Τα 140 προαπαιτούμενα τoυ μνημονίου με απλά λόγια

Το Μνημόνιο Συνεννόησης (Memorandum of Understanding) που πλαισίωσε τη συμφωνία δανειοδότησης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι, τα τελευταία οκτώ χρόνια, ένα κυρίαρχο στοιχείο της δημόσιας συζήτησης, πολυσυζητημένο, εκτενώς αναλυμένο αλλά ακόμα εν πολλοίς δυσνόητο για τον μέσο πολίτη. Ξέρουμε σε γενικές γραμμές περί τίνος πρόκειται, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι είδους μέτρα περιέχει ένα μνημόνιο ή τι ακριβώς πρέπει να κάνει μια ελληνική κυβέρνηση για να ολοκληρώσει μια αξιολόγηση.

H νέα έρευνα της διαΝΕΟσις φιλοδοξεί να καλύψει αυτό το κενό, παρουσιάζοντας στον δημόσιο διάλογο μια απλή, κατανοητή επεξήγηση του τι είναι το καθένα από τα 140 προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης του Ιουνίου του 2017. Η συγκεκριμένη αξιολόγηση θεωρείται σημαντική, καθώς είναι η τελευταία που έχει ολοκληρωθεί και είναι εκείνη με την πιο λεπτομερή και συγκεκριμένη λίστα προαπαιτούμενων έως τώρα.

Ο σκοπός αυτής της έρευνας δεν είναι η αξιολόγηση αυτών των μέτρων ή η παρακολούθηση της πορείας υλοποίησής τους, αλλά απλά μια απλή, κατανοητή καταγραφή του περιεχομένου τους. Είναι κάτι που για λόγους διαφάνειας και για την πληρότητα του δημόσιου διαλόγου θεωρητικά θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί από την πρώτη στιγμή που η χώρα μας υπέγραψε μια τέτοια συμφωνία, σε όλες τις αξιολογήσεις και για όλες τις αντίστοιχες λίστες που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε γίνει.

ΤΑ 140 ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ

Σε γενικές γραμμές τα 140 μέτρα χωρίζονται σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:

1) Δημοσιονομικά μέτρα (συντάξεις, φορολογία, έσοδα και δαπάνες Δημοσίου κλπ).
2) Μέτρα για τον χρηματοπιστωτικό τομέα (κόκκινα δάνεια, προβληματικές επιχειρήσεις, διοίκηση τραπεζών κλπ).
3) Μέτρα για την αγορά εργασίας (συνδικαλιστικά, εργασιακά, απελευθέρωση επαγγελμάτων, επαγγελματική εκπαίδευση)
4) Μέτρα για τις επιχειρήσεις (ιδιωτικοποιήσεις, ρύθμιση αγοράς ενέργειας, αγορές προϊόντων, επενδύσεις)

Από τα 140 σημεία της δεύτερης αξιολόγησης, 17 αφορούν σε αλλαγές στον μηχανισμό είσπραξης εσόδων, με 8 από αυτά να επικεντρώνονται στη λειτουργία της ΑΑΔΕ. Τα 16 προβλέπουν αλλαγές στο κοινωνικό κράτος, ενώ 12 ρυθμίζουν την αγορά ενέργειας. Τέλος 14 αναφέρονται στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, 8 αφορούν στη διαχείριση των "κόκκινων" δανείων και 6 περιγράφουν δημοσιονομικά μέτρα μετά το τέλος του προγράμματος.

Η έρευνα της διαΝΕΟσις, καταλήγει σε δύο βασικά συμπεράσματα: Πρώτον ότι η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων εξακολουθεί να είναι η κύρια προτεραιότητα του Μνημονίου και δεύτερον ότι είναι αρκετά τα σημεία που προβλέπουν μέτρα για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, που θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια.