Βούτσης: Επικίνδυνη η καθυστέρηση της αξιολόγησης

Μιλώντας στο ΒΗΜΑ FM για τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στο προσφυγικό και το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών για το ζήτημα, τόνισε ότι «η κυβέρνηση πιστεύω πως πολιτεύεται με γνώμονα να υπάρξει η ευρύτατη δυνατή συναίνεση του λαού κατ’ αρχήν και της κοινωνίας, σε μία πάρα πολύ δύσκολη φάση, όπου έχουν συσσωρευτεί πάρα πολλά προβλήματα και όπου υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες».

Μάλιστα δεν έλειψε να σχολιάσει και τη στάση της Ευρώπης απέναντι στο ζήτημα του προσφυγικού αναφέροντας πως «η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει μερικά πράγματα, εάν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει, και από εκεί πέρα, μέσα σ’ αυτά τα διλήμματα θα βρούμε τη θέση μας κι εμείς ως χώρα».

Αναφερόμενος στον εκλογικό νόμο και το χρόνο συζήτησής του στη Βουλή τόνισε ότι «υπάρχει έδαφος πραγματικό για έναν ειλικρινή διάλογο και για συγκλίσεις πάνω στις μεγάλες εκκρεμότητες της εποχής μας».

Τέλος, μίλησε για το ζήτημα των εκπρόθεσμων τροπολογιών και τη νομοθετική λειτουργία της Βουλής αλλά και την κριτική που ασκούσε στη νομοθετική λειτουργία της προηγούμενης κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση και το τι έχει κάνει τώρα, ως κυβέρνησης.

Τα βασικά αποσπάσματα της συνέντευξης του Νίκου Βούτση

Για τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στο προσφυγικό και το Συμβούλιο Αρχηγών για το ζήτημα

Δεν θα το έλεγα, αλλά αυτό είναι θέμα εκτίμησης (σ.σ.: η απουσία Μητσοτάκη από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή). Η συμφωνία ήταν από το Σάββατο και όχι μόνο ανάμεσα στους τρεις (πολιτικούς αρχηγούς), διότι θέλω να πω ότι υπάρχει αυτό το κλίμα και είναι θετικό. Η κυβέρνηση πιστεύω πως πολιτεύεται με γνώμονα να υπάρξει η ευρύτατη δυνατή συναίνεση του λαού κατ’ αρχήν και της κοινωνίας, σε μία πάρα πολύ δύσκολη φάση, όπου έχουν συσσωρευτεί πάρα πολλά προβλήματα και όπου υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες. Από εκεί και πέρα, η αντιπολίτευση κάνει τη δική της δουλειά, πολλές φορές βρίσκεται εν αδίκω ή εν δικαίω, δηλαδή προσπαθεί και έχει μία υπεύθυνη στάση. Αυτό κρίνεται κάθε φορά από τους πολίτες, δεν υπάρχει όμως ένας γενικός κανόνας, το καταλαβαίνετε.

Για τον εκλογικό νόμο και τον χρόνο συζήτησής του στη Βουλή

Θεωρώ ότι η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα τώρα είναι πάρα πολύ έξω από τις απαιτήσεις της ουσίας. Δηλαδή, πιστεύω ότι διαφαίνονται συγκλίσεις και συναινέσεις και είναι ορατές σε πολύ υπαρκτά και σημερινά προβλήματα, που είτε άπτονται της δανειακής συμφωνίας και της προσεχούς αξιολόγησης, π.χ. θέματα μέσα στο ασφαλιστικό ή που μπορούν να φανούν και στο φορολογικό ή ακόμα και στο θέμα της Δημόσιας Διοίκησης, διότι η χθεσινή και προχθεσινή συζήτηση ήταν σε μία κατεύθυνση που έδειχνε ότι υπάρχει μία αγωνία από πολλές πλευρές και ψηφίστηκαν και άρθρα κτλ. Δηλαδή, υπάρχει έδαφος πραγματικό για έναν ειλικρινή διάλογο και για συγκλίσεις πάνω στις μεγάλες εκκρεμότητες της εποχής μας. Ακόμα και σε αυτά που είπε για τους αγρότες χθες ο πρωθυπουργός, όπως είδατε, επί της ουσίας, ύστερα που μίλησαν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, δεν εξέφρασαν αντίρρηση ή διαφορετική άποψη, για τα ποσοστά δηλαδή των μικρών, των μεσαίων, των μεγάλων (αγροτικών εισοδημάτων) και πόσο και τι πρέπει να ικανοποιηθούν κτλ. Δηλαδή, ένα τέτοιο πλαίσιο, μπορεί να διαμορφώσει μία ευρύτερη, σωστή στάση. Α, ναι, βέβαια, δεν το συζητάμε (σ.σ.: αν ο εκλογικός νόμος μπορεί να περιμένει γι’ αργότερα).

Για τις αποκλίσεις μεταξύ του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών Θεσμών ως προς το ελληνικό πρόγραμμα

Το ΔΝΤ βρίσκεται σε απόκλιση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και καθυστερούν απ’ ό,τι φαίνεται την έλευση τους ή δεν την έχουν προγραμματίσει κιόλας ακόμα και αυτό είναι κάτι πολύ επικίνδυνο, τη στιγμή που απ’ όλες τις άλλες πλευρές στην Ευρώπη έχει διαμηνυθεί και στον πρωθυπουργό και στον κ. Τσακαλώτο ευθέως ότι κι αυτοί βιάζονται και θεωρούν ότι είναι σημαντικό να τελειώσει γρήγορα η πρώτη αξιολόγηση. Υπάρχει λοιπόν αυτή η σοβαρή διάσταση απόψεων, που δεν μπορούμε να την κρύβουμε και γι’ αυτό κάνει αυτά τα διαβήματα η κυβέρνηση, έτσι ώστε να προσέλθει και το ΔΝΤ στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και της αξιολόγησης.

Για τη στάση της Ευρώπης αναφορικά με το προσφυγικό

Η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει μερικά πράγματα, εάν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει, και από εκεί πέρα, μέσα σ’ αυτά τα διλήμματα θα βρούμε τη θέση μας κι εμείς ως χώρα. Π.χ., είναι διατεθειμένη να πάρει 3 έως 5 εκατομμύρια -δεν τα λέω τυχαία αυτά τα νούμερα- τα δύο επόμενα χρόνια και να τα εντάξει μέσα στους πληθυσμούς της των 500 εκατομμυρίων της ΕΕ και ευρύτερα στους 47 και ταυτόχρονα να γίνουν φιλειρηνικές προσπάθειες σταθεροποίησης σε όλη την περιοχή γιατί διαλύονται τέσσερις χώρες, Λιβύη, Υεμένη, Συρία, Ιράκ, και διακινδυνεύουν κι άλλες μεγαλύτερες χώρες, όπως η Αίγυπτος να μας πλημμυρίσουν με πρόσφυγες. Θέλω να πω, έχουν μπει σταυρικά ζητήματα, στα οποία χρειάζεται απόφαση. Αυτά, φράχτες, μη φράχτες, μεσοβέζικές λύσεις, «κρατήστε τους εσείς, εμείς δεν τους κρατάμε» κτλ. αντιλαμβάνεστε ότι οδηγούν σε καταστάσεις δραματικές.

Για το ζήτημα των εκπρόθεσμων τροπολογιών και τη νομοθετική λειτουργία της Βουλής

Το προσπαθούμε αυτό (σ.σ.: έγκαιρη κατάθεση των τροπολογιών), το πρώτο (σ.σ.: όγκος τροπολογιών) είναι πιο εύκολο θα ‘λεγε κανείς, διότι είναι θέμα και της ανθρώπινης φύσης και της κουλτούρας βουλευτών και κομμάτων, συζητάμε και για τον κώδικα δεοντολογίας κτλ. όχι με την έννοια της κατασταλτικής, αλλά με την έννοια της αναδιαπαιδαγώγησης και της διαμόρφωσης ενός πολιτισμένου κλίματος. Ναι, βέβαια, ενδεχομένως (είναι πιο εύκολο να τιθασευτεί η Χρυσή Αυγή παρά οι υπουργοί), διότι θα ‘θελε πολύ μεγάλη συζήτηση αυτό το πράγμα. Είμαστε σε μία εποχή όπου χρειάζονται να λαμβάνονται αποφάσεις σε πολλά μέτωπα από εκκρεμότητες που υπήρχαν, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί, υπάρχουν προθεσμίες, δεν είναι εύκολο ξέρετε. Αυτό είναι η λεπτομέρεια, που όμως έχει μέσα της τον διάβολο και μ’ αυτή την έννοια μπορεί να τιθασευτεί και να ‘ρχονται πιο έγκαιρα, να είναι εμπρόθεσμες (τροπολογίες). Το να μην υπάρχουν καθόλου, είναι δύσκολο.

Για την κριτική που ασκούσε στη νομοθετική λειτουργία της προηγούμενης κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση και το τι έχει κάνει τώρα, ως κυβέρνησης

Βεβαίως, αυτά μπορούμε να τα δούμε στην ιστορική τους κάθε φορά διαμόρφωση, να τα αποτιμήσει και να τα εκτιμήσει διαφορετικά, είναι ανάγκη όμως και για ορισμένα από αυτά θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτοκριτική, αλλά πρέπει να τα δούμε συγκεκριμένα ποιά ήταν αυτά. Δεν έχω αντίρρηση ότι μπορεί να υπήρχαν σοβαρά ζητήματα προθεσμιών ή επειγόντων θεμάτων για την χώρα, που δεν είχαν άλλον τρόπο να τα λύσουν και που εμείς όμως -κι αυτός είναι ο ρόλος της αντιπολίτευσης, δηλαδή, γι’ αυτό δεν παραπονιέμαι και για την σημερινή αντιπολίτευση- τα κριτικάρει και τα καυτηριάζει (η αντιπολίτευση).