Οι τύποι τελικά, είναι για γέλια ή για ...κλάματα;

Οι τύποι τελικά, είναι για γέλια ή για ...κλάματα;
Η ιστορία με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων αποδεικνύει για μία ακόμη φορά την προχειρότητα με την οποία λαμβάνουν τις αποφάσεις όσοι διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας.

Ενα νομοσχέδιο το οποίο απαίτησε αρκετούς μήνες για να ετοιμαστεί και το οποίο προκάλεσε χιλιάδες αντιδράσεις και σοκ στην κοινωνία, επί της ουσίας πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων, χωρίς καν το νέο σχέδιο, δηλαδή η υιοθέτηση των δύο φόρων ΕΝΦΑ και ΦΑΠ, να έχει λάβει την έγκριση της τρόικας. Θα το εγκρίνει η τρόικα, θα υπάρξει και άλλη «έκπληξη», θα μας αιφνιδιάσουν με κάτι διαφορετικό από όλα αυτά που έχουμε μάθει ότι έρχονται;


Επιτέλους θα πρέπει να δοθεί σε όλους εμάς τους πολίτες μια συγκεκριμένη απάντηση για το πότε θα σταματήσουν να μας τιμωρούν και να μας αιφνιδιάζουν. Πρέπει επιτέλους να βγουν και να μας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος που να μας πείσει ότι τελικά αξίζει τον κόπο για μία ακόμη φορά να βάλουμε πλάτη για το κοινό καλό. Δυστυχώς έως σήμερα αυτό που βλέπουμε είναι ότι κάθε φορά που κάτι «στραβώνει», θα επιβάλλεται επί δικαίων και αδίκων ένα νέο «χαράτσι» ή μια νέα «έκτακτη εισφορά» όπως έχουν συνηθίσει να τη λένε, σε μια περίοδο τόσο η φοροδοτική ικανότητα της κοινωνίας έχει εξαντληθεί, όσο και η ανοχή της.

Οι τύποι τελικά είναι για γέλια ή για κλάματα;