Οι «τέσσερις αλήθειες» του Γιάννη Δραγασάκη για τις τράπεζες

Οι τέσσερις αλήθειες κατά τον κ. Δραγασάκη, είναι οι εξής:

• Δεν πρέπει υποτιμήσουμε το γεγονός ότι είμαστε η χώρα με τα περισσότερα κόκκινα δάνεια την Ευρώπη. Διαφωνεί κανείς με αυτό; Ήταν 97 δισ. ευρώ το 2014 και από τότε αρχίζει η μείωση τους αλλά παραμένουν υψηλά και πρέπει να τα μειώσουμε
• Δεν έχουμε λύσεις manual. Δεν είναι κάτι που με αυτόματο πιλότο ή μια απλή λύση λύνεται. Πρέπει να δούμε τι γίνεται στην Ευρώπη να δούμε διεθνείς πρακτικές. Για παράδειγμα έχουμε πρόταση από την Τράπεζα της Ελλάδος και τον κ. Στουρνάρα και από το ΤΧΣ. Πρέπει κάθε λύση να τη συζητούμε και να βλέπουμε τα θετικά και τα αρνητικά
• Και σημειώνω εναν 3ο κίνδυνο, μια 3η αλήθεια πως αν δεν προσέξουμε μπορεί να κάνουμε τέτοιες ρυθμίσεις που να οδηγήσουν τις τράπεζες να χρειαστούν νέα κεφάλαια. Αυτό είναι μια νέα πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να κάνουμε καμία ρύθμιση; Όχι αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η λύση που προτείνει π.χ. το ΤΧΣ και επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών θα απαιτήσει εγγύηση δημοσίου;
• Η 4η αυτονόητη αλήθεια είναι ότι δυστυχώς αυτά τα νέα κεφάλαια ενδεχομένως να κληθεί να τα βάλει πάλι ο Έλληνας φορολογούμενος. Αν υποθέσουμε πως μια τράπεζα έχει ανάγκη από κεφάλαια μπορεί να τα βρει εκ των ενόντων. Για παράδειγμα η Eurobank επεξεργάζεται σχέδιο ενσωματώνοντας μια θυγατρική της. Είναι μια λύση. Άλλη λύση είναι να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία αν έχει. Αν δεν γίνεται μπορεί να χρειαστεί ή να θελήσει το δημόσιο όπως παλιά να βάλει κεφάλαια»
  
  Ο κ. Δραγασάκης συνέχισε λέγοντας πως «είναι ένα πλαίσιο για να δούμε διάφορες ρυθμίσεις. Πρέπει η όποια λύση να βλέπει πρώτα τις κοινωνικές συνέπειες» και πρόσθεσε: «Επίσης πρέπει να δούμε τις δημοσιονομικής φύσης συνέπειες αν έχει επιβάρυνση για δημόσιο και η επιβάρυνση τραπεζών αν θα χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια και πώς θα τα βρούμε».