Προς συμφωνία «θηλιά»: Σε ποια μέτρα επιμένουν οι δανειστές - Τι δίνει η Αθήνα

Προς συμφωνία «θηλιά»: Σε ποια μέτρα επιμένουν οι δανειστές - Τι δίνει η Αθήνα
«Τσαλακωμένη» μπήκε η ελληνική κυβέρνηση στην τελική και πιο κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης. Και δεν είναι μόνο το επικοινωνιακό φιάσκο με το ΦΠΑ, αλλά κυρίως το ότι δεν φαίνεται να της «βγαίνει» ο στρατηγικός στόχος της ενιαίας συμφωνίας, μιας συμφωνίας δηλαδή που θα λύσει και το άμεσο χρηματοδοτικό πρόβλημα και το πρόβλημα της «ομπρέλας» για όσο καιρό η Ελλάδα μένει εκτός αγορών, χωρίς να… ξεφυτρώνουν κάθε τρεις και λίγο νέες προϋποθέσεις και όροι.

Προφανής στόχος της Αθήνας είναι να ξεφύγει από το μνημονιακό μοντέλο «προαπαιτούμενα-δόση-νέα προαπαιτούμενα-νέο δάνειο». Προφανής στόχος των δανειστών είναι να κρατήσουν σφικτή τη θηλιά (καλοδεχούμενο φυσικά και το πολιτικό κόστος που θα πρέπει να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση) και να διατηρήσουν την Ελλάδα στο μονοπάτι της… αρετής.

Όπως ξεκαθαρίζουν στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» πηγές από το στρατόπεδο των δανειστών, «πρώτα θα ολοκληρωθεί με επιτυχία η τρέχουσα αξιολόγηση και μετά θα γίνει συζήτηση για το πώς θα βοηθηθεί εφεξής η Ελλάδα και υπό ποιους όρους», υιοθετώντας ουσιαστικά πλήρως τη γραμμή του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Από την άλλη, στο κυβερνητικό στρατόπεδο επιμένουν ότι δεν μπορεί να «σπάσει» η συμφωνία σε χίλια κομμάτια, αφού η συγκεκριμένη πρακτική είναι αδιέξοδη, συμπληρώνοντας ότι είναι αδύνατον να θιγεί για παράδειγμα το Ασφαλιστικό, χωρίς να έχει ανοίξει παράλληλα και η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του Χρέους, καθώς στην πραγματικότητα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.

Το πρόβλημα για την Αθήνα είναι ότι όσο πειστικά κι αν ακούγονται από κάποιους τα επιχειρήματα της, δεν έχει πλέον τον αναγκαίο χρόνο και πολύ περισσότερο τις ταμειακές αντοχές, για να περάσει τις θέσεις της.

COLLATERALS. Σε μια απολύτως συμβολική και προειδοποιητική κίνηση, η ΕΚΤ μέσω εκπροσώπου της για πρώτη φορά ανακοίνωσε επισήμως ότι συζήτησε το θέμα των ενεχύρων (collaterals) των ελληνικών τραπεζών, επισημαίνοντας ότι θα παρακολουθεί στενά την κατάσταση.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η Αθήνα έχει περιθώριο να πετύχει συμφωνία ως το τέλος της επόμενης εβδομάδας, έτσι ώστε η ΕΚΤ του Μάριο Ντράγκι να μην «κουρέψει» κι άλλο τα ομόλογα που δέχεται ως ενέχυρο για τον ELA. Όπως εκτιμούν τραπεζικοί κύκλοι, σε μια τέτοια περίπτωση το αρνητικό μήνυμα θα είναι τόσο ισχυρό, που μπορεί να οδηγήσει σε αλυσιδωτές αντιδράσεις και να φέρει πιο κοντά το σενάριο της επιβολής κεφαλαιακών ελέγχων.

Στην Αθήνα φυσικά δεν αγνοούν τους κινδύνους και γι’ αυτό η εντολή που έχει δοθεί στο Brussels Group είναι να πυκνώσουν τα «παζάρια» σε όλα τα ανοικτά μέτωπα, έτσι ώστε να επιτευχθεί συμφωνία. Αυτά τα «παζάρια» είναι, όμως, εξαιρετικά επώδυνα και τα έως τώρα κέρδη είναι μικρότερα από τις απώλειες.

Στο μέτωπο του ΦΠΑ, η κυβερνητική θέση για βασικό συντελεστή 15% εγκαταλείφθηκε πολύ γρήγορα, ενώ υποχώρηση έγινε και από τις γραμμές του 17-18%. Μετά από το πατατράκ του bonus για τη χρήση καρτών, η εντολή που δόθηκε είναι να δοθεί μάχη με στόχο να γλιτώσουν τουλάχιστον τα τρόφιμα, δηλαδή να υπαχθούν στο νέο υπερμειωμένο συντελεστή 7% ή 7,5% σύμφωνα με το δυσμενέστερο σενάριο.

Ωστόσο, το αντίτιμο είναι βαρύ, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι η κυβέρνηση «έχασε» τη μάχη των ξενοδοχείων που πάνε σε υπερδιπλάσιο συντελεστή (14% ή 15% σύμφωνα με το δυσμενέστερο σενάριο), ενώ κι όλα τα υπόλοιπα αγαθά που σήμερα επιβαρύνονται με 13%, θα σκαρφαλώσουν κατά τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι. Απώλεια χαρακτηρίζεται και η διατήρηση του βασικού συντελεστή στο 23%, αφού πάει… περίπατο η αύξηση της ζήτησης σε αγαθά όπως τα είδη ένδυσης, τα καύσιμα, τα αυτοκίνητα αλλά και τα ακίνητα.

Επώδυνη είναι η ήττα και στο μέτωπο των νησιών του Αιγαίου. Αν και πολλοί -ειδικά όσοι είχαν περάσει στο πρόσφατο παρελθόν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων- θεωρούσαν αναπόφευκτη την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος, η απώλεια των μειωμένων συντελεστών θα έχει και βαρύ πολιτικό κόστος, ειδικά αν το σύστημα επιστροφής, που έχει υποσχεθεί το υπουργείο Οικονομικών, μείνει στα χαρτιά.

Το πεδίο της φορολογίας φαίνεται ότι θα αποδειχθεί Βατερλό για την κυβέρνηση και για άλλους λόγους. Κατ’ αρχάς, η προεκλογική και μετεκλογική σημαία της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ θα πρέπει να υποσταλεί για τουλάχιστον έναν χρόνο, αφού η διαπραγμάτευση για το φετινό δημοσιονομικό «κενό» είναι αδύνατον να κλείσει χωρίς τα έσοδα από τον πλέον μισητό και πολυσυζητημένο φόρο.

Το χειρότερο σενάριο θα είναι να μην ισχύσει ούτε η επικείμενη αναπροσαρμογή των Τιμών Ζώνης, αφού ο νόμος του ΕΝΦΙΑ, ως έχει, προβλέπει τον υπολογισμό του φόρου με βάση τις αντικειμενικές αξίες της 1ης Ιανουαρίου. Σκέψεις για λελογισμένο αφορολόγητο εξακολουθούν να υπάρχουν στο τραπέζι ακόμα και για φέτος, αλλά δεν πρόκειται να εξεταστεί το παραμικρό πριν κλείσει η συμφωνία.

Στο συρτάρι μέχρι νεωτέρας μένει και η επαναφορά του αφορολογήτου στο εισόδημα, παρά το ότι δεν θα επιβάρυνε το φετινό Προϋπολογισμό αλλά τον Προϋπολογισμό του 2016, οπότε θα γινόταν η εκκαθάριση των εισοδημάτων του 2015 με νέα κλίμακα. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η κυβέρνηση θέλει να κερδίσει έναν ακόμα χρόνο στη διαπραγμάτευση για τους δημοσιονομικούς στόχους της διετίας.

Το δυσμενέστερο σενάριο προβλέπει, δε, ότι η επαναφορά του αφορολογήτου στις 12.000 ευρώ δεν θα γίνει εφάπαξ αλλά σταδιακά, οπότε σε αυτή την περίπτωση το όφελος για τους φορολογούμενους θα δοθεί με το… σταγονόμετρο, ενώ αντιθέτως το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση θα είναι… μονορούφι.


Νέες υποχωρήσεις από την κυβέρνηση

Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να θυσιάσει και τις μειώσεις συντελεστών στην έκτακτη εισφορά. Είναι ενδεικτικό της δυσκολίας στις διαπραγματεύσεις ότι ενώ πριν από 3- 4 εβδομάδες το βασικό σενάριο προέβλεπε την επαναφορά των συντελεστών για εισοδήματα άνω των 50.000 ευρώ, πλέον θεωρείται βέβαιο ότι η επαναφορά θα γίνει στα εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ.

Επιβαρυντικό κρίνεται, επίσης, ότι ο φόρος επί τραπεζικών συναλλαγών, που είχε διαψευστεί, ξανασυζητείται, έστω με περιορισμένη εφαρμογή. Διχογνωμία επικρατεί στην κυβέρνηση και ως προς τη σκοπιμότητα επιβολής έκτακτης φορολογίας σε επιχειρήσεις με μεγάλη κερδοφορία, όπως είχε γίνει το 2010.

Στο πεδίο του Ασφαλιστικού, προκειμένου να μη θιγεί ο σκληρός πυρήνας, η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να «παγώσει» την καταβολή της 13ης σύνταξης, όπως επίσης να προχωρήσει άμεσα στην κατάργηση πρόωρων συντάξεων και στην ενοποίηση ταμείων. Επίσης, ήδη έχει ανακοινώσει την πρόθεση της να «παγώσει» τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές.

Με τις κινήσεις αυτές, η Αθήνα προσδοκά ότι θα ξεπεράσει στην παρούσα φάση τις πιέσεις για οριζόντιες και «τυφλές» παρεμβάσεις, ότι θα προστατέψει εργαζόμενους με θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα κι ότι ο «φάκελος» θα ανοίξει το Φθινόπωρο μαζί με το τα Εργασιακά.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ