Αποπληρωμή σε 100 χρόνια άτοκα. Μόνο έτσι!

Θα σας περιγράψω τον ιδανικότερο τρόπο σύμφωνα με τον οποίο θα μπορούσε η χώρα να καταφέρει να αποπληρώσει το δυσβάστακτο χρέος των 325,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να αντιμετωπίσει ταλαιπωρίες και μπελάδες στον δρόμο της ανάκαμψης.Με αυτό τον τρόπο δεν θα μας απασχολήσει ούτε το δημοσιονομικό κενό του 2014-2016, ούτε ο μειωμένος Φ.Π.Α. στην εστίαση, ούτε ο προβληματισμός για το κατά πόσον θα πρέπει η Ελλάδα να διεκδικήσει νέο «κούρεμα» του χρέους από τους δανειστές της, ούτε το ενδεχόμενο μιας χρεοκοπίας, ούτε το σενάριο της δραχμής. Θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, που μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Διότι όλα τα υπόλοιπα είναι για να γίνεται συζήτηση.

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη βουλή των Ελλήνων διαπιστώνουμε ότι το πλεόνασμα του 2014 θα ανέλθει σε περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάτι που σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να καλύψει τις εσωτερικές της ανάγκες, δηλαδή μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία και θα τις περισσεύουν περί τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, αυτό που ονομάζουμε πρωτογενές πλεόνασμα, για να καλύπτει τις υποχρεώσεις της που προκύπτουν για την αποπληρωμή του χρέους και των τόκων. Όμως το ποσό των 3 δισεκατομμυρίων δεν φτάνει ούτε για να αγοράσουμε μαντήλια και φουλάρια για την προεδρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013 απαιτήθηκαν- και μάλιστα παρά το κούρεμα του χρέους- πάνω από 6 δισεκατομμύρια ευρώ για την αποπληρωμή μόνο των τόκων, ενώ για το 2014 οι ανάγκες για αποπληρωμή τόκων θα διαμορφωθούν σε 6,15 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν το συζητώ για το χρέος.

Οι πληρωμές που θα γίνουν την χρονιά που έρχεται για λήξεις ομολόγων και άλλων υποχρεώσεων ξεπερνούν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει φίλες και φίλοι ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να αποπληρώσει το χρέος της ποτέ, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά. Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο, όποια ανάπτυξη και να μας χτυπήσει την πόρτα, όσες επενδύσεις και να γίνουν, να καταφέρουμε να αποπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, χωρίς να αυξάνεται ο δανεισμός. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αν και εφόσον βγούμε κάποια στιγμή στις αγορές, όπως τουλάχιστον ευαγγελίζεται το οικονομικό επιτελείο, τότε το κόστος δανεισμού θα είναι πολύ υψηλότερο από το σημερινό, άρα και οι υποχρεώσεις μας.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου ξεπερνά το 8,5%, όταν τα δανεικά των εταίρων μας κινούνται κάτω από το 2%. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, το 2025 και παρά τις πληρωμές που θα γίνουν τα επόμενα 12 χρόνια, το χρέος θα ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ. Είναι ξεκάθαρο ότι αν δεν αλλάξει κάτι θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό, παρά το γεγονός ότι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα έχουν υποστεί τα πάνδεινα από την υπερφορολόγηση και τα άλλα «καλά» που μας επιφυλάσσουν τα μνημόνια.

Πρέπει να σημειώσω ότι δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που να μην δανείζεται. Ακόμη και η πανίσχυρη Γερμανία βγαίνει στις αγορές για δανεικά. Όμως άλλο η βούρτσα και άλλο η... χτένα. Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να αποπληρώσουμε το χρέος μας μέχρι τελευταίο ευρώ είναι να αποπληρωθεί σε 100 χρόνια και μάλιστα άτοκα. Είναι ρεαλιστικό για τη χώρα, μετά από ένα καλό συμμάζεμα, να επιτυγχάνει ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα 3 δις. ευρώ.Εντάξει, ξέρω,αλλά δεν είναι κακό να ονειρευεσαι...

Το άρθρο μου από την εφημερίδα "Παραπολιτικά" που κυκλοφορεί και σήμερα στα περίπτερα. Μην τη χάσετε