Με την πλάτη στον τοίχο η κυβέρνηση, εν αναμονή της τρόικας

στις επικείμενες διαβουλεύσεις με την Τρόικα, αν και όπως παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη είναι αμφίβολο αν θα αρκεστούν οι εκπρόσωποι των δανειστών στη "θυσία" μερικών μισθών για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, με δεδομένο ότι μετά την καταστροφική προηγούμενη εβδομάδα, έχουν πλέον το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις. Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό των διαθέσεών τους ότι έχουν διαμηνύσει στην Αθήνα πως εάν δεν υπάρξει πρώτα απ' όλα συνεννόηση στο εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης για τα ανοικτά μέτωπα, δεν υπάρχει λόγος να επιστρέψουν.

«Βρείτε τα πρώτα μεταξύ σας και μετά θα έρθουμε» είναι το μήνυμα που εκπέμπει η Τρόικα προς την ελληνική πλευρά, γνωρίζοντας ότι έχουν εκδηλωθεί ενδοκυβερνητικές κόντρες και για το νέο Μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και για τις απολύσεις στο Δημόσιο αλλά και για τα μείζονα θέματα της ατζέντας του Εργασιακού.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ η Χαριλάου Τρικούπη έχει διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να περάσουν αλλαγές για τις ομαδικές απολύσεις και τις προϋποθέσεις προκήρυξης απεργιών, από τη Συγγρού δεν... διαρρηγνύουν και τα ιμάτιά τους για τον συνδικαλιστικό νόμο, θεωρώντας ότι οι διατάξεις είναι απαρχαιωμένες και λειτουργούν σε βάρος του επενδυτικού κλίματος. Θα πρέπει να θεωρείται, πάντως σίγουρο ότι εν όψει εκλογών τα εργασιακά δεν πρόκειται να «κλείσουν» στην παρούσα φάση, με το επικρατέστερο σενάριο να προβλέπει ότι οι αλλαγές για την προκήρυξη απεργιών (με την απόλυτη πλειοψηφία των εργαζομένων ακόμα και σε επίπεδο κλάδου) και τις συνδικαλιστικές άδειες θα αποτελέσουν ένα από τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας που θα συνάψει η Αθήνα με τους Ευρωπαίους, για την πιστωτική γραμμή, δηλαδή για την προληπτική χρηματοδότηση μετά από τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Παγίδες κρύβει και η διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό, καθώς η συζήτηση δεν αφορά μόνο στις κύριες συντάξεις, οι οποίες άλλωστε αποτελούν μια από τις «κόκκινες» γραμμές της κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα ούτε η Τρόικα έχει απαιτήσει νέες περικοπές ή αύξηση ορίων ηλικίας ούτε η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει να καθυστερήσει η όλη συζήτηση, αφού τα ευρήματα των επικαιροποιημένων Αναλογιστικών Μελετών για τη βιωσιμότητα του συστήματος δεν ανατρέπουν την εικόνα που υπήρχε ως τώρα. Απεναντίας, η Αθήνα κινδυνεύει να βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση εάν η Τρόικα επιμείνει στην επαναξιολόγηση των προνοιακών παροχών. Είναι παγιωμένη θέση, ειδικά της Κομισιόν, ότι η πληθώρα των προνοιακών επιδομάτων κινείται στα «τυφλά», με αποτέλεσμα τα ποσοστά φτώχειας στην Ελλάδα να είναι σε δυσανάλογα υψηλά επίπεδα, σε σχέση με τα διαθέσιμα κονδύλια του Κρατικού Προϋπολογισμού. Επί της ουσίας, μια τέτοια διαδικασία επανεξέτασης όλων των προνοιακών παροχών θα συμπεριλάβει και το ΕΚΑΣ και τις κατώτερες, προνοιακού χαρακτήρα, συντάξεις. Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί πως ούτως ή άλλως η επέκταση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στο 7% - 8% του πληθυσμού, που απαιτεί περίπου 1 δισ. ευρώ, δεν θα γίνει με νέους πόρους, αλλά με αναδιανομή των υφιστάμενων, γεγονός που δρομολογεί ανατροπές στο σχεδιασμό της κοινωνικής πολιτικής.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ. Μετά το μαραθώνιο διαβουλεύσεων, που έγιναν με φόντο τις ασφυκτικές πιέσεις στα ελληνικά ομόλογα και την εκτόξευση των αποδόσεων σε άνω του 9% επίπεδα, στην Αθήνα γνωρίζουν πλέον ότι από την ταχύτητα με την οποία θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και από το εύρος των αρρυθμιών που θα καταγράψει η Τρόικα θα εξαρτηθεί το είδος και η ένταση των όρων που θα θέσουν οι Ευρωπαίοι για να προβλέψουν πιστωτική γραμμή. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, ήδη στην κυβέρνηση αναζητούν τον... τρίτο δρόμο, δηλαδή εναλλακτική λύση στις δύο προβλεπόμενες "γραμμές" του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, έτσι ώστε να παρακάμψουν -ει δυνατόν- την ενισχυμένη εποπτεία που συνεπάγεται η χρήση ή ακόμα και η πρόβλεψη πιστωτικής γραμμής.
Τη λύση αυτή είναι πολύ πιθανόν να προσφέρουν τα αδιάθετα κεφάλαια του ΤΧΣ, που όπως όλα δείχνουν θα μείνουν σχεδόν ανέγγιχτα μετά τη δημοσιοποίηση των stress tests. Υπό άλλες συνθήκες, αυτά τα κεφάλαια θα έπρεπε είτε να επιστρέψουν στον ESM είτε να απομειώσουν το χρέος, ωστόσο με πολιτική απόφαση, όπως έχουν προαναγγείλει ο Γ. Νταϊσελμπλουμ και ο Κ. Ρέγκλινγκ, μπορούν να λειτουργήσουν ως «μαξιλάρι» ασφαλείας για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας, εφόσον δεν μπορεί να αντλήσει τα αναγκαία κεφάλαια απευθείας από τις αγορές. Ακριβώς εκεί, στην πολιτική απόφαση, ποντάρει η Αθήνα για να ξεπεράσει το άκαμπτο πλαίσιο που ρυθμίζει τις πιστωτικές γραμμές του ESM. Ουδείς, βέβαια, τρέφει ψευδαισθήσεις ότι τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ θα δοθούν στην Αθήνα με «λευκή» επιταγή, πόσο μάλλον όταν η ελληνική κυβέρνηση "καίγεται" και για αποφάσεις που θα οδηγούν σε περαιτέρω μείωση του Χρέους.

Πιστωτικές γραμμές και προϋποθέσεις

Precautionary Conditioned Credit Line (PCCL): Είναι η "γραμμή" με τις πιο αυστηρές προϋποθέσεις, αφού η χώρα που θα τη ζητήσει θα πρέπει μεταξύ άλλων να έχει βιώσιμο Χρέος, να έχει μια σειρά «επιτυχημένων» εξόδων στις αγορές με «λογικούς» όρους, να έχει υγιείς τράπεζες και πάνω απ' όλα να τηρεί τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας.

Enhanced Conditions Credit Line (ECCL): Είναι η "γραμμή" που πολλοί Ευρωπαίοι θέλουν να "κουμπώσουν" στην Ελλάδα, αφού συνεπάγεται την ενισχυμένη εποπτεία για τη διόρθωση όλων των αδυναμιών που καταγράφονται. Σημειώνεται, δε, ότι σε αντίθεση με την PCCL που η εποπτεία ενεργοποιείται μόνο εάν γίνει χρήση των κεφαλαίων, η χορήγηση και μόνο της ECCL θέτει τη χώρα υπό την "ομπρέλα" όχι μόνο της ΕΚΤ, της Κομισιόν και των Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών, αλλά και του ΔΝΤ.

Από την εφημερίδα Παραπολιτκά που κυκλοφορεί σήμερα σε όλα τα περίπτερα