Πως επηρεάζει η εκλογή του Τραμπ το ελληνικό χρέος

Η πρώτη επίσημη αντίδραση από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο δείχνει ότι στα κέντρα αποφάσεων περιμένουν, πλέον, ακόμα και τις πιο απρόβλεπτες κινήσεις εκ μέρους του νέου Αμερικανού Προέδρου. Ειδικά όσον αφορά στο ελληνικό ζήτημα, αν και επιχειρείται να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους αφενός για τη στάση που θα κρατήσει εφεξής το ΔΝΤ αφετέρου για τη διάθεση άσκησης πίεσης από το Λευκό Οίκο προς το Βερολίνο, όπως συνέβη πολλές φορές επί προεδρίας Ομπάμα.

«Ο Ομπάμα έσωσε την Ελλάδα δύο φορές. Όταν έρθει η ώρα, το ίδιο θα κάνει και ο Τραμπ», δηλώνουν στα «Π» ευρωπαϊκές πηγές με άμεση γνώση των διαπραγματεύσεων, που εκφράζουν την πιο αισιόδοξη πλευρά των εξελίξεων, αν και παραδέχονται ότι η ως τώρα ρητορική του νέου Προέδρου δείχνει ότι προτεραιότητα του θα είναι το εσωτερικό των ΗΠΑ.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Αθήνα δεν έχει, πλέον, να περιμένει πολλά από την επίσκεψη Ομπάμα, καθώς η αλλαγή ή μάλλον η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στις ΗΠΑ από τη μια «κονταίνει» τον απερχόμενο Πρόεδρο κι από την άλλη δείχνει να ενισχύει τη σκληρή θέση Σόιμπλε, παρά τις εκτιμήσεις ευρωπαϊκών αξιωματούχων ότι ο Γερμανός υπουργός θα ρίξει νερό στο κρασί του, όταν η συζήτηση για το Χρέος φτάσει στο « δια ταύτα». «Η πίεση Ομπάμα στη Μέρκελ πλέον δεν μετρά», σημειώνουν στα «Π» οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, με φόντο τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που θα πυκνώσουν όσο πλησιάζουμε προς το κρίσιμο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.

Ποια είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση, λίγο πριν ξεκινήσει η δεύτερη φάση των συνομιλιών της πιο «ύπουλης» αξιολόγησης; Κατ’ αρχάς οι Ευρωπαίοι δεν κρύβουν την ικανοποίηση τους για τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, καθώς εκτιμούν ότι απαλλάχθηκαν από το μπελά μιας επιπλέον επιπλοκής- έτσι χαρακτηρίζονται οι πρόωρες εκλογές- στο ούτως ή άλλως πολύπλοκο ελληνικό ζήτημα. «Ρεαλιστικός, Μνημονιακός και διόλου (προ)εκλογικός», είναι σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές ο ανασχηματισμός, εκτιμώντας ότι οι αλλαγές προσώπων σε κρίσιμα υπουργεία και ο «αφοπλισμός» στελεχών που δημιούργησαν προβλήματα στην υλοποίηση του σχεδιασμού των αποκρατικοποιήσεων, μπορεί να μην άλλαξαν άρδην το κλίμα στο εσωτερικό του Eurogroup, αλλά αναμφίβολα διευκολύνουν εκείνους που έχουν αναλάβει πρωτοβουλία να γεφυρώσουν τις διαφορές στο στρατόπεδο των δανειστών για το χειρισμό του ελληνικού Χρέους.

Το μόνο σίγουρο που προέκυψε από το τελευταίο Eurogroup είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια προκειμένου να κρατήσουν το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Ωστόσο, οι κινήσεις που ήδη εκδηλώνονται δείχνουν ότι οι όποιες παραχωρήσεις προς το Ταμείο αφενός θα είναι όσο το δυνατόν «απονευρωμένες» για να μην προκληθεί πρόβλημα στο Βερολίνο αφετέρου ως αντίβαρο θα ασκηθεί ασφυκτική πίεση στην ελληνική πλευρά κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων για να «κλείσει» σύντομα η αξιολόγηση.

Με… καρότο μια πιο συνολική πρόταση για το Χρέος, που θα συμπεριλαμβάνει γενικές δεσμεύσεις και για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης (πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει ήδη αλληλογραφία μεταξύ των κρατών- μελών για μέτρα όπως η αξιοποίηση των ANFA- SMP προκειμένου να αποπληρωθούν πρόωρα δανειακές υποχρεώσεις), οι Ευρωπαίοι- μαζί με το ΔΝΤ- θα κρατάνε… μαστίγιο στις διαβουλεύσεις επί ελληνικού εδάφους, ξεκινώντας από τα εργασιακά. Η νέα υπουργός, για την οποία μάλιστα δεν εκφράστηκε η παραμικρή επιφύλαξη εκ μέρους των ξένων τεχνοκρατών, θα περάσει πολύ δύσκολες στιγμές τις εβδομάδες που έρχονται, αφού η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση χαρακτηρίζεται ως ακρογωνιαίος λίθος για την επιστροφή σε θετικούς και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι με τη σειρά αποτελούν βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του Χρέους.

Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα προειδοποιούν ότι ως εκ τούτου η ελληνική πλευρά θα πρέπει να κρατά πολύ μικρό καλάθι ειδικά όσον αφορά στο αίτημα για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και προσδιορισμό του κατώτατου μισθού με σύστημα ανάλογο με αυτό που ίσχυε ως το ξέσπασμα της κρίσης.

Εκθεση – μήνυμα στην Αθήνα

Η συμμετοχή του ΔΝΤ κρύβει παγίδες και στα δημοσιονομικά, με δεδομένο ότι το Ταμείο έχει ξεκαθαρίσει πως ή ο πήχης των πλεονασμάτων θα πέσει στο 1,5% ή η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει περισσότερα μέτρα. Το «παράθυρο» που άνοιξε ο Γ. Ντάισελμπλουμ για χαμήλωμα του πήχη κάποια στιγμή- το βασικό σενάριο της Κομισιόν προβλέπει ως τώρα τη διατήρηση του 3,5% ως το 2028- αναμφίβολα θα μεταφέρει μέρος της πίεσης προς την Αθήνα, ειδικά από τη στιγμή που το Ταμείο συνεχίζει να θεωρεί ότι τα ήδη συμφωνημένα μέτρα δεν επαρκούν για πλεόνασμα 3,5% το 2018.

Ήδη, στην Έκθεση Φθινοπωρινών Προβλέψεων η Κομισιόν έστειλε μήνυμα στην Αθήνα λίγο πριν επιστρέψει το Κουαρτέτο, σημειώνοντας ότι οι στόχοι για το 2017 «σκιάζονται» από το ενδεχόμενο υπερβάσεων δαπανών και υποαπόδοσης των μέτρων που έχουν ληφθεί στη φορολογία εισοδήματος και στο συνταξιοδοτικό. Τι «φωτογραφίζει» αυτή η αναφορά της Κομισιόν; Την απαίτηση του ΔΝΤ για μείωση του αφορολογήτου στις 5.000 ευρώ και περικοπές στις ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις, μέσω «ψαλιδίσματος» ή κατάργησης της προσωπικής διαφοράς.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ