Τι θα περιέχει η συμφωνία με τους δανειστές μετά το δημοψήφισμα

Τι θα περιέχει η συμφωνία με τους δανειστές μετά το δημοψήφισμα
Είτε βγει "όχι" είτε προκύψει "ναι" από το σημερινό δημοψήφισμα, η επόμενη ημέρα θα φέρει -τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων- την ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματεύεται και πάλι το περιεχόμενο μιας συμφωνίας με τους "θεσμούς". Θα είναι μια καινούργια συμφωνία η οποία πιθανότατα θα συμπεριλαμβάνει και το 2017, ενδεχομένως και μια ρητή πλέον αναφορά στο χρέος. Αυτή η διαπραγμάτευση, δυστυχώς για την Ελλάδα, θα γίνει με χειρότερες προϋποθέσεις για τους Έλληνες καθώς όλοι οι δείκτες της οικονομίας έχουν επιδεινωθεί. Ποιο λοιπόν μπορεί να είναι το περιεχόμενό της; 

Ήδη, τα πρώτα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο έχουν κάνει σαφές ότι η επιδείνωση των πρόδρομων δεικτών της οικονομίας καθιστούν αναγκαία τη λήψη πιο σκληρών μέτρων, πέρα από τα όσα περιέχει το πακέτο Γιούνκερ, δείχνοντας κυρίως προς την πλευρά του συνταξιοδοτικού και των εργασιακών. Το «γλυκαντικό», όπως όλα δείχνουν, θα είναι μια ελάφρυνση του Χρέους, που θα βασίζεται στη μεγαλύτερη επιμήκυνση των πληρωμών προς τον ESM, όχι βέβαια ως έκφραση… αγάπης των πιστωτών, αλλά πολύ απλά γιατί με βάση τις τελευταίες αναλύσεις βιωσιμότητας του Χρέους που έχει εκπονήσει το ΔΝΤ, η δυναμική του ως έχει οδηγεί σε δυσθεώρητα ύψη, πιθανώς πάνω από το 140% του ΑΕΠ το 2022.

Οι νεότερες εκτιμήσεις για τη ζημιά που έχει υποστεί το ΑΕΠ συγκλίνουν στο ότι ο σχετικός δείκτης στο τέλος του έτους θα είναι πάλι αρνητικός και μάλιστα όχι οριακά όπως ήταν η εκτίμηση πριν από περίπου έναν μήνα, αλλά βαθιά στα «κόκκινα». Σύμφωνα με τις προβλέψεις που συνόδευσαν την τελευταία έκθεση της S&P, με την οποία υποβαθμίστηκε το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας, το 2015 θα κλείσει με ύφεση 3%, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τις προβλέψεις των φορολογικών εσόδων και ακολούθως για το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι το δημοσιονομικό «κενό» θα είναι μεγαλύτερο από αυτό που ήταν μέχρι πρόσφατα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και ως εκ τούτου θα απαιτηθούν πιο «βαριά» μέτρα μόνιμου χαρακτήρα.

Άμεσα

Το πρώτο «θύμα» θα είναι οι συντάξεις και στο απυρόβλητο θα μείνουν μόνο όσοι βρίσκονται στα χαμηλότερα κλιμάκια. Ήδη η Αθήνα υποχώρησε στο σημείο έναρξης της κατάργησης των πρόωρων συντάξεων, φέρνοντας το πιο νωρίς από τον Ιανουάριο του 2016 και συγκεκριμένα τον προσεχή Οκτώβριο, αλλά θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι πιστωτές θα απαιτήσουν την άμεση εφαρμογή των αλλαγών, έτσι ώστε να «κλειδώσει» ο στόχος των 450 εκατ. ευρώ για το 2015. Αυτό που μένει να απαντηθεί είναι αν θα απαιτήσουν να ολοκληρωθούν οι αλλαγές ως το 2019, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός και όχι ως το 2022 που ήταν ο τελευταίος συμβιβασμός πριν τα «σπάσουν» με την Αθήνα. Βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται ότι πέρα από την επιβολή πρόσθετης ποινής 10% για όσους αποχωρούν πρόωρα, θα απαιτήσουν και την καταβολή για αυτούς μόνο της αναλογικής σύνταξης ως τη συμπλήρωση των 67 ετών, οπότε θα λαμβάνουν και τη βασική.

Έχοντας «καθαρίσει» με τα όρια ηλικίας και την κατάργηση των εξαιρέσεων, οι δανειστές θα «χτυπήσουν» στο σκληρό πυρήνα του Ασφαλιστικού, που είναι τα ποσοστά αναπλήρωσης ήτοι οι συντελεστές με βάση τους οποίους υπολογίζονται οι κύριες συντάξεις. Ήδη η Αθήνα έχει αποδεχθεί την πλήρη και άμεση εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου- Κουτρουμάνη, αλλά θα είναι έκπληξη μεγατόνων αν οι δανειστές δεν επαναφέρουν τις θέσεις που είχαν βάλει στο τραπέζι το περασμένο Φθινόπωρο, ζητώντας «ψαλίδισμα» αυτών των συντελεστών, κάτι που οδηγεί σε μειώσεις έως και 20% στις κύριες συντάξεις. Αυτός ο στόχος θα «κλειδώσει» με τη ρητή σύνδεση εισφορών- παροχών σε όλα τα Ταμεία και την εφαρμογή κοινών κανόνων, κατεβάζοντας έτσι σταδιακά τον πήχη των συντάξεων. Ο μεγάλος χαμένος αυτών των αλλαγών θα είναι ο ΟΓΑ, αφού οι ασφαλισμένοι του- δηλαδή οι αγρότες- θα υποχρεωθούν σε τριπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ ανάλογο σοκ θα υποστούν οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, καθώς η σύνδεση των εισφορών με το πραγματικό εισόδημα θα δημιουργήσει βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα «τρύπες», οι οποίες θα καλυφθούν με μείωση των παροχών. Χαμένο θα πρέπει να θεωρείται από τώρα το ΕΚΑΣ, πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση έχει ήδη δεχθεί την κατάργησή του και όχι την αντικατάστασή του. Από τα 350 εκατ. ευρώ του σχετικού κονδυλίου, είναι ζήτημα αν θα διασωθούν τα 100 εκατ. ευρώ, τα οποία θα μπουν σε ένα «κουβά» με όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά επιδόματα, έτσι ώστε να χρηματοδοτηθεί ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο θα απευθύνεται σε πολύ φτωχά νοικοκυριά.

Κατάργηση

Οι παρεμβάσεις στη φορολογία θα είναι σαρωτικές, με στόχο την κατάργηση όλων των εξαιρέσεων και απαλλαγών που έχουν διασωθεί και θεωρούνται ότι δεν εξυπηρετούν κάποιον αναπτυξιακό χαρακτήρα. Έτσι στο χρονοντούλαπο θα μπουν ακόμα και φοροαπαλλαγές κοινωνικού χαρακτήρα. Tα πρώτα… ψήγματα των ανατροπών αποτυπώνονται στο κείμενο των ελληνικών προτάσεων για τη σύναψη του νέου δανείου:
· Κατάργηση των απαλλαγών και των ειδικών συντελεστών φορολογίας των αγροτών
· Κατάργηση των απαλλαγών στο αγροτικό πετρέλαιο
· Αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100% για τις ατομικές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους
· Ενσωμάτωση της έκτακτης εισφοράς στη φορολογική κλίμακα
Με βάση τα νέα δεδομένα θα πρέπει να θεωρείται ουτοπική η επαναφορά του παλιού αφορολογήτου για τα φυσικά πρόσωπα. Αντιθέτως, όπως προκύπτει από το κείμενο των πιστωτών, θα πρέπει να αναμένονται παρεμβάσεις έτσι ώστε το έμμεσο αφορολόγητο των 9.550 ευρώ να εξαντλείται σε χαμηλότερα επίπεδα εισοδήματος.

Κόλαση και στα εργασιακά

Βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται ότι οι πιστωτές θα θελήσουν να υποστείλουν και την «κόκκινη» σημαία των εργασιακών. Η άποψη του ΔΝΤ, που συμμερίζεται και ο «σκληρός» πυρήνας του Eurogroup, είναι ότι μόνο με μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας μπορεί να ενισχυθεί η απασχόληση και να μειωθεί η ανεργία. Ένα από τα πρώτα που απαιτηθούν είναι η πλήρης άρση των διοικητικών εμποδίων για τις ομαδικές απολύσεις. Τελειωμένη υπόθεση θα πρέπει να θεωρείται και η κατάργηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα της μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία. Όσον αφορά, δε, στην επαναφορά του κατώτατου μισθού στα πρότερα επίπεδα, θα είναι από τα πρώτα ζητήματα που θα δεχθεί το… «χάδι» των πιστωτών, οι οποίοι συχνά- πυκνά διατυπώνουν την άποψη ότι ήδη βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα από τα ισχύοντα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες!
Οι αλλαγές θα περάσουν με το «μανδύα» της προσαρμογής στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές και ένα ερώτημα που θα απαντηθεί είναι αν θα στηθεί ένα αξιοπρεπές πλαίσιο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, αφού και οι δανειστές σε ανύποπτο χρόνο είχαν παραδεχθεί ότι η απορρύθμιση της εγχώρια αγοράς εργασίας τους είχε αιφνιδιάσει.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ