Η συμφωνία ΔΝΤ – Ευρωπαίων και τα μέτρα που τρομάζουν την Κυβέρνηση

Η συμφωνία ΔΝΤ – Ευρωπαίων και τα μέτρα που τρομάζουν την Κυβέρνηση
Τουλάχιστον μια ακόμα επίσκεψη των Θεσμών, προκειμένου να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, «βλέπουν» ευρωπαϊκές πηγές, διαπιστώνοντας ότι όντως υπάρχει διάθεση της ελληνικής πλευράς να προχωρήσει η διαπραγμάτευση, αλλά οι συζητήσεις εξακολουθούν να κυλάνε με αργούς ρυθμούς και «κολλάνε» πολλές φορές σε θέματα ήσσονος σημασίας.

Κι αν η επιμήκυνση του… παζαριού θεωρείται υπό προϋποθέσεις διαχειρίσιμη, αυτό που τρομάζει την Αθήνα είναι ότι η επιδιωκόμενη συμφωνία του ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους, θα «χτιστεί» πάνω στην παραδοχή ότι και η ελληνική πλευρά θα βάλει πλάτη, κοινώς θα πάρει πρόσθετα μέτρα.

Από το τελευταίο Eurogroup και την επίσημη ενημέρωση του ΔΝΤ που ακολούθησε λίγα 24ωρα αργότερα, επιβεβαιώθηκε ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία- την οποία είχαν αποκαλύψει τα «Π» σε ανύποπτο χρόνο- για τη γεφύρωση των διαφορών μεταξύ Ταμείου και Ευρώπης για το ελληνικό πρόγραμμα, έχει μπει για τα καλά στο αυλάκι, παρά τις αναμενόμενες αντιδράσεις του Βερολίνου. Οι Ευρωπαίοι, σύμφωνα με το σχεδιασμό, που ομολογουμένως έχει ακόμα πολλά «αν» και «ίσως», προτίθενται να περιγράψουν πιο αναλυτικά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού Χρέους, ενώ όπως σημειώνουν ευρωπαϊκές πηγές, η αναφορά του Γ. Ντάισελμπλουμ στο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων μόνο ως τυχαία δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι ρίχνοντας λίγο περισσότερο… αλατοπίπερο στις ανακοινώσεις που ήδη έχουν γίνει για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, δεν παραχωρούν τίποτε απέναντι στο ΔΝΤ αλλά μάλλον το διευκολύνουν να «πατήσει» για να ανάψει πράσινο φως στη συμμετοχή του. Οι τελικές αποφάσεις για ποια από αυτά τα μέτρα θα ενεργοποιηθούν, δεν θα ληφθούν νωρίτερα από το 2018 κι αυτό καλύπτει πλήρως τις ενστάσεις του Βερολίνου. Αντιθέτως, πιο πολύπλοκη και πιθανότατα οδυνηρή για την Αθήνα, είναι η συζήτηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Όπως αναφέρουν πληροφορίες από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το Ταμείο, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να ελίσσεται, είναι διατεθειμένο να ρίξει νερό στο κρασί του και να μετακινηθεί από την αρχική του θέση, σύμφωνα με την οποία δεν νοούνται για την Ελλάδα βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 1,5%, με όλες τις ενδείξεις να οδηγούν στο ότι οι δύο πλευρές μπορούν να συμφωνήσουν υπό προϋποθέσεις σε πλεονάσματα γύρω στο 2,5% αντί για 3,5%. Σε τι μεταφράζεται αυτή τη διαφορά; Σε μέτρα περίπου 2 δις ευρώ.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ. Κι εδώ ανακύπτουν αυτομάτως δύο ερωτήματα, που αρχίζουν να τριγυρνάνε πάνω από την Αθήνα. 1) Πότε θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά αυτή η παράμετρος; Αν τεθεί τώρα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η αξιολόγηση θα τιναχθεί στον αέρα και η συζήτηση για το Χρέος θα πάει… περίπατο, πριν καν ξεκινήσει, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη που βαδίζει για εκλογές στη Γαλλία, στην Ολλανδία και στη Γερμανία. Ως εκ τούτου δείχνει να επικρατεί η λογική ότι οι απαιτήσεις θα συνοδεύουν την υπογραφή του νέου Μνημονίου με το ΔΝΤ, το οποίο ως αντίβαρο στις αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς θα επισφραγίζει τη συμφωνία για το Χρέος. 2) Τι είδους μέτρα μπορεί να είναι αυτά; Όσοι έχουν αποκτήσει εμπειρία από την πολυετή περιπέτεια των Μνημονίων αντιλαμβάνονται ότι και η πιο αθώα λέξη αποκτά ειδικό βάρος ανάλογα με τη συγκυρία, πόσο μάλλον όταν αυτή η λέξη αποτελεί εμμονή του Ταμείου. Ποια είναι αυτή η λέξη; Αφορολόγητο.

Οι τεχνοκράτες του Ταμείου θεωρούν ότι η απαλλαγή του 50% των μισθωτών και των συνταξιούχων από το φόρο εισοδήματος είναι η απόλυτη στρέβλωση του φορολογικού συστήματος, καθώς για να βγει ο «λογαριασμός», οι φορολογικοί συντελεστές στα επόμενα κλιμάκια θα πρέπει να είναι δυσανάλογα υψηλοί. Το κακό για την ελληνική πλευρά είναι ότι και οι Ευρωπαίοι έχουν ανάλογη θέση, παρά το ότι προς το παρόν έχουν επιλέξει μια πιο ήπια στάση. Ωστόσο, η… μπηχτή στην τελευταία Έκθεση της Κομισιόν για τους υψηλούς κινδύνους στην εφαρμογή της μεταρρύθμισης της φορολογίας εισοδήματος (και του ασφαλιστικού), μόνο στα «ψιλά» δεν μπορεί να περάσει. Τα συγκριτικά στοιχεία με την υπόλοιπη Ευρώπη δεν είναι ευνοϊκά, καθώς όπου προβλέπεται αφορολόγητο είναι σημαντικά χαμηλότερο και κινείται ακόμα και κάτω από τις 5.000 ευρώ. Ο αντίλογος είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις παραμένουν σε ισχύ φοροαπαλλαγές που έχουν καταργηθεί προ πολλού στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα «τρέχουν» πολιτικές πρόνοιας που υπερκαλύπτουν αυτά τα φτωχά νοικοκυριά, κάτι που δεν συμβαίνει στη χώρα μας.

Ο νέος οδικός χάρτης για το χρέος

«Είναι ένα πολύ ουσιαστικό πρώτο βήμα, πολύ πιο σημαντικό απ’ ό,τι ήθελαν να δώσουν οι Γερμανοί πριν από 7 μήνες», δηλώνει στα «Π» υψηλόβαθμη ελληνική πηγή, με άμεση γνώση των σκληρών τεχνικών διαπραγματεύσεων για το Χρέος, περιγράφοντας το πρώτο «πακέτο» μέτρων, που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Γ. Ντάισελμπλουμ θα δημοσιοποιηθεί στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.

Το «πακέτο» αυτό περιλαμβάνει σε πλήρη ανάπτυξη τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, των οποίων «οι επιπτώσεις και η έκταση είναι πιο σημαντικά απ’ όσο υπολόγιζαν στην αρχή», αναφέρει η ίδια πηγή, εκτιμώντας ότι όσον αφορά στα μεσοπρόθεσμα μέτρα, θα υπάρξει πολιτική διαπραγμάτευση, έτσι ώστε να χαραχθεί κάποιος σαφέστερος οδικός χάρτης. «Κι αυτό θα είναι αρκετό για το ΔΝΤ», συμπληρώνει με νόημα, την ώρα που νεώτερες πληροφορίες επιβεβαιώνουν την ανταλλαγή εσωτερικών εγγράφων μεταξύ των κρατών- μελών, με αντικείμενο την όσο το δυνατόν πιο αναλυτική περιγραφή των μέτρων μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα, με τις πληροφορίες αυτές να επιμένουν ότι ήδη έχει ωριμάσει η ιδέα της πρόωρης εξαγοράς «ακριβού» Χρέους, με τα κέρδη του Ευρωσυστήματος (ANFA- SMP).

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ