Η Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα: Νέοι φόροι 7 δις. ευρώ στην επόμενη 5ετία

Έχοντας περάσει από το «go back Mrs Merkel» στις επώδυνες μνημονιακές συμφωνίες, η κυβέρνηση βλέπει να διαψεύδονται και οι όψιμες προσδοκίες για ανατροπή της δημοσιονομικής πειθαρχίας γερμανικής έμπνευσης κι εκτέλεσης, καθώς το όραμα Μακρόν δείχνει να έχει διαλυθεί στο τείχος του Βερολίνου. Η ορατή συνέπεια είναι ότι κάθε συζήτηση για επαναδιαπραγμάτευση των ουτοπικά υψηλών πλεονασμάτων ως το 2060, κόβεται με το μαχαίρι, ακόμα κι από τους «φιλικούς» αξιωματούχους της Κομισιόν, που πασχίζουν να κρατήσουν μισάνοικτο το παράθυρο για επανεξέταση των άγριων περικοπών στις συντάξεις από την ερχόμενη Πρωτοχρονιά.

Μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να… συμβάλουν με επιπλέον φόρους περίπου 3 δις ευρώ, προκειμένου να τηρηθεί η δέσμευση για πλεονάσματα 3,5% ως το τέλος του 2022, με λίγα λόγια για να επιτευχθεί ο στόχος είσπραξης 11,5 δις ευρώ! Άλλο περίπου 1 δις ευρώ επιπλέον θα πρέπει να βάλουν οι επιχειρήσεις, ενώ περί τα 2 δις παραπάνω έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση ότι θα μπουν στα κρατικά ταμεία από τους έμμεσους φόρους, δηλαδή από την κατανάλωση των νοικοκυριών. Ποιος θα καταναλώσει, όμως, όταν δεν υπάρχει μία; Το ερώτημα αυτό απευθύνουν προς πάσα κατεύθυνση ξένοι αναλυτές, ευρωπαϊκός κι αμερικανικός Τύπος σε όσους- εντός κι εκτός Ελλάδας- βγήκαν να πανηγυρίσουν για την… έξοδο από τα Μνημόνια. Φυσικά απάντηση δεν πήραν από κανέναν, αφού πρόκειται για το «ένοχο» μυστικό.

Αφήνοντας κανείς στην άκρη τις λογιστικές αλχημείες και τα αριθμητικά τερτίπια, με τα οποία περιτυλίχθηκε η έξοδος από τα Μνημόνια, η επιστροφή στην κανονικότητα παραμένει άπιαστο όνειρο για εκατομμύρια Έλληνες, οι οποίοι φτωχοποιημένοι υποχρεούνται σε μια λιτότητα διαρκείας, με αμφίβολη κατάληξη, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι το οξύ πρόβλημα του Χρέους απλώς κρύφτηκε κάτω από το χαλί υποτίθεται για τα επόμενα 15 χρόνια.

Όπως μαρτυρούν τα «ψυχρά» στοιχεία της Eurostat, οι Έλληνες μπήκαν στην κρίση με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 21.800 ευρώ. Τώρα, μετά από μια 3ετία αχρείαστης μνημονιακής περιπέτειας- όπως τόνισε ο Κ. Ρέγκλινγκ- βγαίνουν ζαλισμένοι και παραπατώντας από μια κεραμίδα νέων περικοπών και φόρων 8,2 δις ευρώ, διαπιστώνοντας ότι βρίσκονται, πλέον, στην τρίτη κατηγορία της Ευρωζώνης, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 16.600 ευρώ, δηλαδή πιο χαμηλά κι από την Εσθονία! Τι συνέβη άραγε στους Πορτογάλους, που βγήκαν κανονικά από το δικό τους τούνελ; Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους ήταν 16.900 ευρώ το 2008- δηλαδή όσο περίπου το σημερινό των Ελλήνων- αλλά πλέον έχει ανέβει στις 18.700 ευρώ!

Για να γίνει ακόμα πιο σαφές το πού πάνε οι Έλληνες, έχοντας κατακτήσει υποτίθεται την… κανονικότητα τους, αρκεί να αναφερθεί ότι σε όρους αγοραστικής δύναμης το κατά κεφαλήν ΑΕΠ το 2008 αντιστοιχούσε στο 93,4% του μέσου ευρωπαϊκού όρου, ενώ τώρα οι Έλληνες υποχρεούνται σε νέες θυσίες- δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ούτε τις ψηφισμένες περικοπές συντάξεων από 1/1/2019 ούτε βέβαια τη νέα συρρίκνωση του αφορολογήτου κατά 3.000 ευρώ από 1/1/2020- όντας στο 67,4% του κοινοτικού μέσου όρου, έχοντας χάσει πάνω από 4 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στην τελευταία 3ετία.

Η δεινή θέση, στην οποία έχουν βρεθεί οι Έλληνες και που κάθε άλλο παρά εγγυάται την προσδοκώμενη γρήγορη, μεγάλη και μόνιμη ανάκαμψη, αποτυπώνεται και στους κοινωνικούς δείκτες. Την ώρα που η κυβέρνηση ευαγγελίζεται την δικαιότερη ανάπτυξη και κατανομή των βαρών, οι πολίτες βρίσκονται βυθισμένοι σε πρωτόγνωρα και τριτοκοσμικά επίπεδα φτώχειας. Ξεφεύγοντας από τη… μαγική στατιστική ντρίπλα, που οδηγεί σε ελαφρώς μειούμενο ποσοστό 21,2% λόγω κυλιόμενου ορίου φτώχειας, αν λάβει κανείς ως βάση υπολογισμού το 2008, θα διαπιστώσει έντρομος ότι σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας- το 47,8%- αντιμετωπίζει το φάσμα της φτώχειας! Σε αυτό συμβάλει, φυσικά, το… θαύμα της αύξησης της απασχόλησης, που έχουν κάνει σημαία στην κυβέρνηση, λησμονώντας όμως ότι περίπου το 55% αυτών των θέσεων είναι μερικής απασχόλησης, δηλαδή πληρώνονται με κάτι λιγότερο από 380 ευρώ.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας