Γιατί δεν κλείνει η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς

«Δεν πάει καλά το πράγμα» ανέφερε χαρακτηριστικά ανώτατη τραπεζική πηγή στο «mp», σημειώνοντας ότι θα πρέπει να βρεθεί επειγόντως μια φόρμουλα έτσι ώστε να μην οδηγηθεί σε αδιέξοδο η διαπραγμάτευση. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ούτε τα εργασιακά, ούτε οι υπόλοιπες εκκρεμότητες της τρέχουσας αξιολόγησης, αλλά η συνολική συμφωνία για τα πλεονάσματα μετά από το 2018 και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, που όπως αποκάλυψε το «mp» αποτελούν αναγκαία συνθήκη και για την ένταξη στο QE. Σύμφωνα, δε, με ευρωπαϊκές πηγές, έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα και με δεδομένες τις αποστάσεις και τις διαφωνίες μεταξύ ΔΝΤ- Βερολίνου (ακόμα κι αν ισχύει η θεωρία της συνομωσίας Τόμσεν- Σόιμπλε), θα πρέπει να θεωρείται αδύνατη η επίτευξη συνολικής συμφωνίας στην παρούσα φάση, δηλαδή επί της ουσίας μιας συμφωνίας για τους όρους και τις προϋποθέσεις εμπλοκής του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, παρά τις ενδείξεις ότι η Αθήνα ετοιμάζεται για επώδυνες παραχωρήσεις και πρόσθετα μέτρα, με λίγα λόγια ετοιμάζεται να τα δώσει όλα.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΠΛΟΚ

Όπως αναφέρουν οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, το ευρωπαϊκό μπλοκ- δηλαδή η Κομισιόν, η ΕΚΤ και ο ESM- καλύπτεται για την περίοδο μετά από το 2018, από την πρόβλεψη ενός «κόφτη», όχι όμως όπως τον εννοεί η ελληνική πλευρά, δηλαδή μια χαλαρή επέκταση του ισχύοντος συστήματος. Αυτό που απαιτούν οι Ευρωπαίοι είναι σαφείς προβλέψεις για τα πεδία δαπανών, όπου θα γίνονται οι αυτόματες περικοπές κατά προτεραιότητα- κάτι το οποίο δεν προβλέπει ο ισχύων «κόφτης»- οι οποίες θα πρέπει να νομοθετηθούν τώρα, χωρίς αστερίσκους και χωρίς δυνατότητα υπαναχώρησης από την ελληνική πλευρά. Σημειώνουν, δε, ότι η επιστολή Τσακαλώτου (η αποκαλούμενη και επιστολή μετάνοιας) είναι ένα πρώτο καλό βήμα στη σωστή κατεύθυνση, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση δεσμεύθηκε ρητά για «ψαλίδι» στις συντάξεις, εάν προκύψουν αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους, χωρίς να διατηρεί το δικαίωμα αντικατάστασης από ισοδύναμα μέτρα, όπως προέβλεπε το αρχικό πλαίσιο λειτουργίας του «κόφτη». Πώς ερμηνεύουν ευρωπαϊκές πηγές τη συγκεκριμένη κίνηση της Αθήνας; Ότι ήδη έχει ρίξει λευκή πετσέτα στο θέμα των συντάξεων και ως εκ τούτου η επέκταση του «κόφτη» και μετά από το 2018, δεν μπορεί παρά να ξεκινά από αυτό το δεδομένο. Σημειωτέον ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει ακόμα συμφωνία για τη χρονική διάρκεια των υψηλών πλεονασμάτων- θα είναι τρία, πέντε ή παραπάνω έτη;- η επέκταση του νέου «κόφτη» θα πρέπει να είναι «ανοικτή».

ΤΟ ΔΝΤ

Το πρόβλημα είναι ότι το ΔΝΤ ακόμα και σήμερα δεν συμβιβάζεται ούτε καν με αυτό και δεν δείχνει πρόθεση υπαναχώρησης από την απαίτηση του για νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων και μάλιστα προκαταβολικά, που θα χτυπάνε στο… ψαχνό, βάζοντας στον «πάγο» την επιστροφή του κλιμακίου του στην Αθήνα, έως ότου βρεθεί λύση. Σε αυτό ακριβώς το σημείο γίνεται εμφανής η αμηχανία και η έλλειψη στρατηγικής από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία όντας ούτως ή άλλως ο αδύναμος κρίκος της εξίσωσης, πασχίζει να βρει το… κουμπί, που θα σημάνει την επανέναρξη των συζητήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ ο Ευκλ. Τσακαλώτος και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωναν επισήμως και με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, ότι η κυβέρνηση δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να πάρει προκαταβολικά νέα μέτρα για μετά από το 2018, δεν κινήθηκε… φύλλο ούτε στο υπουργείο Οικονομικών ούτε στο Μέγαρο Μαξίμου όταν υπήρξαν διαρροές και πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες η Αθήνα εξετάζει το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης του αφορολογήτου, προκειμένου να δελεάσει το ΔΝΤ, συμπεριλαμβάνοντας έτσι για πρώτη φορά και τις φορολογικές δαπάνες στον «κόφτη».

ΕΣΟΔΑ

Μπούμερανγκ γυρνάει για το υπουργείο Οικονομικών και η περιβόητη υπεραπόδοση των εσόδων, καθώς, όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, αν χρειαστεί να παραταθούν οι διαβουλεύσεις- όπως όλα δείχνουν- η Αθήνα δεν θα αντιμετωπίσει σοβαρά ταμειακά προβλήματα, παρά μόνο αν φτάσουμε στις υποχρεώσεις- μαμούθ του Ιουλίου, καθώς οι… εισπράξεις πάνε καλά, άρα και οι ταμειακές αντοχές, όπως διαβεβαιώνει το υπουργείο Οικονομικών, είναι μεγάλες.

Με αυτά τα δεδομένα κι ενώ ήδη κυβερνητικά στελέχη κινούνται στη λογική των παρατεταμένων διαπραγματεύσεων, με το φάσμα των πρόωρων εκλογών να πλανάται πάνω από την Αθήνα, οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές επιμένουν ότι οι αποφάσεις για το ΔΝΤ κι όλα τα παρεπόμενα, θα ληφθούν αργότερα- πιθανώς μετά από τις ολλανδικές εκλογές της 15ης Μαρτίου- και πως το βάρος των προσπαθειών θα πέσει στο να «ξεκολλήσει» η αξιολόγηση αυτή καθ’ αυτή. Ωστόσο ακόμα και γι’ αυτό, πέρα από την απαιτούμενη πολιτική απόφαση παράκαμψης της συνυπογραφής του ΔΝΤ στο Staff Level Agreement, που το ίδιο το Eurogroup έθεσε ως όρο, για να «κλείσει» η αξιολόγηση, η Αθήνα θα πρέπει να κάνει τη… νύχτα μέρα ήτοι να καλύψει εγκαίρως όλες τις ουσιαστικές και τεχνικές εκκρεμότητες, που είναι… βούτυρο στο ψωμί του Β. Σόιμπλε.

Το νέο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων

Αφήνοντας στην άκρη το ειδικό θέμα των εργασιακών, αυτό που φοβούνται όσοι γνωρίζουν τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων, είναι ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, αν και επιθυμεί να «τσουλήσει» το ελληνικό πρόγραμμα για τους δικούς του (προεκλογικούς) λόγους, δεν θα διστάσει να κάνει τη ζωή δύσκολη στην ελληνική ομάδα, εστιάζοντας σε θέματα που κατά παράδοση θεωρεί ότι η Αθήνα υστερεί και καθυστερεί, όπως για παράδειγμα, το νέο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων, όχι απλώς δεν έχει λειτουργήσει αλλά δεν έχει καλά- καλά στελεχωθεί, αλλά και οι καθυστερήσεις στην οριστικοποίηση του πλαισίου για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, καθώς οι ξένοι τεχνοκράτες θεωρούν ότι οι σχετικές διατάξεις αργούν αδικαιολόγητα, την ώρα που η αγορά- και βέβαια οι τράπεζες- «βογγάνε» υπό το βάρος των «κόκκινων» δανείων.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ