Έξι προτάσεις για ανάπτυξη

Αυτός είναι ο μπούσουλας των 6 ριζοσπαστικών προτάσεων που έχει διαμορφώσει και θέσει στη διάθεση της κυβέρνησης η ΕΕΝΕ, υποστηρίζοντας ότι εκφράζουν το σύνολο της αγοράς, αφού προέκυψαν μετά από διαβούλευση με επιχειρηματίες από ζωντανούς κλάδους της οικονομίας με σημαντική συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας όπως της υγείας, της ναυτιλίας, της βιομηχανίας και του τουρισμού.

Παράλληλα, η ΕΕΝΕ προτείνει στην κυβέρνηση να επικεντρωθεί στην άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για τις οποίες η χώρα μας δεν έχει μόνο δεσμευτεί, αλλά και που εκκρεμούν δεκαετίες, αλλά και στη σύνδεση των δημοσιονομικών μέτρων με την ανάπτυξη ώστε να αποτελέσουν διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Η ΕΕΝΕ σημειώνει επίσης πως μέσα στον ασφυκτικό κλοιό των δημοσιονομικών μέτρων του μνημονίου οποιαδήποτε προσθαφαίρεση μέτρων δεν παύει να έχει κακό χαρακτήρα. Χρειάζεται επομένως ένας νέος ρηξικέλευθος τρόπος προσέγγισης, ο οποίος να πριμοδοτεί την ανάπτυξη χωρίς να βάζει σε κίνδυνο τη φορολογική βάση, και σε αυτήν ακριβώς την ισορροπία επικεντρώνονται οι προτάσεις της.

Στο πλαίσιο αυτό η ΕΕΝΕ καταθέτει τις ακόλουθες προτάσεις άμεσης εφαρμογής:

1. Μείωση των φόρων στο επιπλέον εισόδημα στο 10%: Προκειμένου να ενισχυθεί το επιπλέον όφελος, κάνοντας μικρότερο το επιπλέον κόστος, η ΕΕΝΕ προτείνει την επιβολή μεταβατικού φόρου 10% μόνο στο επιπλέον εισόδημα πάνω από μια χρονιά βάσης, πχ., το 2014, και την αντίστοιχη παραδοχή ανάπτυξης (π.χ., 3%). Για παράδειγμα, μια επιχείρηση ή ελεύθερος επαγγελματίας που το 2014 δήλωσε 1.000 ευρώ κέρδος και το 2015 δηλώνει 1.130 ευρώ, θα φορολογηθεί στην κλίμακα για τα πρώτα 1.030 ευρώ (βάση + παραδοχή ανάπτυξης) και μόνο με 10% για τα επιπλέον 100 ευρώ.
Με τον τρόπο αυτό, δίνεται ουσιαστικό κίνητρο για επιπλέον επενδύσεις από το εγχώριο κεφάλαιο (υφιστάμενες ελληνικές επιχειρήσεις) αλλά και από το ξένο κεφάλαιο μέσω επενδύσεων και εξαγορών σε υφιστάμενες ελληνικές επιχειρήσεις. Παράλληλα, δίνεται κίνητρο για αύξηση του υποκατασκευαστικού έργου στα παραρτήματα / ελεγχόμενες επιχειρήσεις από πολυεθνικές εταιρείες (π.χ., Unilever, Accenture, Διεθνείς Λογιστικές εταιρείες κ.λπ.), οι οποίες θα βρίσκουν στη χώρα μας όχι μόνο ανταγωνιστικό, εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό αλλά και φορολογικό κίνητρο. Τέλος, η ρύθμιση αναμένεται να δώσει κίνητρο στην αύξηση του δηλωθέντος εισοδήματος, μιας και αφορά μελλοντικά εισοδήματα, έτσι ώστε και οι θεσμοί θα το δεχτούν αφού δεν αποτελεί φορολογική αμνηστία. Στην Ένωση πιστεύουν σθεναρά ότι το παραπάνω θα δώσει ισχυρό κίνητρο για ραγδαία ανάπτυξη πάνω από 5% που χρειάζεται η χώρα και μείωση παραοικονομίας χωρίς ρίσκο μείωσης των υφιστάμενων εσόδων από την φορολογική βάση, αλλά πριμοδοτώντας παράλληλα την ανάπτυξη.

2. Μείωση Επιπλέον Ασφαλιστικών Εισφορών: Αντίστοιχο κίνητρο προτείνεται και για τις επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές, προκειμένου να λειτουργήσει σαν κίνητρο προσλήψεων και αυξήσεων. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση με μισθολογικό κόστος 6 εκ ευρώ για το 2014 προσλαμβάνει επιπλέον δυναμικό, ή αυξάνει τους μισθούς των υπαλλήλων της ώστε το κόστος της να αυξηθεί στα 7 εκ. ευρώ. Αυτή η επιχείρηση προτείνεται να λαμβάνει μια γενναία έκπτωση, τουλάχιστον της τάξης του 30%, για το επιπλέον εκατομμύριο του συνολικού κόστους μισθοδοσίας σε ό,τι όμως αφορά τις εισφορές, μείωση δηλαδή των επιπλέον (marginal) εισφορών.

3. Μείωση Επιδοτήσεων στην Τοπική Διοίκηση και αντίστοιχη αύξηση στην απευθείας αναλογική συλλογή φόρων αντί της κεντρικής διοίκησης: Η ΕΕΝΕ πιστεύει οι τοπικές κοινωνίες ξέρουν καλύτερα από πού μπορεί και πρέπει να εισπράττουν φόρους. Αν τα έσοδα τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά τους να εισπράττουν τους φόρους, θα βρουν τρόπο να το κάνουν και μάλιστα πολύ πιο αποτελεσματικά από την κεντρική διοίκηση.

4. Εισαγωγή Αντικειμενικών Κριτηρίων: Σε μια οικονομία μικρών/μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων όπου η φοροδιαφυγή είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί (ένα παγκόσμιο φαινόμενο, απλά σε μικρότερη κλίμακα λόγω του μικρότερου αριθμού τέτοιων επιχειρήσεων και την γενικότερη εξάρτηση της οικονομίας από αυτές) είναι χάσιμο χρόνου, π.χ,. το κυνήγι αποδείξεων. Εφόσον δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτόματο λογισμικό σύστημα (αλγόριθμοι) από την κεντρική διοίκηση, ίσως πρέπει να επανεξετάσουμε την εισαγωγή αντικειμενικών κριτηρίων εφόσον κάθε νόμιμο πρόσωπο θα έχει την επιλογή υπαγωγής σε αυτά ή σε αυστηρότερους ελέγχους.

5. Γενικότερη Αλλαγή Φιλοσοφίας Φορολόγησης: Μείωση έμφασης φορολογίας στην παραγωγή νέου πλούτου (ανάπτυξη) και έμφαση σε συσσωρευμένο πλούτο (wealth tax) και την κατανάλωση αγαθών πάνω σε αγαθά μη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης (όπως και η αντίστοιχη ύπαρξη διαφορετικών συντελεστών ΦΠΑ).

6. Μείωση Φόρου Υπεραξίας: Είναι σαφές ότι στην ελληνική οικονομία χρειάζονται φρέσκα κεφάλαια και φρέσκες ιδέες, δηλαδή νέο management. Η αύξηση του φόρου υπεραξίας από 5% στην τιμή πώλησης στο 15% + έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης 6-8%=21-23% όχι μόνο δεν αύξησε τα φορολογικά έσοδα από αυτήν την πηγή, αλλά δημιούργησε ισχυρό αντικίνητρο για είσοδο καινούργιων επενδυτών: Ο πωλητής επιβαρύνεται υπέρμετρα πάνω σε μια αξία πώλησης που είναι ήδη χαμηλή λόγω ύφεσης. Έτσι δεν επιτυγχάνεται κανένας από τους δύο στόχους: Ούτε φρέσκα κεφάλαια εισέρχονται, ούτε φρέσκα μυαλά και οι επιχειρήσεις βαίνουν ως έχουν. Η ΕΕΝΕ προτείνει την μείωση στο επίπεδο 5% + 6-8% ή maximum 11%-13% επί της αύξησης της αξίας της εταιρείας ή επιστροφή στο παλιό καθεστώς του 5% επί της αξίας πώλησης.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ