«Σας εύχομαι κύριε υπουργέ να έχετε την υπομονή μου και την επιμονή μου.»

Του Ιωάννη Ηλιάδη*

Είναι βέβαιο ότι είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο από προηγούμενα κοντινά χρόνια όπου η ανάπτυξη και ο κρατισμός ήταν λέξεις αντίπαλες , χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ανάλογα με την εκάστοτε εξουσία αυτό μεταβάλλεται και μπορεί να μεταλλαχθεί και πάλι από ενεργητική σε παθητική ή σε αρνητική. Δομές και θέσεις που έπρεπε να είχαν δημιουργηθεί πριν τουλάχιστον 20 χρόνια δημιουργούνται σήμερα.

Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.

Αυτά έπρεπε να είχαν γίνει και σήμερα έπρεπε ήδη να είχαν δημιουργήσει μία ροή εισροής χρήματος. Νέος και παλαιός αναπτυξιακός νόμος, σωστή και έντιμη διαχείριση του εσπα, invest in Greece, άδειες παραμονής σε συνδυασμό με real estate, κατάλληλο επενδυτικό νομοθετικό και πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον, έπρεπε ήδη να υφίστανται και να λειτουργούν πριν το 1990. Σήμερα η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει υλοποιήσει όλα τα βασικά στοιχεία που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη. Σήμερα το νομοθετικό περιβάλλον είναι γεγονός ότι είναι το πλέον αναπτυξιακό.

Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Πρώτον γιατί δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτό τον κόσμο. Η ανταγωνιστικότητα άλλων χωρών που είχαν προηγούμενη επιτυχημένη ιστορία ή τύχη να έχουν δημιουργικότερες εξουσίες δεν μας αφήνει πολλούς και καλούς επενδυτές να μας χτυπήσουν τη πόρτα.

Δεύτερον η έλλειψη εμπιστοσύνης σε σχέση με την ανακολουθία και τις συνεχείς αλλαγές αποφάσεων της ελληνικής διοίκησης .

Τρίτο και κυριότερο η αντίληψη μιας διαχειριστικής εξουσίας και όχι αναπτυξιακής σε συνδυασμό με την επιμονή των πολιτικών όχι μόνο να χαράξουν μια αδύναμη αναπτυξιακή στρατηγική (όπου υπάρχει) αλλά το βασικότερο να επιδιώκουν να την υλοποιήσουν ενώ ή δεν μπορούν ή /και δεν προλαβαίνουν ή /και τη συνδυάζουν με πολιτικό κόστος ή όφελος ενώ αυτή τελικά δεν είναι ούτε η δουλειά τους.

Δεν φτάνει γιατί ο τρόπος υλοποίησης είναι ανεπαρκής για τα σημερινά δεδομένα

Πρώτον γιατί δεν μπορείς να λειτουργείς στη καλύτερη περίπτωση ακόμη και με τον ίδιο τρόπο – σύστημα όπως αλλά κράτη με προηγούμενο ανταγωνιστικότερο περιβάλλον από το δικό μας .

Δεύτερον γιατί όσα ταξίδια να κάνει ο πρωθυπουργός και όσες συμφωνίες να δημιουργήσει ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη και επίσης σήμερα είναι κυβέρνηση, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι θα είναι και αύριο.

Δεν φτάνουν ούτε οι νόμοι ούτε τα ενημερωτικά web sites ούτε τα πολιτικό-επιχειρηματικά ταξίδια.

Γιατί σε ότι αφορά τους επενδυτές πρέπει πρώτα να τους δημιουργηθεί ενδιαφέρον, δεύτερο να αρθεί η δυσπιστία, τρίτο να σιγουρευτούν για το αύριο, τέταρτο να πεισθούν και πέμπτο να εξασφαλισθούν νομικά. Οι νόμοι και τα διατάγματα, όπως τα αεροπλανοφόρα δεν δημιουργούν αεροπλάνα, δεν δημιουργούν επενδύσεις, και όπως στα αεροπλανοφόρα προσγειώνονται τα αεροπλάνα, σκοπός τους είναι να τις εξασφαλίζουν.

Τι σημαίνει όμως επένδυση στη Ελλάδα;

Έχουμε φανταστεί ότι θα γίνει κάποτε ένας νόμος που θα απαγορεύει την αλλαγή σε υπάρχοντα νόμο; Ποιος εγγυάται ότι αύριο δεν θα αλλάξει; Ποιος εγγυάται ότι ο επενδυτικός νόμος δεν θα ξαναλλάξει; Έχουμε την επιθυμία ένας επενδυτής ή ο νομικός του σύμβουλος να διαβάσει ένα νόμο που κάποια άρθρα του έχουν αλλάξει από ένα μεταγενέστερο (σε ένα χρόνο) νόμο και που άρθρα του προϋπάρχοντος και του μεταγενεστέρου νόμου έχουν αλλάξει από ένα μεταγενέστερο νόμο (και αυτός μετά από ένα χρόνο) και που τελικά πέρα από τις αλλαγές πρέπει να βρει μόνος του ένα κωδικοποιημένο κείμενο, αλλά παράλληλα να μην τους περάσει από το μυαλό ότι ο επενδυτικός νόμος πολύ σύντομα μπορεί να ξαναλλάξει; Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί ένα κράτος που η αλλαγή του νόμου εξαρτάται και από την εκάστοτε κυβέρνηση; Ζητάμε διαχρονικές επενδύσεις με μεγαλύτερο ορίζοντα ίδιου νόμου τα 4 χρόνια; Ζητάμε σοβαρές επενδύσεις ενώ το παρελθόν μας ( ακόμη και το πρόσφατο) δεν παρέχει καμιά εγγύηση σε συνδυασμό με το φόβο ενός άγνωστου και ενίοτε επικίνδυνου μέλλοντος;

Έχουμε σκεφτεί ότι αν εμείς οι ίδιοι θα επενδύαμε σε μια τέτοια χώρα;

Έχουμε σκεφτεί αν ήμασταν αλλοδαποί αν θα επενδύαμε στην Ελλάδα;

Έχουμε σκεφτεί ότι το σύστημα ανάπτυξης εξαγωγών ή πρόσκλησης επενδυτών με αντιπροσώπους τις πρεσβείες ή τους ΟΕΥ δεν λειτουργεί ικανοποιητικά γιατί απλούστατα είναι κρατικοί υπάλληλοι και όχι επιχειρηματίες;

Έχουμε σκεφτεί τη δημιουργία στο εξωτερικό ιδιωτικών φορέων ανάπτυξης εξαγωγών και προσέλκυσης επενδυτών με την αιγίδα του κράτους;

Έχουμε σκεφτεί τη μετατροπή και τη συμπλήρωση του κάθε υπουργείου με δημιουργία ημικρατικών δομών υπό την εποπτεία της λειτουργίας από ήδη επιτυχημένους ιδιωτικούς φορείς;

Έχουμε σκεφτεί την ενίσχυση και διαρκή υποστήριξη ιδιωτικών φορέων ή νομικών προσώπων σε βάθος δεκαετίας εξειδικευμένων εξαγωγών σε συγκεκριμένο target group χωρών;

Έχουμε σκεφτεί την εξειδίκευση της χώρας σε ειδικούς τομείς προσέλκυσης επενδυτών;

Έχουμε σκεφτεί ότι αυτό που γίνεται σήμερα ήταν ιδανικό για τη δεκαετία του 80 αλλά σήμερα και σε αυτές τις συνθήκες δεν είναι αρκετό;

Έχουμε σκεφτεί ότι οι αποστάσεις των ανταγωνιστικών χωρών από εμάς είναι ήδη μεγάλες, ότι οι χρόνοι ταξιδιών των επενδυτών λόγω τεχνολογίας μικραίνουν και ότι τελικά στην οικονομία αυτό που μετράει είναι ο προορισμός – αποτέλεσμα;

Έχουμε σκεφτεί ότι το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται και από τους πολίτες της και όχι μόνο από τη κυβέρνηση;

Έχουμε σκεφτεί ότι ο αρμονικός και επιτυχημένος συνδυασμός είναι μια κυβέρνηση που να θέλει και ικανοί αποτελεσματικοί και εξειδικευμένοι πολίτες που να υλοποιούν; Μπορεί το επιτυχημένο μοντέλο του τουρισμού να εφαρμοσθεί και σε άλλους περισσότερους τομείς;

Αναμφίβολα Ναι.

Έχουμε σκεφτεί ότι η κυβέρνηση λειτουργεί;

Αναμφίβολα Ναι.

Αλλά αυτό δεν φτάνει

Γιατί ήδη είμαστε σε μια πολύ δεινή θέση. Γιατί είμαστε εκτός αγορών. Γιατί είμαστε στο 2013 σε οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες του 1949

Σήμερα υπάρχει ανάγκη ριζικής αλλαγής αντιλήψεων νοοτροπίας και μεθοδολογίας

Υπάρχει ανάγκη γνώσης, εμπειρίας , θέλησης και στοχοποίησης

Υπάρχει ανάγκη των κατάλληλων ανθρώπων σύμφωνα με το αντικείμενο

Υπάρχει ανάγκη αξιοποίησης των ειδικών στα ειδικά

Υπάρχει ανάγκη εξειδικευμένου αναπτυξιακού προσανατολισμού της χώρας

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη χρημάτων αλλά προπάντων κατάλληλων δημιουργικών ανθρώπων και δημιουργικής πολιτείας.

Υπάρχει ανάγκη πολιτών δημιουργών και πολιτών- πωλητών

Υπάρχει ανάγκη επανάκτησης της αξιοπρέπειας, αισιοδοξίας και διασφάλισης θετικής προοπτικής.

Είναι ανάγκη η πολιτεία να το θέλει, να το αποφασίσει και να το εφαρμόσει και να υποστηρίζει διαχρονικά την ανάπτυξη σαν αντίληψη και νοοτροπία εξουσίας κράτους και πολιτών και όχι σαν λύση ή πολιτική.

Είναι ανάγκη να το εξασφαλίσει συνταγματικά και όχι απλά νομοθετικά.

Είναι ανάγκη το ίδιο το σύνταγμα της χώρας να εξασφαλίζει την ανάπτυξη ως ευνομούμενο και διαρκώς επιδιωκόμενο αγαθό των πολιτών.

Υπάρχει ανάγκη το ίδιο το σύνταγμα να εγγυάται ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας θα προσπαθεί πάντα να είναι η χώρα ανταγωνιστική σε κάθε χρόνο και ότι ο κάθε πολίτης της θα έχει συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην ανάπτυξη.

Είναι ανάγκη η εκάστοτε κυβέρνηση να δεσμεύεται συνταγματικά ότι δεν θα ενεργεί μόνο σε βάθος εκλογικής θητείας αλλά θα λειτουργεί ως ένας προσθετικός ακόμη και πολλαπλασιαστικός παράγοντας στη διαχρονική αναπτυξιακή διαδρομή της χώρας.

Αν δεν θέλουμε να βλέπουμε την επιβίωσή μας σαν χώρα και σαν πολίτες με φόβο, αβεβαιότητα και λύπη σε συνδυασμό με αγανάκτηση, αν πραγματικά θέλουμε ένα μέλλον για τα παιδιά μας, είναι ανάγκη και πρέπει να μετεξελιχθεί σε απαίτηση να γίνει αναθεώρηση του συντάγματος ΤΩΡΑ γιατί κάθε μέρα που περνάει είναι σταματημένη στο 2009 και εμείς ούτε μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω, ούτε να περιμένουμε την ανάπτυξη μέσα από τη εισροή και τη διαχείριση των δανείων και ούτε να κατηγορούμε για όλα τα δεινά μας τη τρόικα.

«γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις» Κωνσταντίνος Καβάφης

«Αυτό το κείμενο έχει γραφεί με τη σκέψη στα λόγια του Καπετάνιου Βασίλη Κωνστακόπουλου, που τόλμησε να επενδύσει στην Ελλάδα και να δημιουργήσει το κόσμημα του Costa Navarino. Απευθυνόμενος σε νεοδιορισθέντα, βραχείας διαρκείας, υπουργό προηγούμενης κυβέρνησης είπε: «Σας εύχομαι κύριε υπουργέ να έχετε την υπομονή μου και την επιμονή μου.»

Του John Iliades
President Leaders Qualifications