«Baby Boom» στην κοινωνική ασφάλιση την επόμενη δεκαετία

«Baby Boom» στην κοινωνική ασφάλιση την επόμενη δεκαετία

Από τη γήρανση του πληθυσμού η επιβάρυνση στο σύστημα κινείται στα 1,3 δισ. ευρώ ετησίως ενώ από τις ελαστικές μορφές απασχόλησης το κόστος ανέρχεται στα 2,4 δισ. ευρώ ετησίως.

Η αγορά εργασίας ζει την πλήρη επικράτηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στις προσλήψεις και κατά συνέπεια την αύξηση του ποσοστού της υποαπασχόλησης, η οποία μάλιστα κατά τη διάρκεια της κρίσης έχει σχεδόν τριπλασιαστεί, όπως αυτό άλλωστε καταγράφεται και από τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη για τον Σεπτέμβριο.

Σχετικά το καμπανάκι γοα την κατάσταση του ασφαίστικού έκρουσε ο Σάββας Ρομπόλης μιλώντας στα «ΝΕΑ»όσον αφοράτη δεκαετία 2020-2030, τονίζοντας: «Τη δεκαετία 2020-30, όπως είναι ο ελληνικός πληθυσμός σήμερα, με τη βάση δεδομένων που έχουμε εμείς, φαίνεται ότι θα συντελεστεί το φαινόμενο που λέμε στην κοινωνική ασφάλιση "baby boom". Δηλαδή, θα έχουμε μία μεγάλη αύξηση των συνταξιούχων λόγω γήρανσης του πληθυσμού. Στη δεκαετία αυτή θα συνταξιοδοτηθούν στην Ελλάδα αυτοί που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1960. Και σε αυτή τη δεκαετία έχουμε το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».

Με αφορμή την εκτίμηση ότι την επόμενη 20ετία ο πληθυσμός της χώρας θα μειωθεί έως και 1 εκατομμύριο, ο Ρομπόλης σημείωσε: «Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι, αν τελικά πάμε προς αυτήν την κατεύθυνση, υπάρχουν δύο ζητήματα. Το ένα σε σχέση με το Ασφαλιστικό. Εμείς είδαμε ότι για να αποκατασταθεί η αρνητική επίπτωση της γήρανσης του πληθυσμού στο Ασφαλιστικό θα πρέπει κάποια στιγμή στο μέλλον να χρειαστεί να μειωθούν οι συντάξεις περαιτέρω 17,5%».

Και πρόσθεσε: «Η ελληνική πολιτεία από χθες ενόψει αυτής της κατάστασης πρέπει να διαμορφώσει μία ολοκληρωμένη δημογραφική πολιτική. Και σήμερα να την είχαμε έτοιμη και να την εφαρμόζαμε αργεί να αποδώσει». Επισημαίνεται ότι το προσδόκιμο ζωής είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος για τη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων δεδομένου ότι συνεπάγεται μεγαλύτερο χρόνο πληρωμής των συντάξεων και άρα αύξηση των δαπανών των συνταξιοδοτικών συστημάτων.

Με βάση τη μελέτη του ομ. καθηγητή Οικονομικών και Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη για το ντόμινο αρνητικών επιπτώσεων που προκαλεί στα ασφαλιστικά ταμεία και για τους νέους κινδύνους που ελλοχεύουν για τους συνταξιούχους από την υποαπασχόληση και τη γήρανση του πληθυσμού,η επιβάρυνση στο σύστημα κινείται στα 1,3 δισ. ευρώ ετησίως ενώ από τις ελαστικές μορφές απασχόλησης το κόστος ανέρχεται στα 2,4 δισ. ευρώ ετησίως.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ