Πως θα καταλάβεις από τη συνέντευξη ότι το αφεντικό σου είναι «κακό»

Πρόσεξε τον τρόπο που χρησιμοποιεί τις αντωνυμίες και τα πρόσωπα των ρημάτων

Το πρώτο πράγμα που δείχνει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου (ναι, ακόμη και το Αφεντικό είναι άνθρωπος...) είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί τις αντωνυμίες και τα πρόσωπα των ρημάτων. Έτσι, αν ο «Μεγάλος» χρησιμοποιεί δεύτερο ενικό ή δεύτερο πληθυντικό για να περιγράψει αρνητικές καταστάσεις (όπως για παράδειγμα στην φράση «πολλές φορές θα έχεις/έχετε να αντιμετωπίσεις / αντιμετωπίσετε τα παράπονα των πελατών»), μάλλον δεν είναι ο κλασσικός «ομαδικός παίκτης» που θα σταθεί δίπλα σου στα ζόρια ή ο άνθρωπος που θα έχει την υπομονή και τη διάθεση να σε «ξεστραβώσει» πάνω στη δουλειά. Ακόμη χειρότερη ένδειξη δε είναι η χρήση της αντωνυμίας «Εγώ» και του πρώτου ενικού προσώπου όταν θέλει να περιγράψει κάποια επιτυχία της ομάδας του ή της εταιρείας. Τέλος, αν χρησιμοποιήσει πρώτο πληθυντικό αναφερόμενος σε κάποια κρίση που αντιμετώπισε η ομάδα / εταιρεία, αυτό ίσως και να φανερώσει άτομο ευθυνόφοβο, που το νοιάζει πρώτα απ' όλα να εξασφαλίσει τα νώτα του, «πασάροντας» τις ευθύνες.

Δείχνει υπερβολικό ενδιαφέρον για τα χόμπι και τις ασχολίες σου

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το αληθινό ενδιαφέρον του «απέναντι» για να γνωριστείτε καλύτερα από την προσπάθεια του να «ψαρέψει» απλά όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες γίνεται για εσένα. Τη διαφορά αυτή μπορείς να την καταλάβεις από το ύφος του (πιο φιλικό και λιγότερο «διαδικαστικό / γραφειοκρατικό» στην πρώτη περίπτωση) αλλά, κυρίως, από το πόσο πολύ θα εμβαθύνει με μια συγκεκριμένη δραστηριότητά από αυτές που αναφέρεις στο βιογραφικό σου, φανερώνοντας εν τέλει κοινά ενδιαφέροντα με εσένα -όπως, για παράδειγμα, να γράφεις ότι γουστάρεις το μπάσκετ και να σου ανοίγει κουβέντα για το γηπεδάκι που πηγαίνει κάθε Κυριακή για να ρίξει κανά σουτάκι με τους κολλητούς του.

Γενικά, λάβε υπόψη τα εξής σχετικά με τις «εξωσχολικές» ασχολίες που αναφέρεις στο βιογραφικό σου: Πρώτον, ότι πολλά «αφεντικά» έχουν την τάση να κρίνουν (και, εννιότε, να κατακρίνουν) κάποιον υποψήφιο για πρόσληψη με βάση την φύση των ενδιαφερόντων του -φερ' ειπείν, αν έχεις δηλώσει ότι σου αρέσει κάποιο ομαδικό άθλημα, αυτό (θεωρούν ότι) σε καθιστά αυτόματα «ομαδικό παίκτη», ενώ αν πάλι αναφέρεις ότι κάνεις κέφι κάποια «σόλο» δραστηριότητα, όπως το διάβασμα, αυτό σε μετατρέπει στα μάτια κάποιων λιγότερο ικανό για συνεργασίες. Δεύτερον, ότι αν το βιογραφικό σου είναι τίγκα στις «άλλες ασχολίες» (sic), αυτό μπορεί να δημιουργήσει σε κάποιους την εντύπωση ότι το τελευταίο πράγμα που σε ενδιαφέρει είναι η δουλειά σου και, εν τέλει, η ίδια η καριέρα σου. Κανένας δεν θέλει να έχει στη δουλεψή του κάποιον άνθρωπο που (φαίνεται να) περνά καλά μόνο εκτός «γαλέρας».

Δεν προσέχει τα λεγόμενά σου

Πόσες φορές σου έχει τύχει να μιλάς με κάποιον φίλο και εκεί που «ανάβει» η κουβέντα, να την κόβει στην μέση γιατί πρέπει να απαντήσει στο κινητό; Ναι, είναι πραγματικά εκνευριστικό και φανερώνει κακούς τρόπους, όμως το χειρότερο όλων είναι να σου τύχει κάτι ανάλογο στον χώρο της εργασίας σου και, μάλιστα, την «ιερή» στιγμή της συνέντευξης -βλέπεις, δεν είναι λίγοι οι «αρμόδιοι» που θα διακόψουν την κουβέντα που γίνεται με βάση το βιογραφικό σου προκειμένου να τσεκάρουν κάποιο email που έχουν λάβει ή για να απαντήσουν σε κάποια κλήση που τους έχει γίνει.

Άσχετα με το πόσο «πηγμένος» είναι ο άνθρωπος που σου παίρνει την συνέντευξη ή με τον πόσο σημαντική (ή ασήμαντη) είναι η θέση για την οποία διαπραγματεύεστε, έχει την υποχρέωση να σεβαστεί τον χρόνο σου και, κυρίως, την αγωνία σου τη δεδομένη χρονική στιγμή. Οπότε, όχι, αν ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάς, την ώρα που σε «ανακρίνει» ασχολείται συνεχώς με το κινητό ή με τον υπολογιστή του, τότε μάλλον δεν εμπίπτει στην κατηγορία «αφεντικό για φίλημα». Όπως επίσης δεν εμπίπτει στην κατηγορία αυτή αν σε έχει να «λιώνεις» με τις ώρες στην αίθουσα αναμονής μέχρι να δεήσει να σε δεχθεί για να τα πείτε. Στην τελική, για συνέντευξη πήγες, όχι για να περιμένεις μέχρι να ωριμάσει το ουίσκι.

πηγή: askmen.gr