Τα εννέα κλειδιά για την αποφυγή (ακόμη περισσότερων) μέτρων

Όπως σημειώνει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» Κοινοτικός αξιωματούχος, αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει σχεδιασμός για το ενδεχόμενο να μην προκύψει κυβέρνηση από τις εκλογές. Όχι, όμως, γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν στα χέρια τους κάποιες… μυστικές δημοσκοπήσεις που δείχνουν αυτοδυναμία, αλλά γιατί πολύ απλά η θηλιά των χρηματοδοτικών αναγκών είναι τόσο σφικτή, που εκτιμούν ότι θα πιέσει τα κόμματα να καταλήξουν στις αναγκαίες συνεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης.

«Αν γίνουν γρήγορα οι εκλογές, δεν θα πάμε πολύ πίσω», σημειώνει χαρακτηριστικά ο ίδιος αξιωματούχος, μεταφέροντας την εκτίμηση που υπάρχει στο ανώτατο επίπεδο, ότι οι υποχρεώσεις του Μνημονίου και ο δημοσιονομικός σχεδιασμός δεν θα ανατραπούν αν οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα προσαρμοστούν στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.

Τι γίνεται, όμως, αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν όπως περιμένουν οι Ευρωπαίοι, δηλαδή αν δεν μπορεί να σχηματιστεί αμέσως κυβέρνηση; Παραπέμποντας στη γνωστή παροιμία που λέει ότι «όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε», ο Κοινοτικός αξιωματούχος επιμένει ότι οι Βρυξέλλες δεν έχουν εκπονήσει σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση πολιτικού αδιεξόδου, καθώς οι προβλέψεις της νέας συμφωνίας και πολύ περισσότερο οι ανάγκες και οι υποχρεώσεις της χώρας είναι τέτοιες, που ουσιαστικά θα υποχρεώσουν τα κόμματα να καταλήξουν στις ενδεδειγμένες πολιτικές λύσεις.

«Υπάρχουν προθεσμίες στο Μνημόνιο. Χωρίς εφαρμογή δεν βλέπω πώς θα εκταμιεύονται χρήματα, ούτε πώς θα γίνει η συζήτηση για το Χρέος», παρατηρεί ο ίδιος αξιωματούχος, παραπέμποντας στην αμείλικτη πραγματικότητα των αριθμών.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Με βάση τον σχεδιασμό του ESM, που έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή, ως το τέλος Οκτωβρίου η Ελλάδα έχει υποχρεώσεις 2,2 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ και 100 εκατ. ευρώ για διάφορους άλλους τόκους, ενώ περί τα 2,3 δισ. ευρώ είναι οι χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν από τον ελλειμματικό, πλέον, Προϋπολογισμό. Τι μπορεί να εκταμιευθεί ως το τέλος Νοεμβρίου, εάν και εφόσον όλα βαίνουν καλώς, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς αποκλίσεις από τις προβλέψεις του νέου Μνημονίου 3 δισ. ευρώ και μάλιστα όχι μια και έξω αλλά πολύ πιθανώς σε υποδόσεις, οι οποίες θα συνδεθούν με προαπαιτούμενα και στόχους.

Ποιος είναι οι βασικός κίνδυνος; Να επιβεβαιωθούν διεθνείς αναλυτές και Οίκοι Αξιολόγησης, που διαβλέπουν ότι η φάση μετασχηματισμού της ελληνικής πολιτικής σκηνής θα οδηγήσει σε μια μακρά περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, με αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία να μείνει δέσμια και το νέο δάνειο να χαθεί στην άβυσσο της αστάθειας.

Στην πραγματικότητα πολλοί αναλυτές -αλλά και τεχνοκράτες της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών- θεωρούν ότι αν και ως το 2019 δεν προβλέπονται άλλες υποχρεωτικές εκλογικές αναμετρήσεις, δύσκολα μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση μακράς πνοής εάν τα σημερινά κόμματα δεν υπερβούν τις γραμμές τους.

Από την άλλη, δύσκολα θα υπάρξει κοινωνική αποδοχή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που πρέπει να εφαρμόσει το πολιτικό σύστημα, αν δεν υπάρξουν πολύ γρήγορα τα πρώτα απτά δείγματα αναζωογόνησης της οικονομίας και δικαιότερης ανακατανομής των βαρών.

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Σύμφωνα με υψηλόβαθμο αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών, ο Συμπληρωματικός Προϋπολογισμός του 2015, θα είναι έτοιμος μέσα στον Οκτώβριο, ενσωματώνοντας την πρόβλεψη για πρωτογενές έλλειμμα 0,25% αντί πλεονάσματος 3%. Ωστόσο, αυτή η δουλειά, που κανονικά πρέπει να έχει τελειώσει μέσα στο Σεπτέμβριο, είναι η… εύκολη.

Αυτό που προκαλεί πονοκέφαλο στις υπηρεσίες του ΓΛΚ αλλά και στις Βρυξέλλες, είναι η εκπόνηση του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού του 2016, το οποίο βάσει συνταγματικής πρόβλεψης, θα πρέπει να κατατεθεί στη Βουλή την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου, δηλαδή στις 5 Οκτωβρίου. Επί του παρόντος, το μόνο δεδομένο είναι ο στόχος ήτοι πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ. Τι λείπει; Τα μέτρα που θα διασφαλίζουν αυτόν το στόχο.

ΚΛΕΙΔΙ. Αν και η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί και έχει ψηφίσει ένα πακέτο 6,8 δις ευρώ, με αυξήσεις ΦΠΑ, καταργήσεις απαλλαγών και εξαιρέσεων, περικοπές συντάξεων και επιδομάτων, τα μέτρα αυτά δεν αρκούν. «Κλειδί» χαρακτηρίζεται ο αναμορφωμένος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, ο οποίος θα πρέπει να παρουσιαστεί μέσα στο Σεπτέμβριο και να ψηφιστεί μέσα στον Οκτώβριο.

Ποιος υπουργός Οικονομικών θα εισηγηθεί, όμως, τις αναγκαίες αλλαγές εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όταν αυτές οι αλλαγές θα προκαλέσουν «αιμορραγία» σε χιλιάδες νοικοκυριά; Ποιος και πότε θα αποφασίσει, για παράδειγμα, ποια εισοδήματα θα επιβαρυνθούν περισσότερο από την ενσωμάτωση της έκτακτης εισφοράς; Ποιος και πότε θα αποφασίσει ποια ισοδύναμα μπορούν και πρέπει να συζητηθούν με τους δανειστές έτσι ώστε να περιοριστούν οι επιβαρύνσεις στους αγρότες, οι οποίοι από τον Οκτώβριο κιόλας θα πληρώνουν τριπλάσιο φόρο στο πετρέλαιο που χρησιμοποιούν; Ποιος και πότε θα αποφασίσει πώς θα εφαρμοστούν οι περικοπές στις επικουρικές συντάξεις από το Σεπτέμβριο και μετά, κατ’ εφαρμογήν της μνημονιακής δέσμευσης για χρηματοδότηση των επικουρικών Ταμείων αποκλειστικά και μόνο εξ ιδίων πόρων;

Αυτό που τονίζουν οι Ευρωπαίοι είναι ότι εάν η Αθήνα προχωρήσει ταχέως, οι αναπόφευκτες μικρές καθυστερήσεις δεν θα προκαλέσουν πρόβλημα στην προγραμματισμένη αξιολόγηση του Οκτωβρίου. Όμως αν η Αθήνα βυθιστεί σε εσωστρέφεια και μείνουν πίσω τα ορόσημα, τότε και η χρηματοδότηση και η συζήτηση για το Χρέος θα «παγώσουν» μέχρι νεωτέρας, ανατρέποντας τον ήδη εύθραυστο μακροοικονομικό σχεδιασμό. Σημειώνεται ότι το ΔΝΤ έχει εκφράσει έντονες επιφυλάξεις ειδικά όσον αφορά στις προβλέψεις για το ΑΕΠ, που υποτίθεται ότι θα έχει θετικό πρόσημο στο δεύτερο μισό του 2016 κι αν οι πολιτικές εξελίξεις επιβεβαιώσουν αυτές τις επιφυλάξεις, η συμμετοχή του Ταμείου μόνο σίγουρη δεν θα πρέπει να θεωρείται.

Οι 9 εστίες κινδύνου

Οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι που ασχολούνται επισταμένως με το ελληνικό πρόβλημα, έχουν επισημάνει τις εννέα εστίες κινδύνου που απειλούν να τινάξουν στον αέρα την συμφωνία που έχει επιτευχθεί. Αυτές είναι:

1. Η εκπόνηση ρεαλιστικού Προσχεδίου Προϋπολογισμού για το 2016

2. Οι καθυστερήσεις στις αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος

3. Η αμφίβολης δημοσιονομικής απόδοσης αλλαγές στη φορολογική κλίμακα

4. Οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή του σχεδιασμού για τη φοροδιαφυγή

5. Οι αλλαγές προσώπων σε θέσεις- κλειδιά

6. Οι καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων και εγκυκλίων για το Ασφαλιστικό

7. Οι παλινωδίες στο σχεδιασμό για το νέο Δημόσιο (Μισθολόγιο- κινητικότητα)

8. Οι καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων και εγκυκλίων για τα «κλειστά» επαγγέλματα

9. Οι παλινωδίες στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ