοκαίρι του 2010 το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ στην πιο κρίσιμη φάση των τελευταίων δεκαετιών και με το μέλλον να προδιαγράφεται δυσοίωνο. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ο επιχειρηματίας Μαρινάκης με την τετράγωνη λογική, έκανε στην άκρη, για να βγει μπροστά ο… Βαγγέλης. Ο άνθρωπος που ακόμη και τώρα περπατά στους δρόμους του Πειραιά, συνομιλεί με τους Πειραιώτες και συγκινείται βαθιά κάθε φορά που κάποιος θα του πει μια ιστορία για τον αείμνηστο πατέρα του Μιλτιάδη Μαρινάκη. Εκείνου που αποτέλεσε το απόλυτο πρότυπο ζωής για τον ίδιο και από τον οποίο κληρονόμησε την αγάπη για την πόλη και την ιδέα του «δαφνωστεφανωμένου εφήβου». Του ξεχωριστού Πειραιώτη που διετέλεσε κορυφαίο στέλεχος της διοίκησης Νταϊφά (και γενικός αρχηγός), έχοντας ισχυρή συμβολή στις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων από τον Ολυμπιακό στις αρχές της δεκαετίας του '80 και που έδωσε έντονο στίγμα στην κοινωνική ζωή της πόλης ως δημοτικός σύμβουλος και αργότερα ως βουλευτής της ΝΔ στην Α' Πειραιά.

Τα συναισθήματα αυτά ήταν αρκετά για να τον κάνουν να απορρίψει κάθε ενδοιασμό έναντι της προοπτικής ανάκαμψης του πληγωμένου τότε -απ' όλες τις απόψεις- Ολυμπιακού. Με συνοπτικές διαδικασίες κάλυψε τα οικονομικά ανοίγματα και στον πρώτο κιόλας χρόνιο παρουσίας του στην προεδρία, έφερε-μετά από διάλειμμα ενός χρόνου- και πάλι το πρωτάθλημα στο μεγάλο λιμάνι της χώρας. «Του έλεγαν όλοι ότι πρόκειται περί επιχειρηματικής τρέλας σ' ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον», επισημαίνουν φίλοι κι εχθροί του κ. Μαρινάκη. Σήμερα, μετρά εφτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, ισοφαρίζοντας το ιστορικό ρεκόρ του προκατόχου του Σωκράτη Κόκκαλη, ενώ επί ημερών του, ο Ολυμπιακός ισχυροποιήθηκε όσο ποτέ στην Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα (έφθασε στην 19η θέση της UEFA και αποτελεί κατά κοινή ομολογία παράδειγμα σύγχρονου κλαμπ).

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ. Το επιστέγασμα ήρθε λίγα χρόνια αργότερα, όταν και ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα μιας ευρείας ομάδας φορέων και δημοτών του Πειραιά και ταυτόχρονα διατηρώντας ζωντανή την παρακαταθήκη του Μιλτιάδη Μαρινάκη, προχώρησε σε ακόμη μια έμπρακτη απόδειξη της αγάπης και του πάθους του για την πόλη. Σε μια πρωτοβουλία πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, πρωτοστάτησε με φόντο τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, στη σύσταση ενός υπερκομματικού συνδυασμού, με πρόσωπα από όλο το κοινωνικό φάσμα της πόλης. «Εχουμε πετύχει στις οικογένειες και τη δουλειά μας, έχουμε πετύχει στον Ολυμπιακό, θέλουμε απλώς να προσφέρουμε στην πόλη που ζούμε και αγαπάμε. Δεν προσδοκούμε τίποτα, δεν έχουμε να κερδίσουμε απολύτως τίποτα», ξεκαθάριζε ο ίδιος με το λιτό και αυστηρό ύφος του σε όσους απορούσαν -καλοπροαίρετα ή μη- γιατί πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση. Και τότε κάποιοι… πολιτικοί ειδήμονες παρομοίαζαν με απονενοημένο διάβημα την ανακοίνωση της καθόδου ενός συνδυασμού στις εκλογές την σαράντα μέρες πριν στηθούν οι κάλπες κι ενώ ο τέως δήμαρχος φάνταζε μέχρι εκείνη τη στιγμή ως αδιαφιλονίκητο φαβορί. «Θα κερδίσουμε. Είμαι μαχητής σε όλη μου την ζωή», απαντούσε ο ίδιος, περπαντώντας τον Πειραιά σπιθαμή προς σπιθαμή. Τελικά, την νύχτα της 2ης Μαϊου του 2014 γεύτηκε άλλη μία δικαίωση. Όμως, την νίκη αυτή και το δάκρυ συγκίνησης που την συνόδευσε δεν την αφιέρωσε ούτε στον προσωπικό του κόπο, ούτε στον αγώνα εκείνων των ημερών. Την δώρισε απλόχερα στην μνήμη του πατέρα του, όπως έκανε και με την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου του Ολυμπιακού, την στιγμή που μιλούσε για την πρώτη φορά που βρέθηκε στο πλάι του Μιλτιάδη Μαρινάκη στο πούλμαν της ομάδας. Άλλωστε, ο όρος «οικογένεια» βρίσκεται στο επίκεντρο της καθημερινότητάς του, από την εποχή που έφυγε από την πατρογονική εστία για να σπουδάσει Διοίκηση Διεθνών Επιχειρήσεων και ακολούθως να κάνει το μεταπτυχιακό του στις Διεθνείς Σχέσεις στο Λονδίνο, μέχρι την ώρα που έφτιαξε τη δική του εστία με τη σύζυγό του, Αθανασία, και τα παιδιά τους, Μιλτιάδη, Ειρήνη και Ελένη.

Πατριώτης και φιλάνθρωπος

Πολύπλευρος χαρακτήρας, με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, καθώς και έντονη κοινωνική ευαισθησία, ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει αναπτύξει ένα ευρύ δίκτυο προσφοράς στην κοινωνία και τον πολιτισμό. Επί ημερών του, ο Ολυμπιακός αφήνει πιο ισχυρό από ποτέ το αποτύπωμά του στο μέτωπο της κοινωνικής προσφοράς και μάλιστα μέσω πρωτοβουλιών διεθνούς ακτινοβολίας. Μεταξύ άλλων, χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της συνεργασίας με τη UNICEF, της μόνιμης στήριξη στο Ιδρυμα «Ελπίδα» της Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη για τα παιδιά με καρκίνο ή πιο πρόσφατα, την τιτάνια προσπάθεια για τη σίτιση και την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης στους χιλιάδες πρόσφυγες που είχαν καταλύσει στο λιμάνι του Πειραιά. Σημαντική όμως είναι και η συμβολή του στο κομμάτι του Πολιτισμού, όπου μεταξύ άλλων έχει επωμιστεί το βάρος της λειτουργίας του Μουσείου Καζαντζάκη στην Κρήτη, ενώ έχει χρηματοδοτήσει τη δημιουργία προτομής του Αλέξανδρου Υψηλάντη στο Κολωνάκι, σε μια ιδιαίτερα συμβολική κίνηση, καθώς είναι απόγονος της οικογένειας του αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας από την πλευρά της μητέρας του.

Εσχάτως μάλιστα, ανέλαβε εξ ολοκλήρου το κόστος για την δημιουργία ενός εντυπωσιακού από καλλιτεχνικής άποψης Μνημείου, αφιερωμένου στον Ποντιακό Ελληνισμό, το οποίο δεσπόζει στην πλατεία Αλεξάνδρας στο Πασαλιμάνι, που χάρη στην οικονομική συνδρομή του κ. Μαρινάκη ανακατασκευάστηκε σε σύγχρονα πρότυπα. Ταυτόχρονα, με πρωτοβουλία του ίδιου, η ΠΑΕ Ολυμπιακός έχει χορηγήσει την κατασκευή ουκ ολίγων πλατειών στα όρια του Δήμου, παιδικών χαρών και χώρων άθλησης στο κέντρο και τις ευαίσθητες περιοχές του Πειραιά, ενώ έχει προχωρήσει σε ενέργειες για τη βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος, που κατά κοινή ομολογία αλλάζουν την εικόνα της πόλης. Δενδροφυτεύσεις και κάλυψη δημόσιων κτιρίων με σύγχρονα πρότυπα, είναι μερικές από αυτές. Επιπλέον, χάρη στις χορηγίες της ΠΑΕ, τα παιδιά του Πειραιά έχουν τη δυνατότητα να αθλούνται στα καμπ που διοργανώνει ο σύλλογος, ενώ καθίσταται δυνατή η λειτουργία φορέων όπως τα ΚΑΠΗ κ.ά. Την ίδια ώρα, ο κ. Μαρινάκης έχει καθοριστική συμβολή στο φιλανθρωπικό έργο των Μητροπόλεων Πειραιά και Νίκαιας και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα συσσίτια που καλύπτουν τις ανάγκες χιλιάδων απόρων.

Επενδύσεις στην Ελλάδα και στον χώρο των media

Το τελευταίο χρονικά μέτωπο δραστηριοποίησης του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι ο «χτυπημένος» όσο λίγοι επαγγελματικοί κλάδοι από την κρίση, χώρος των media. Φυσικά για τον ίδιο, πρόκειται για μία ακόμη πρόκληση, στην βάση της νομοτέλειας που οδηγεί τους παραδοσιακούς μιντιάρχες στην έξοδο από το ιδιαίτερα δαπανηρό αυτό «σπορ». Το πρώτο ηχηρό μήνυμα από την πλευρά του εστάλη στον ακυρωθέντα από τον ΣτΕ διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, όπου και κέρδισε μία από τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες συνολικούς έναντι του τιμήματος των 74 εκατομμυρίων ευρώ. Παρά τα όσα ακολούθησαν, εκείνος δεν έχασε το μεράκι του για να επενδύσει στην Ελλάδα και μετά την έκδοση της εφημερίδας «Ελευθερία του Τύπου», πλειοδότησε στην δημοπρασία για τον ΔΟΛ, μέσω του οποίου κατέχει πλέον τους ιστορικούς τίτλους του «Βήματος», των ΝΕΩΝ, της διαδικτυακής πύληςin.gr, του ΒΗΜΑ FM, αλλά και το 22,11% του mega (λεπτομέρειες για τις προθέσεις του στο Secret). Επίσης μέσω του ΔΟΛ απέκτησε 50% της εκτυπωτικής μονάδας IRIS, αλλά και το 41,42% του πρακτορείου διανομής «ΑΡΓΟΣ». «Δεν έχω καμία επιχείρηση στην Ελλάδα. Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά επενδυτικό», υπενθυμίζει ο Βαγγέλης Μαρινάκης σε όσους τον ρωτούν για τα κίνητρα της απόφασής του να διεκδικήσει τον Οργανισμό.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα με πλούσιο περιεχόμενο και πολλές προσφορές