Γιατί συνταυτιζόμαστε με ένα μέλος εκτός της «ράτσας» μας;

είναι αρκετή για να ξεχειλίσει το περιεχόμενο…. Οι επιστήμονες αναφέρονται στην «Ουδό»… (κατώφλι) και μπορούμε να δώσουμε πολλές εφαρμογές και ερμηνείες, σε ολόκληρο τον χάρτη της ζωής.

Στην υγεία μπορεί να μεταφραστεί ως απέλπιδες προσπάθειες να σώσεις ή ότι και να κάνεις από δω και πέρα δεν υπακούει ο οργανισμός ή ενώ όλα είναι καλά ο οργανισμός ξαφνικά καταρρέει και δεν ανταποκρίνεται.Η «μετάφραση του», μπορεί να είναι απλά... η δυναμική του τέλους.

Μέχρι να φτάσεις εκεί όμως έχεις κάνει επιλογές.Η κτηνιατρική είναι μακράν σπουδαιότερη της «ανθρωποϊατρικής» αφενός γιατί δεν έχει εξελιχθεί στο βαθμό που θα έπρεπε και κάνει άθλους, αφετέρου το ζώο δεν μιλάει ώστε να πει πώς αισθάνεται ασχέτως αν στο δείχνει. Σκεφτείτε λοιπόν πώς «βαδίζουν» οι κτηνίατροι, αν είναι ευσυνείδητοι. Είναι πολλοί εκείνοι που παραπονούνται ότι η επιστήμη τους όσο στην πολιτεία όσο και στην ιατρική είναι υποβαθμισμένη. Αναρωτήθηκαν όμως γιατί; Το μερίδιο της δικής τους ευθύνης, στην εκτέλεση του έργου τους. Αν ίσχυε παρόμοια νομοθεσία με των ανθρώπων… στην απόδοση των ευθυνών, στο ιατρικό λάθος, στην αμέλεια των ιδιοκτητών… Εκαναν οι ίδιοι κάτι για να αλλάξει αυτή η αντίληψη; Εμείς, οι ιδιοκτήτες αποδώσαμε, αξιώσαμε εφάμιλλη συμπεριφορά και αντιμετώπιση για τα ζώα συντροφιάς ακόμη κι αν πρόκειται για αδέσποτα, από τους γείτονες, τους γνωστούς, από την πολιτεία.

Οι επιλογές, οι πράξεις και η στάση της ζωής μας είναι αυτό που καθορίζει το αποτέλεσμα.

Ένα ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι …να ασχοληθούμε και να υπερασπιστούμε τις επιλογές μας

Πόσες φορές ο γείτονας σας ή ένας άγνωστος δεν παραβίασε την οικιακή σας γαλήνη και τη ζωή σας επειδή απλά δεν συμπαθεί τα ζώα, τα θεωρεί εστίες μολύνσεως ή επειδή θέλει να επεμβαίνει. Ανάμεσα στα σκυλιά και στους ανθρώπους, υπάρχει μία ειδική χημεία, που οι ρίζες της βρίσκονται στα βάθη του χρόνου. Η σχέση αγάπης, αφοσίωσης και εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται ανάμεσα τους, είναι μία δυνατή σχέση που έχει γίνει αντικείμενο πολλών ερευνών αλλά και ειρωνικών σχολίων. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει σχόλια του τύπου: «Κοίτα τι κάνει για το σκύλο του, ούτε παιδί να ήταν»;

Τι είναι αυτό όμως, που τους δένει; Πρώτα από όλα οι άνθρωποι που αγαπούν τα ζώα δεν τα βλέπουν ξεχωριστά από την οικογένεια τους.

Για ποιο λόγο γίνονται μέρος της οικογένειας

Τα σκυλιά είναι άριστοι μεταφραστές της γλώσσας του σώματος του ιδιοκτήτη τους, διαβάζουν τα συναισθήματά τους και έχουν την ικανότητα να προσφέρουν άνευ όρων αγάπη και αποδοχή. Οι ιστορίες σκύλων που εκφράζουν την αφοσίωση τους, την πίστη τους και την αγάπη τους στους ανθρώπους δεν έχουν τέλος. Με κίνδυνο της δικής του ζωής και κόντρα στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ορμούν σε δυσανάλογους για το μέγεθος τους κινδύνους, με μόνο σκοπό να προστατεύσουν τα αφεντικά τους.

Η σχέση με ένα σκύλο είναι ένα πραγματικό δώρο για τον άνθρωπο. Είναι θεραπευτική , με περισσότερο από έναν τρόπους. Η διάθεση μας αλλάζει γρηγορότερα και προς το καλύτερο, όταν έχουμε ένα σκύλο μέσα στο σπίτι, λένε έρευνες. Η πίεση του αίματος είναι πολύ καλύτερη σε ανθρώπους που έχουν σκύλο από ότι σε αυτούς που την ελέγχουν με φάρμακα.

Σε πολλά θεραπευτικά προγράμματα με ανθρώπους που έχουν κακοποιηθεί, η πρώτη γέφυρα επικοινωνίας γίνεται μέσω σκυλιών.

Παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με σκύλο αναπτύσσουν συναισθηματική ωριμότητα και υπευθυνότητα. Γίνονται πιο προσεκτικά με τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων αφού έχουν διδαχθεί το πώς πρέπει να αφουγκράζονται τα συναισθήματα του σκύλου. Η απλή παραίνεση του γονέα: «Τώρα ο σκύλος χρειάζεται ησυχία αφού είναι άρρωστος» ή «Γρυλίζει, γιατί φοβάται» εκπαιδεύει το παιδί στο να διαβάζει τα διάφορα συναισθήματα και να δείχνει κατανόηση. Αυτό μεταφέρεται αργότερα και στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.

Ουσιωδέστερη όλων όμως είναι η συμβολή του κτηνιάτρου, το πιο σημαντικό σημείο για την ευζωία του ζώου. Όλοι οι κτηνίατροι είναι απόφοιτοι πανεπιστημιακής σχολής, όμως ποιος θα γίνει ο δικός μας;

Πριν επιλέξεις ψάξε. Ο κτηνίατρος θα πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη και να έχει καλή επικοινωνία, να αφιερώνει χρόνο κατά τη διάρκεια της εξέτασης και όχι να σε "ξεπετάει".

Να είναι προσβάσιμος οποιαδήποτε ώρα της ημέρας αν προκύψει κάτι αιφνίδιο, να είναι ενημερωμένος για τις εξελίξεις στην επιστήμη του και να αφιερώνει χρόνο για απορίες. Το ότι ένας κτηνίατρος είναι ακριβός δεν σημαίνει πως είναι καλύτερος από τους άλλους. Φυσικά και αυτός είναι άνθρωπος, έχει ανάγκες και ο ιδιοκτήτης πελάτης πρέπει να μην το ξεχνά και να μην «εξαντλεί» τα όρια.

Μετά από χρόνια συμβίωσης, ένα ζώο συντροφιάς έχει γίνει πραγματικό μέλος της οικογένειας. Η απώλειά του είναι μια δοκιμασία πολύ οδυνηρή. Δεν είναι εύκολο και δεν υπάρχουν συνταγές για το πώς να το ξεπεράσει κάποιος. Θέλει οπωσδήποτε χρόνο.

«Ανεξάρτητα από το πώς συνέβη το μοιραίο, δεν είμαστε ποτέ συναισθηματικά έτοιμοι να δεχτούμε τον θάνατο ενός αγαπημένου ζώου συντροφιάς» δηλώνει ο καθηγητής Γουάλας Σάιφ, ψυχολόγος και ιδρυτής του συνδέσμου για την αντιμετώπιση του θανάτου ζώου συντροφιάς στη Νέα Υόρκη.

Ένας άλλος ψυχολόγος υποστηρίζει: «Ο πιο υγιής τρόπος να τιμήσετε τη μνήμη του αγαπημένου σας ζώου είναι να αναγνωρίσετε την ανάγκη να κλάψετε. Το κλάμα απαλύνει τον πόνο.»

Όπως και στην περίπτωση της απώλειας συγγενικού προσώπου ή φίλου, το πένθος για ένα ζώο συντροφιάς περνά μέσα από διάφορα στάδια, από την άρνηση της πραγματικότητας, τον θυμό, μέχρι την αποδοχή της αλήθειας. «Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει μερικές μέρες, βδομάδες, μήνες και δεν είναι ομοιόμορφη σε όλους τους ανθρώπους. Είναι εξάλλου πιθανόν κάποιος να αισθανθεί καλύτερα, ύστερα να υπάρξει υποτροπή και μετά αγανάκτηση, και τέλος να αισθανθεί καταρρακωμένος.

Το αίσθημα ενοχής, εκεί που υπάρχει, μπορεί να είναι πολύ επώδυνο. Σε περιπτώσεις ευθανασίας ή θανάτου μετά από δυστύχημα, ή ακόμη ευθανασίας μετά από δυστύχημα γιατί η θεραπεία ήταν πάρα πολύ ακριβή. Αυτό που τρώει τον άνθρωπο είναι το αίσθημα ότι ευθύνεται για τον θάνατο του ζώου του, ότι μπορούσε να τον αποτρέψει και δεν το έκανε.

Ανεξάρτητα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επήλθε το μοιραίο, οι ειδικοί έχουν ενδιαφέρουσες συμβουλές να μας δώσουν.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσετε το δικαίωμα στον εαυτό σας να είναι δυστυχής. Αν προσπαθήσετε να πάτε ενάντια στη φυσική ροή των συναισθημάτων σας, τότε θα δημιουργηθούν εσωτερικές εντάσεις και κόπωση που δεν βοηθούν καθόλου. Ο πόνος όσο καλά και να είναι καμουφλαρισμένος, θα βρει ευκαιρία να ανέβει πιο δυνατός στην επιφάνεια.

Προσπαθήστε να μοιραστείτε τα συναισθήματα σας με πρόσωπα που μπορούν να καταλάβουν. Αυτοί είναι άνθρωποι που αγαπούν τα ζώα και συμμερίζονται τον σεβασμό σε αυτά. Μην αναλώνεστε με ανθρώπους που προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τον πόνο σας. Είναι προτιμότερο να τους αποφεύγετε για κάποιο χρονικό διάστημα. «Όσοι δεν είχαν ποτέ ζώο συντροφιάς είναι πιθανόν να σας επικρίνουν ή να σας λοιδορήσουν», εξηγεί ο καθηγητής Σάιφ. Μην αποδέχεστε να μοιράζεστε τις σκέψεις σας με αυτούς που αποδίδουν άλλο ρόλο από αυτόν που έχουν από τη φύση, όπως «ήταν το παιδί του», «καλύπτει το κενό του τάδε» κ.λπ. Ο σκύλος , η γάτα, το καναρίνι, το ψάρι, έχουν δική τους ταυτότητα προσωπικότητα και υπόσταση, μην αφήνετε χώρο, λοιπόν, να τους αποδίδονται δευτερεύοντες ρόλοι απομειώνοντας τη συμβολή τους στη ζωή και την οικογένειά σας.

Είναι εξίσου σημαντικό να αποδεχθείτε το γεγονός ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρείτε το ίδιο ζώο με αυτό που χάσατε. Αν πρόκειται να υιοθετήσετε ένα νέο γάτο ή σκύλο, μην το κάνετε με τη σκέψη ότι θα ξαναβρείτε στο πρόσωπο του νέου σας ζώου αυτό που χάθηκε. Να υιοθετήσετε και να αγαπάτε το νέο σας κατοικίδιο γι’ αυτό που είναι, για τον χαρακτήρα του και μην προσπαθείτε να κάνετε συγκρίσεις μεταξύ των δυο, του νέου και αυτού που χάθηκε.

Βρείτε τρόπο να αποχαιρετίσετε τον αγαπημένο σας συμπορευτή. Δεν μπορεί να ακολουθήσετε τα ανθρώπινα δεδομένα, άλλωστε δεν τα ‘χετε ανάγκη ούτε εσείς ούτε το κατοικίδιο σας, μπορείτε όμως να τον θυμάστε, να τον επαινείτε και να εκφράζετε τη λύπη σας. Ο καλύτερος τρόπος, συνίσταται στο να παραδεχτούμε ότι η παρουσία του στη ζωή μας, μας έμαθε πράγματα και μας έκανε καλυτέρους.

Αντί να σκεφτόμαστε αυτά που δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε με τον συνοδοιπόρο μας, είναι καλύτερα να θυμόμαστε αυτά που μας έχει προσφέρει και να φέρνουμε στο νου τις ευτυχισμένες στιγμές που ζήσαμε μαζί.

"Ένας σκύλος είναι το μόνο πλάσμα στη γη που σας αγαπά περισσότερο από ό, τι αγαπά τον εαυτό του." Josh Billings

Λαμπρινή Σπ. Κατσαβάρου

*Το κείμενο αποτελείται από στοιχεία που συλλέχθηκαν από έρευνες και αποσπάσματα δημοσιεύσεων επιστημόνων