Bloomberg: Στρατηγικός αναλυτής μετοχών λέει ότι θα δούμε πληθωρισμό 5% για την επόμενη δεκαετία

Αλλά μπορεί να είναι παραπλανητικό; Και τι επιφυλάσσει για τις μετοχές το 2023; Ο Vincent Deluard, διευθυντής παγκόσμιας μακροοικονομικής στρατηγικής στην StoneX Financial, συμμετέχει στο podcast του Bloomberg, "What Goes Up", αυτής της εβδομάδας για να μιλήσει για το γιατί δεν έχει πειστεί ότι ο πληθωρισμός θα μειωθεί σύντομα.

Ακολουθούν ορισμένα από τα σημαντικότερα σημεία της συνομιλίας, τα οποία έχουν συμπυκνωθεί και υποστεί ελαφριά επεξεργασία για λόγους σαφήνειας. Κάντε κλικ παρακάτω για να ακούσετε το πλήρες podcast ή εγγραφείτε συνδρομητές στο Apple Podcasts ή οπουδήποτε ακούτε.

Πληθωρισμός 5% για μια δεκαετία;

ΕΡ: Λέτε ότι ο πραγματικός άξονας της Fed δεν θα είναι η μείωση των επιτοκίων το 2023, αλλά η αποδοχή ότι μια δεκαετία πληθωρισμού 5% είναι ο λιγότερο επώδυνος τρόπος για την απομόχλευση της οικονομίας, τη μείωση των ανισοτήτων και την αποκατάσταση της βιώσιμης ανάπτυξης. Πώς συμβαίνει αυτό στις αγορές; Και τι οδηγεί αυτόν τον πληθωρισμό;

Α: Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από τις τιμές. Η άποψή μου είναι ότι ο πραγματικός άξονας του 2023 δεν θα είναι τόσο οι δύο ή τρεις μειώσεις επιτοκίων που έχει τιμολογήσει σήμερα η αγορά. Νομίζω ότι αυξάνουμε στο 5% -- και ο ρυθμός του τελικά δεν έχει σημασία. Ίσως αυτές οι πεζοπορίες τεράτων 75 μονάδων βάσης να είναι υπερβολικές - μπορούμε πιθανώς να αντέξουμε οικονομικά να κάνουμε ένα ζευγάρι 50, ακόμη και 25. Αλλά τότε τα επιτόκια δεν πέφτουν μετά τα μέσα του 23 όπως το έχει η αγορά συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, επειδή ο πληθωρισμός δεν πέφτει πραγματικά. Και ο λόγος που ο πληθωρισμός δεν μειώνεται είναι επειδή μέχρι τότε ο πληθωρισμός θα αφορά κυρίως τους μισθούς και οι μισθοί, θα περίμενα, θα είναι περίπου 4%, 5% μέχρι τότε.

Μέχρι τον Μάιο, θα φτάσουμε ίσως στο 4%, 5% του πληθωρισμού. Θα έχουμε επιτόκιο 4% ή 5% fed funds. Έτσι, ο Πάουελ αύξησε το επιτόκιο κεφαλαίων της Fed πάνω από το ποσοστό του πληθωρισμού -- "αποστολή που ολοκληρώθηκε". Και τότε δεν πρέπει ποτέ να μιλήσουμε ξανά για το τι συνέβη το 2020 ή το 2021, όταν η Fed αγόραζε 35 δισεκατομμύρια δολάρια τίτλων που υποστηρίζονται από ενυπόθηκα δάνεια όταν είχαμε την τεράστια φούσκα κατοικιών.

ΕΡ: Δηλαδή θα απαλλαγούν από αυτόν τον στόχο του 2% προς το παρόν;

Α: Ναι. Και αυτό δεν θα ήταν το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Και αυτό είναι το θέμα μου. Αν κοιτάξετε πίσω στην ιστορία του στόχου του 2%, είναι ένας κατασκευασμένος αριθμός. Προήλθε από συνέντευξη Τύπου στη Νέα Ζηλανδία στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα. Δεν υπάρχει επιστημονική υποστήριξη πίσω από το 2%. Αν κοιτάξετε την κατανομή του πληθωρισμού και της ανάπτυξης στις ΗΠΑ, θα παρατηρήσετε πραγματικά ότι η ανάπτυξη ήταν στην πραγματικότητα ταχύτερη -- πραγματική οικονομική ανάπτυξη -- όταν ο πληθωρισμός ήταν στο εύρος 4%-5%.

Μπορείτε κάλλιστα να υποστηρίξετε ότι αυτό που πραγματικά πονάει είναι όταν έχετε πληθωρισμό πάνω από 10%, ή πραγματικά απρόβλεπτο πληθωρισμό, γιατί αυτό συμβαίνει όταν οι πράκτορες δεν μπορούν να σχεδιάσουν το μέλλον, οι επενδύσεις δεν γίνονται, οι άνθρωποι αποθησαυρίζουν πράγματα. Αλλά όσο έχετε σταθερό, κάπως μέτριο πληθωρισμό, είτε είναι 2% είτε 4% είτε 5% δεν αλλάζει πραγματικά τα πράγματα. Και νομίζω ότι έτσι αισθάνονται και οι περισσότεροι Αμερικανοί -- οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν ξέρουν καν τι κάνει η Fed, δεν ξέρουν για τον πληθωρισμό του 2%. Απλώς σκέφτονται τον πληθωρισμό ως ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Εκεί λοιπόν μπαίνει το κανάλι προσδοκιών για τον πληθωρισμό.

Μια δεκαετία πληθωρισμού 4%, 5% δεν είναι πραγματικά κακός. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου έχουμε μια διαρθρωτικά αυστηρότερη αγορά εργασίας, κυρίως λόγω της δημογραφίας, αλλά και επειδή δεν έχουμε πλέον πρόσβαση στη μεξικανική εργασία. Μεγάλο μέρος της μεγάλης μετριοπάθειας των τελευταίων 30 ετών ήταν προϊόν ελεύθερων δυνάμεων -- από την πλευρά της εργασίας, είχατε περίπου 12 εκατομμύρια Μεξικανούς που πέρασαν τα σύνορα μεταξύ ουσιαστικά του τέλους της κρίσης της Τεκίλα το 1994 και του 2007 -- και αυτή η ροή σταμάτησε και μάλιστα αντιστράφηκε από τον Covid. Έτσι δεν έχουμε πλέον φθηνό εργατικό δυναμικό.

Από την καλή πλευρά, ήταν το σοκ της Κίνας. Εάν παρακολουθήσετε τι συμβαίνει στην Κίνα αυτή τη στιγμή, αυτό ίσως δεν είναι όπου θέλετε την αλυσίδα εφοδιασμού σας, και αν πάρετε απλώς μια δημογραφία της Κίνας, θα έχουμε μια τεράστια κρίση στον πληθυσμό των νέων εργαζομένων στην Κίνα λόγω της πολιτικής ενός παιδιού. Έτσι δεν έχουμε φθηνά αγαθά από την Κίνα, δεν έχουμε φθηνό εργατικό δυναμικό από το Μεξικό.

Και τότε το τελευταίο μέρος ήταν φθηνό κεφάλαιο. Καθώς οι ΗΠΑ είχαν αυτά τα τεράστια ελλείμματα στα τέλη της δεκαετίας του '90, αυτό σήμαινε ότι είχατε όλες αυτές τις χώρες που είχαν πολύ μεγάλα πλεονάσματα -- Ευρώπη, Γερμανία, Ιαπωνία. και στη συνέχεια η Σαουδική Αραβία, χώρες παραγωγής εμπορευμάτων. Και αυτά τα πλεονάσματα θα επιστρέψουν στην αγορά του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ. Έτσι, για τις ΗΠΑ λειτούργησε εξαιρετικά γιατί βασικά στείλαμε στους ανθρώπους Treasuries, και στη συνέχεια πήραμε αγαθά από αυτούς. Έτσι ήταν φανταστικό. Αυτό το κανάλι είναι επίσης φραγμένο τώρα.

Έτσι, οι τρεις παράγοντες που μας διευκόλυναν τόσο πολύ να επιτύχουμε αυτόν τον πληθωρισμό του 2% έχουν εξαφανιστεί -- φθηνό εργατικό δυναμικό, φθηνά αγαθά, φθηνό κεφάλαιο. Επομένως, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να κατέβει στο 2%. Θέλω να πω, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαμε, όπως, αν ο Πάουελ ήθελε να είναι ο Βόλκερ και παίρνει τα κεφάλαια της Fed στο 10%, φτάνουμε στο 2%. Ποιο είναι όμως το νόημα; Γιατί θα θέλατε να καταστρέψετε την αγορά εργασίας;