Διπλάσιος ο «τουρισμός της ευθανασίας» στην Ελβετία

Διπλάσιος ο «τουρισμός της ευθανασίας» στην Ελβετία
Ονομάζονται «τουρίστες της αυτοκτονίας». Ανάμεσα στο 2008 και το 2012 , 611 τέτοιοι «τουρίστες» πήγαν στην Ελβετία για υποβοηθούμενη αυτοκτονία προερχόμενοι από 31 χώρες, οι περισσότεροι από τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Στη Βρετανία τουλάχιστον, το «να πας στην Ελβετία» έχει γίνει ένας ευφημισμός για την ευθανασία»,αναφέρει πρόσφατη έκθεση για το θέμα, η οποία δημοσιεύεται στη βρετανική επιθεώρηση «Law, Ethics and Medicine» («Δίκαιο, Ηθική και Ιατρική»).«Έξι οργανώσεις για το δικαίωμα στο θάνατο υποβοηθούν περίπου 600 υποθέσεις κάθε χρόνο στη Βρετανία. Περίπου 150-200 εξ αυτών αφορούν σε τουρίστες της αυτοκτονίας»τονίζεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας Το Βήμα.
Από τις 611 υποβοηθούμενες αυτοκτονίες που εξετάστηκαν και πιστοποιήθηκαν στα τέσσερα χρόνια της έρευνας, πάνω από το 58% ήταν γυναίκες. Οι ηλικίες των ασθενών διακυμαίνονταν από 23 έως 97, οι ερευνητές βρήκαν, αλλά η μέση ηλικία ήταν 69. Περίπου οι μισοί από τους ασθενείς είχαν νευρολογική ασθένεια. Άλλοι δήλωσαν πως έχουν καρκίνο, ρευματική ασθένεια ή καρδιαγγειακή ασθένεια. Πολλοί είχαν πάνω από μία ασθένεια.
Στην Ελβετία δεν υπάρχουν κανόνες που να ρυθμίζουν υπό ποιες προϋποθέσεις κάποιος μπορεί να δεχθεί την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, παρόλο που οι ιατρικοί επαγγελματικοί κώδικες το επιτρέπουν σε ορισμένες περιπτώσεις.
Στην Γερμανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιρλανδία και στη Γαλλία, η ευθανασία είναι παράνομη.
Μια έρευνα σε 12 ευρωπαϊκές χώρες έδειξε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων επιθυμεί την νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Ανάλογη είναι η κυρίαρχη άποψη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τέσσερις πολιτείες -το Όρεγκον, η Ουάσιγκτον, η Μοντάνα και το Βερμόντ -επιτρέπουν την ευθανασία και θέτουν αυστηρούς κανόνες για την εφαρμογή της.
Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν πως το να νομιμοποιήσουν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία δεν επιλύει το πραγματικό ζήτημα, δηλαδή την ανάγκη για καλύτερη ιατρική φροντίδα σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, καθώς και την ανεξέλεγκτη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ