Θρίλερ με το πρώτο “αριστερό” ομόλογο

Τα πλεονεκτήματα της άμεσης έκδοσης, οι κίνδυνοι του Φθινοπώρου και ο ρόλος του QE

Θρίλερ με το πρώτο “αριστερό” ομόλογο

 

Απομακρύνεται το σενάριο της πρώτης δοκιμαστικής έκδοσης ομολόγου εντός του Ιουλίου όσο φεύγουν οι ημέρες, αν και ευρωπαϊκές πηγές, με τις οποίες μίλησαν τα “Π”, δεν αποκλείουν ακόμα το ενδεχόμενο μιας αιφνιδιαστικής κίνησης από την ελληνική κυβέρνηση, όσο κι αν οι διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου δείχνουν να πάνε κόντρα στα όσα λέγονται και γράφονται περί άμεσης έκδοσης λόγω των υψηλών προσδοκιών στις αγορές. “Δεν έχει νόημα ο Σεπτέμβριος” υποστηρίζουν πηγές με άμεση γνώση των διαβουλεύσεων για το χρονοδιάγραμμα των δοκιμαστικών εκδόσεων, πριν μείνει η χώρα μόνη στις αγορές μετά από τον Αύγουστο του επόμενου έτους, σχολιάζοντας έτσι το βασικό σενάριο που φαίνεται να διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση. Η λογική όσων “σπρώχνουν” την πρώτη έκδοση το Σεπτέμβριο, αντί του Ιουλίου, είναι ότι θα έχει προετοιμαστεί καλύτερα το έδαφος, ότι θα έχει εμπεδωθεί στις αγορές πως η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.

Ο αντίλογος είναι ότι το αφήγημα του αποκαλούμενου success story δεν θα είναι ακόμα πειστικό, καθώς δεν θα έχουν αποτυπωθεί στους δείκτες τα προσδοκώμενα οφέλη από το πεδίο της πραγματικής οικονομίας (κυρίως Τουρισμός), ενώ χωρίς να κρύψουν την έκπληξη τους για τις σχετικές δημόσιες δηλώσεις του Διοικητή της ΤτΕ, οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι πλην της ΔΕΗ δεν υπάρχει καμία άλλη “εμβληματική” ιδιωτικοποίηση που θα μπορούσε να ταρακουνήσει τόσο τα νερά των αγορών και να δώσει τον αέρα της αλλαγής.
“Αν θέλει η Ελλάδα να αποφύγει ένα νέο πρόγραμμα, πρέπει να ξεκινήσει νωρίς”, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, θεωρώντας ότι η βήμα- βήμα επαναπροσέγγιση των αγορών δεν μπορεί να καθυστερήσει, καθώς το Φθινόπωρο κρύβει πολλές παγίδες. Κατ’ αρχάς, ο Οκτώβριος κρίνεται μάλλον ως απαγορευτικός, από τη στιγμή που ξεκινά η τρίτη αξιολόγηση και ουδείς μπορεί να πει σήμερα με βεβαιότητα ότι θα ολοκληρωθεί γρήγορα. Τουναντίον. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι αγορές, έχοντας την εμπειρία των πολύμηνων προηγούμενων διαπραγματεύσεων. Τι μπορεί να “στραβώσει”; Μια νέα κόντρα του ΔΝΤ με τη νέα κυβέρνηση στη Γερμανία για το Χρέος, που μπορεί να καταλήξει πάλι σε νέες απαιτήσεις από την Αθήνα για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, στο Δημόσιο ή ενδεχομένως για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα που θα “κλειδώνουν” το πλεόνασμα του 2018.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι, όμως, η δίνη από τις αναταράξεις για το περιβόητο QE, μέσα στην οποία θα βρεθεί και η Ελλάδα. Το νέο “θερμό” επεισόδιο Βερολίνου- Φρανκφούρτης για τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ ενισχύει τις εκτιμήσεις ότι με την έξοδο του χρόνου, θα ξεκινήσει το “μάζεμα” της χαλάρωσης, το περιβόητο tapering. “Κανείς δεν έχει καταλάβει τις συνέπειες του, κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσουν οι αγορές”, τονίζουν αρμόδιες πηγές, επισημαίνοντας ότι το τέλος του φτηνού χρήματος σε Ευρώπη (ΕΚΤ) και Η.Π.Α. (FED) θα προκαλέσει, αν όχι το τσουνάμι που προβλέπουν κάποιοι αναλυτές, τουλάχιστον αύξηση των επιτοκίων. Και σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα θα πρέπει να “χτίσει” θέσεις πριν μείνει μόνη της, χωρίς την “ομπρέλα” κάποιου προγράμματος.
Τι θα άλλαζε αν η πρώτη δοκιμαστική έκδοση, το πρώτο “αριστερό” ομόλογο έβγαινε τώρα; Το βασικό είναι ότι όπως ακριβώς έγινε το 2014, θα διορθωνόταν η καμπύλη των επιτοκίων κι αυτό όσο κι αν ακούγεται “ξύλινο” σε πολιτικούς και επικοινωνιακούς όρους, θα λειτουργούσε ως “κράχτης” για τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι ήδη παίρνουν θέσεις, όπως άλλωστε μαρτυρά και η πολύ υψηλή παρουσία τους (60%) στην τελευταία έκδοση εντόκων γραμματίων. Με αυτό το δεδομένο, η επόμενη έκδοση, που θα μπορούσε να γίνει το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, θα είχε πολύ μικρότερο ρίσκο, καθώς θα ήταν διαχειριστικού χαρακτήρα και όχι για άντληση κεφαλαίων. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα πριν φτάσει στον επόμενο Αύγουστο, θα πρέπει να έχει βγει μια ακόμα φορά στις αγορές στο τέλος Ιανουαρίου- αρχές Φεβρουαρίου κι άλλη μία τον Απρίλιο, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουν προκύψει προβλήματα στις διαβουλεύσεις με τους δανειστές και ειδικά με το ΔΝΤ για την εφαρμογή των συμφωνημένων μέτρων και μεταρρυθμίσεων.

Ο ανασχηματισμός

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι “έξω” περιμένουν ραγδαίες εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αμέσως μετά από τα... μπάνια του λαού. Όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές, τα μηνύματα που παίρνουν από το Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι ο Σεπτέμβριος φέρνει σαρωτικό ανασχηματισμό ή εν πάση περιπτώσει αυτή φέρεται να είναι η πρόθεση του Πρωθυπουργού.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, ότι τα νέα πρόσωπα δεν αναζητούνται εντός της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκτός Κοινοβουλίου ήτοι πανεπιστημιακοί και τεχνοκράτες ευρείας αποδοχής, που θα σηματοδοτούν την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που κρίνονται αναγκαίες για να γυρίσει σελίδα η χώρα και να αφήσει πίσω της πρακτικές και νοοτροπίες του παρελθόντος, οι οποίες σύμφωνα με την κυβέρνηση οδήγησαν την ελληνική οικονομία στη δίνη των Μνημονίων.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πρώτες βολιδοσκοπήσεις έδειξαν μια σχετική διστακτικότητα, καθώς, αν και δεν αποτελεί αυτή τη στιγμή το βασικό σενάριο, πλανάται στον αέρα το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών, ενώ δεν αποτελεί μυστικό ότι αν δεν ξεκαθαρίσει απολύτως ποια είναι η σχέση των δύο κυβερνητικών εταίρων, όλα θα είναι ρευστά.

Από την εφημερίδα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ