Οι συνεταιριστικές τράπεζες θυσία στο βωμό της … εποπτείας

Οι συνεταιριστικές τράπεζες θυσία στο βωμό της … εποπτείας
Από την 1ην Ιανουαρίου 2014, οι Διοικήσεις και τα αρμόδια στελέχη των πιστωτικών ιδρυμάτων, των εποπτικών αρχών και οι λοιποί απασχολούμενοι με την παροχή ελεγκτικών υπηρεσιών θα αντιμετωπίσουν την εφαρμογή των απαιτήσεων εποπτείας και των λοιπών απαιτήσεων που προέρχονται από τις διατάξεις του Κανονισμού 57/2013 και της Οδηγίας 36/2013/ΕΕ.

Του Γιάγκου Χαραλάμπους*


Μέχρι την εφαρμογή των προαναφερθέντων τα πιστωτικά ιδρύματα, αναφορικά με την ανάληψη και την άσκηση της δραστηριότητας τους καθώς και την για την επάρκεια των κεφαλαίων τους, θα συνεχίσουν να διέπονται από την Οδηγία 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14 Ιουνίου 2006 και του 2006/49/ΕΚ. Οι αμέσως προαναφερόμενες Οδηγίες από την ημερομηνία εφαρμογής τους έχουν υποστεί εκτεταμένες τροποποιήσεις με αποτέλεσμα να έχει προστεθεί μεγάλος βάρος εργασίας στους απασχολούμενους με την εφαρμογή τους ενώ οι τρίτοι ενδιαφερόμενοι (stakeholders) δημιούργησαν μια εικόνα αναποτελεσματικής εφαρμογής τους λόγω των αρνητικών συνθηκών που προέκυψαν και από την παρούσα χρηματοοικονομική κρίση που ακόμα διανύουμε.
Επιδράσεις στις συνεταιριστικές τράπεζες
Ειδικότερα με τις διατάξεις των άρθρα 27-29 του νέου Κανονισμού 575/2013 καθορίζονται συγκεκριμένες προϋποθέσεις που πρέπει να εκπληρωθούν προκειμένου να επιτραπεί η εποπτική αναγνώριση των ιδίων κεφαλαίων (CommonEquityTier 1 Capital). Οι διατάξεις αυτές, ως σήμερα ερμηνεύονται, πιθανόν να επηρεάσουν τις συνεταιριστικές τράπεζες, οι μερίδες των οποίων με την στενή ερμηνεία των διατάξεων δεν πληρούν τις εν λόγω προϋποθέσεις αναγνώρισης. Αυτό κατά την άποψη μου οφείλεται στην λανθασμένη αντίληψη ή την μη αναγνώριση της διαφορετικότητας των συνεταιριστικών τραπεζών σε σχέση με τις εμπορικές τράπεζες. Οι συνεταιριστικές τράπεζες ως εταιρείες ανοικτού κεφαλαίου έχουν εκ της φύσεως και του αντικειμένου τους μια διαφορετική αποστολή (mission). Κύριος σκοπός τους είναι να εξυπηρετήσουν την τοπική κοινωνία που ταυτόχρονα με τις καταθέσεις και τις αναλήψεις τους βοηθούν στην ανάπτυξη της κοινωνίας μέσα στην οποία κυρίως λειτουργούν. Αρχικώς στόχος και επιδιώξεις τους ήταν και κυρίως είναι η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας δηλαδή της γεωργίας και έχουμε συγκεκριμένα καλά παραδείγματα επίτευξης αυτού του στόχου όπως σήμερα συμβαίνει π.χ. στην Κρήτη, στη Χίο κτλ.
Μελετώντας τον πολυσέλιδο Κανονισμό 575/2013 και την επίσης πολυσέλιδα Οδηγία 36/2013/ΕΕ με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ενδείξεις μείωσης του ρόλου και των επιδιώξεων του συνεταιριστικού κινήματος, προσπάθειες που και στο παρελθόν στη ιστορία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας έχουν γίνει και η επιμονή των αρμοδίων στα νομοθετήματα αυτά είναι να βάλουν τα πόδια των συνεταιριστικών τραπεζών στο ίδιο παπούτσι με αυτό των εμπορικών τραπεζών, που στο παρελθόν οδήγησαν στην αυστηρή κριτική του σοφού καγκελαρίου της Γερμανίας HelmutSchmidt, όπως ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο του «DieSelbstbehauptungEuroba».
Η συμβουλή μας
Μέχρις ότου, και όταν υπάρξει, μια αποτελεσματική αντίδραση από τις χώρες μέλη της ΕΚ οι συνεταιριστικές τράπεζες, με τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν, θα πρέπει να κινηθούν αποτελεσματικά για να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις των προαναφερόμενων άρθρων,προϋποθέσεις που συνδέονται αναπόσπαστα με την συμμόρφωση τους προς τις απαιτήσεις Κεφαλαιακής επάρκειας.

*Ο Γιάγκος Χαραλάμπους F.C.C.A. Είναι τεχνικός σύμβουλος της UHYAΞΩΝ Ορκωτοί Ελεγκτές, Πρώην Α' Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Επίτιμο μέλος (fellow) του Συνδέσμου Ορκωτών Λογιστών Αγγλίας (AssociationofCertifiedandCorporateAccountants), μέλος του Συνδέσμου Ελεγκτών Λογιστών Κύπρου, συνταξιούχος ΣΕΣΜΑ και μέλος του Δ.Σ του ΙΜΔΑ.