«Μπουρλότο» στην κυβέρνηση οι απαιτήσεις των δανειστών για την αγορά εργασίας

Αυτό που επιβεβαιώθηκε στις πολυήμερες επαφές του Brussels Group στο Παρίσι είναι ότι όσο κι αν έρθουν κοντά οι δύο πλευρές στο δημοσιονομικό πεδίο -όπου σύμφωνα τουλάχιστον με την ελληνική πλευρά τα επιχειρήματα και τα στοιχεία της Αθήνας φαίνεται ότι μπορούν να οδηγήσουν υπό προϋποθέσεις σε πολύ χαμηλότερο στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος, ίσως και κάτω από 1,5%- η απόσταση που τους χωρίζει στα υπόλοιπα παραμένει χαώδης.

Στην πραγματικότητα για την κυβέρνηση η κατάσταση μπορεί να περιγραφεί με τη γνωστή έκφραση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», αφού για να φτάσει στην πολυπόθητη συμφωνία και στο ρευστό που τη συνοδεύει θα πρέπει να «σβήσει» τις πιο βαθιές «κόκκινες» γραμμές της, ενώ αντιθέτως αν αποφασίσει να προχωρήσει μονομερώς στα νομοσχέδια που προκαλούν αλλεργία στους δανειστές, τότε η συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται μάλλον χαμένη υπόθεση.

Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή των διατάξεων για τα εργασιακά, αφού έχουν «κολλήσει», παρά το ότι είχαν χαρακτηριστεί ως άμεσης προτεραιότητας για την κυβέρνηση.

ΕΥΕΛΙΞΙΑ. Σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, οι ομαδικές απολύσεις και η ενεργοποίηση των συλλογικών- κλαδικών συμβάσεων δεν είναι τα μόνα θέματα που αποτελούν σημείο τριβής με τους δανειστές.

Η θέση των τεχνοκρατών είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά στο ευρωπαϊκό περιβάλλον μόνο εάν καταστήσει πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας, απορρίπτοντας τα ελληνικά επιχειρήματα ότι οι εργασιακές σχέσεις έχουν απορρυθμιστεί πλήρως. Έτσι, αν και οι παραγωγικοί φορείς εμφανίζονται σε κοινό μέτωπο υπέρ της σταδιακής επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα πρότερα επίπεδα, από το στρατόπεδο των δανειστών απαντούν ότι ακόμα και σήμερα ο κατώτατος μισθός παραμένει σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από αυτά που ισχύουν σε χώρες με ανάλογη δυναμική.

Το υπόδειγμα δεν είναι οι Βαλκανικές χώρες -ήτοι η Βουλγαρία και η Ρουμανία- αλλά οι χώρες που ενσωματώθηκαν εσχάτως στην Ευρωζώνη ήτοι η Σλοβακία και οι Βαλτικές χώρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, που αποτελούν… Ευαγγέλιο στα χέρια των τεχνοκρατών, στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ο κατώτατος μισθός ανέρχεται στα 683,76 ευρώ (σε 12μηνη βάση), δηλαδή σε διπλάσιο ύψος από αυτό των αποκαλούμενων «νέων μελών» της Ευρωζώνης. Για παράδειγμα στην Εσθονία ο αντίστοιχος μισθός βρίσκεται στα 390 ευρώ, στη Λετονία στα 360 ευρώ και στη Σλοβακία που συχνά- πυκνά μας εγκαλεί για υπερβολικές απαιτήσεις φτάνει στα 380 ευρώ.

Ακόμα και η πατέντα της διαφοροποίησης του κατώτατου μισθού για τους νέους κάτω από τα 25, δεν φαίνεται να συγκινεί τους εκπροσώπους των δανειστών, αφού επιμένουν ότι αυτός χαμηλότερος μισθός (στα 510,95 ευρώ) λειτουργεί ως κίνητρο για την αύξηση της απασχόλησης σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες όπου η ανεργία διαμορφώνεται σταθερά πάνω από το 50%. «Κόκκινο» πανί είναι φυσικά η όποια συζήτηση για επαναφορά των μισθολογικών ωριμάνσεων (τριετίες).

Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, δεν υπάρχει, πάντως, πειστικός αντίλογος από τους δανειστές απέναντι στο επιχείρημα ότι η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας ήταν μονόπλευρη, αφού αν και το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε πάνω από 21% τα τελευταία χρόνια, η παραγωγικότητα δεν ακολούθησε ανάλογη πορεία.

Βέτο και για τις συλλογικές συμβάσεις

Όσον αφορά στο πεδίο των συλλογικών συμβάσεων, οι δανειστές επιμένουν ότι δεν πρέπει να επανέλθει η επεκτασιμότητα στις κλαδικές συμβάσεις -δηλαδή να δεσμεύονται και όσοι δεν εκπροσωπούνται- εμφανίζοντας, επίσης, μεγαλύτερη… συμπάθεια στο θεσμό των επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες μάλλον δεν… περπάτησαν στην Ελλάδα, αφού οι κλαδικές στην πραγματικότητα αντικαταστάθηκαν από ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Στο όνομα της κινητικότητας και των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, οι εκπρόσωποι των δανειστών επιμένουν, επίσης, για την άρση και των τελευταίων διοικητικών -όπως τους χαρακτηρίζουν- περιορισμών για τις ομαδικές απολύσεις.

Οι πιο φανατικοί θιασώτες της άποψης ότι το ελληνικό νομικό πλαίσιο είναι ακόμα υπερπροστατευτικό και δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας, είναι οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ, οι οποίοι πιέζουν για την πλήρη εξομοίωση εργατών- υπαλλήλων (blue- white collar workers), όπου εξακολουθούν να υπάρχουν διαφοροποιήσεις π.χ. στις προϋποθέσεις καταγγελίας σύμβασης και στον τρόπο υπολογισμού της αποζημίωσης.

Οι κατώτατοι μισθοί (12μηνη βάση) σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat:

Διαπραγμάτευση με τα μάτια στον… κουμπαρά

«Φωτιές» θα πάρουν τα τεχνικά κλιμάκια για τις επόμενες 15 ημέρες, αφού στο επόμενο κρίσιμο ραντεβού της 11ης Μαίου, θα πρέπει να υπάρχουν χειροπιαστά αποτελέσματα, παρά το ότι στην παρούσα φάση δεν φαίνεται δυνατό να λυθεί ο Γόρδιος Δεσμός της διαπραγμάτευσης χωρίς πολιτικές αποφάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από την επομένη του Brussels Group, δόθηκε οδηγία στα κλιμάκια που βρίσκονται στην Αθήνα, να «χτενίσουν» όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και να κατανείμουν τη δουλειά ανά θεματικές ενότητες, έτσι ώστε όλα να «τρέχουν» παράλληλα. Από το στρατόπεδο των δανειστών δεν κρύβουν, πάντως, την ενόχληση τους για το ότι η πρόσβαση σε πεδία και δεδομένα εξακολουθεί να είναι προβληματική, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ακόμα «τρύπες» στο φάκελο για τα δημοσιονομικά.

Οι πληρωμές που «καίνε»

Στο ΔΝΤ

12/5: 750 εκατ. ευρώ

5/6: 305 εκατ. ευρώ

12/6: 305 εκατ. ευρώ

16/6: 573 εκατ. ευρώ

19/6: 344 εκατ. ευρώ

Τόκοι

Τέλος Απριλίου: 200 εκατ. ευρώ

Μάιος- Ιούνιος: 900 εκατ. ευρώ

Μισθοί- συντάξεις

Τέλος Απριλίου: 1,1 δις ευρώ

Μάιος- Ιούνιος: 3,2 δις ευρώ

Ασφαλιστικά Ταμεία

Τέλος Απριλίου: 800- 850 εκατ. ευρώ

Μάιος- Ιούνιος: 1,8 δις ευρώ

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ