Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

Η απάντηση δεν είναι τόσο προφανής όσο φαίνεται, καθώς ζούμε σε έναν τόπο που η πραγματικότητα των αριθμών δεν έχει την ίδια σημασία που έχουν τα έθιμα, η ιδεολογία ή η μικροπολιτική προσέγγιση με την οποία αντιμετωπίζουμε όλα τα ζητήματα. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν τολμάμε να αγγίξουμε το θέμα των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος αδείας.

Ας δούμε, όμως, τι σημαίνουν οι 14 μισθοί στην πράξη:

• Δημιουργούν μεγάλο διοικητικό κόστος τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο και για το ελεγκτικό μηχανισμό. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των εργασιακών διαφορών αφορά τον υπολογισμό των δώρων και του επιδόματος αδείας. Επίσης, ο έλεγχος των ασφαλιστικών εισφορών γίνεται πολύ δύσκολος. Καθώς το Δώρο Πάσχα και το Δώρο Χριστουγέννων προκύπτουν με προϋπολογισμό της μισθοδοσίας των μηνών Απριλίου και Δεκεμβρίου αντίστοιχα, οι εκ των υστέρων αλλαγές είναι πάρα πολύ συχνό φαινόμενο (π.χ. σε περίπτωση που πραγματοποιηθούν υπερωρίες ή υπάρξει κάποια ασθένεια), με αποτέλεσμα τα δώρα να επανεκδίδονται.
• Δρουν ως αντικίνητρο στη χορήγηση bonus από την πλευρά των εργοδοτών, καθώς τα bonus αυτά προσαυξάνουν αναλογικά και τα δώρα.
• Προκαλούν ζήτημα ρευστότητας στις επιχειρήσεις

Αντίθετα, σε περίπτωση ενσωμάτωσης δώρων και επιδόματος αδείας στις τακτικές αποδοχές:

• Οι τακτικές μηνιαίες αποδοχές θα αυξάνονταν κατά 1/6 για όλους τους μισθωτούς. Αυτό θα σήμαινε ότι ο κατώτατος μισθός των 650 ευρώ, θα γινόταν αυτόματα 758,33 ευρώ
• Το διοικητικό κόστος θα μειωνόταν, κάτι το οποίο θα καθιστούσε πιο εύκολη την απόφαση για μείωση ασφαλιστικών εισφορών
• Οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να ελέγχουν την ορθότητα της μισθοδοσίας τους
• Οι επιχειρήσεις δεν θα χρειαζόταν να κάνουν προβλέψεις για την καταβολή δώρων και επιδόματος

Το αντεπιχείρημα που ακούγεται πιο συχνά για την χρησιμότητα των δώρων είναι η τόνωση της αγοράς την περίοδο των εορτών και των διακοπών. Οι ίδιες, όμως, οι εμπορικές επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν το αυξημένο μισθοδοτικό κόστος των ίδιων ημερών, ενώ η έκτακτη ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης συρρικνώνει πολύ τις ημέρες όπου η αγορά έχει κίνηση. Το αποτέλεσμα είναι να ταλαιπωρούνται και οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις, αλλά κυρίως οι εμποροϋπάλληλοι για τους οποίους οι γιορτές σημαίνουν υπερβολικός φόρτος εργασίας.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι καταμερισμός των ετήσιων αποδοχών σε δώδεκα μηνιαίους μισθούς είναι ορθολογικότερος και αποδοτικότερος. Ακούμε συχνά ότι στο Δημόσιο κόπηκαν τα δώρα και τα επιδόματα ενώ ο ιδιωτικός τομέας «τη γλίτωσε». Η αλήθεια είναι ότι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα το 2012 κατακρημνίστηκαν, καθώς ταυτόχρονα με την μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% καταργήθηκαν και οι συλλογικές συμβάσεις, οπότε από πλευράς κατώτατων μισθών η πραγματική μείωση ξεπέρασε το 40%. Μια κατάργηση δώρων και επιδόματος αδείας θα σήμαινε μείωση 16,67%.

Στο άρθρο αυτό όμως δεν μιλάμε για κατάργηση. Μιλάμε για ενσωμάτωση. Στην ενσωμάτωση των 14 μισθών σε 12 ο εργοδότης δεν θα μπορούσε να μειώσει μονομερώς τις αποδοχές του εργαζόμενου, θα αφορούσε και τον κατώτατο μισθό, ενώ δεν θα ήταν δύσκολο για τις νέες συμβάσεις να γίνεται αναγωγή των αποδοχών σε 12 μισθούς σε 14, ούτως ώστε να υπάρξει σύγκριση. Π.χ. αν μετά την ενσωμάτωση των δώρων και του επιδόματος στις τακτικές αποδοχές κάποιος μισθωτός θα έχει μισθό 1.000, αυτό θα σήμανε τακτικές αποδοχές 857,14 με το καθεστώς των δεκατεσσάρων μισθών (1.000 /14 *12).

"Ο Αγαμέμνονας Σταυρόπουλος, Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' τάξης είναι μέτοχος και υπεύθυνος λογιστής της εταιρείας New Accounts A.E."

Άλλα άρθρα του Αγαμέμνονα Σταυρόπουλου στο fpress.gr