Ο ακήρυχτος πόλεμος Μαξίμου- ΕΚΤ

Τι κρύβει η «έκρηξη» Τσακαλώτου και το «θερμό» επεισόδιο με το Μ. Ντράγκι

Ο ακήρυχτος πόλεμος Μαξίμου- ΕΚΤ

«Μας βάζετε συνεχώς εμπόδια». Αυτή η φράση του Ε. Τσακαλώτου στο ξέσπασμα του ενώπιον των εμβρόντητων συναδέλφων του στο Eurogroup, έριξε φως στην υποβόσκουσα κόντρα της ελληνικής κυβέρνησης με τον ισχυρό άνδρα της ΕΚΤ, η οποία όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές στα «Π», δεν αφορά ούτε εξαντλείται στο θέμα των πλειστηριασμών, ούτε καν στο θέμα της έκδοσης του 7ετούς ομολόγου.

«Πείτε μας. Πόσους θέλετε την ημέρα;» ήταν η κοφτή απάντηση του Έλληνα υπουργού στο Μάριο Ντράγκι, όταν ο Κεντρικός Τραπεζίτης άρχισε να αναπτύσσει το σκεπτικό του, που όχι μόνο «πάγωνε» για δύο ακόμα εβδομάδες τη δόση, αλλά σύμφωνα με την ελληνική πλευρά φανέρωνε μια εμμονή, σχεδόν εκδικητική, αναφορικά με το θέμα των πλειστηριασμών. «Θέλουμε να δούμε τη γεωγραφική κάλυψη», αντέτεινε ο Μ. Ντράγκι στον Ε. Τσακαλώτο και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ΕΚΤ παρακολουθεί με σχολαστικότητα τις εξελίξεις σε αυτό το πεδίο, συμπλήρωσε: «Πρέπει να αντικαθίστανται με συνοπτικές διαδικασίες όσοι συμβολαιογράφοι δεν υπογράφουν». Τι ακριβώς συμβαίνει με το επίμαχο θέμα; Η κυβέρνηση πέρασε με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο μια ειδική διάταξη, με την οποία ουσιαστικά παρακάμπτεται η κατά τόπο αρμοδιότητα των συμβολαιογράφων, αναφορικά με τη διενέργεια των πλειστηριασμών. Έτσι, όταν δεν υπάρχει συμβολαιογράφος π.χ. στα Γιάννενα για να υπογράψει τον πλειστηριασμό, μπορεί να τον «τρέχει» συνάδελφος του από την Αθήνα, αφού πλέον η διαδικασία είναι πλήρως ηλεκτρονική. Ποιο είναι το πρόβλημα; Οι Ευρωπαίοι και ειδικά η ΕΚΤ θεωρούν ότι η διαδικασία αυτή παραμένει χρονοβόρα, καθώς πρέπει να πρώτα να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει τοπικός συμβολαιογράφος κι εν συνεχεία να ανατεθεί σε συμβολαιογράφο των Αθηνών κι αυτό θα φέρει κι άλλες καθυστερήσεις την ώρα που οι τράπεζες έχουν μείνει πίσω από το στόχο των 10.000 πλειστηριασμών στη διάρκεια του 2018.

«Με λίγη καλή θέληση, θα μπορούσε να είχε τελειώσει το θέμα» υποστήριξε η ελληνική πλευρά, μετά από το διάλειμμα στο Eurogroup, όπου υποτίθεται ότι δόθηκαν εξηγήσεις εκατέρωθεν, αλλά οι πληροφορίες λένε άλλα. Λένε, με απλά λόγια, ότι όσο η ΕΚΤ αναλαμβάνει το ρόλο του «σκληρού», ελλείψει ΔΝΤ, τόσο τα πιο εύκολα θα βγαίνουν τα μαχαίρια από τα θηκάρια. Άλλωστε, όπως λένε οι ίδιες πηγές, υπάρχει προϊστορία, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα.

Ο στενός πυρήνας της κυβέρνησης χρεώνει κατ’ αρχάς στο Μ. Ντράγκι ότι ήταν εκείνος που πρώτος τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια της νέας τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, το Φεβρουάριο του 2015, όταν απέσυρε το waiver και άρχισε να σφίγγει ο κλοιός γύρω από τις ελληνικές τράπεζες. Στον Κεντρικό Τραπεζίτη χρεώνουν, επίσης, ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιβολή των capital controls, σε ανοικτή επικοινωνία με το Β. Σόιμπλε, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας και υποχρεώνοντας τελικά την κυβέρνηση σε συνθηκολόγηση και στην υπογραφή του τρίτου Μνημονίου.

Ο Μάριο Ντράγκι είναι «κόκκινο» πανί και για έναν ακόμα λόγο. Στην κυβέρνηση δεν μπορούν να χωνέψουν με τίποτε ότι ο Κεντρικός Τραπεζίτης έκανε αποδεκτή την εισήγηση από την κυβέρνηση Σαμαρά, για την τοποθέτηση του Γ. Στουρνάρα στη θέση του Διοικητή της ΤτΕ, ο οποίος όχι μόνο ήταν υπουργός Οικονομικών ως το καλοκαίρι του 2014 αλλά η θητεία του θα κάλυπτε και τη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Φυσικά η στήριξη του Γ. Στουρνάρα σε όλες τις κρίσεις με την κυβέρνηση, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά λάδι στη φωτιά.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο συμβάν της Δευτέρας, όπου ο Μ. Ντράγκι έκανε το… λάθος να αμφισβητήσει ευθέως και το σχεδιασμό της Αθήνας για την «επόμενη ημέρα». «Η μεταβλητότητα των αγορών δείχνει ότι χρειάζεται προσοχή», σημείωσε με φόντο την εκτίναξη της απόδοσης του νεοεκδοθέντος 7ετούς, αλλά αυτό που «απογείωσε» τον Ε. Τσακαλώτο ήταν όταν χρησιμοποίησε τον όρο «ευπάθεια» για να χαρακτηρίσει τα ελληνικά ομόλογα. Επί της ουσίας, στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται ότι ο Μάριο Ντράγκι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο πώς ακριβώς θα γίνει η μετάβαση στη μεταμνημονιακή περίοδο λόγω waiver και «ευαισθησίας» των τραπεζών στις αναταράξεις και δεν έχουν λησμονήσει ότι κόντρα στη λογική τους- άγνωστο ακόμα που εδραζόταν- η ΕΚΤ είχε κλείσει με πάταγο την πόρτα στο QE, μαδώντας έτσι ένα ακόμα αφήγημα για την έξοδο από την κρίση.

Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ