Το σχέδιο "ή πληρώνεις με κάρτα ή φορτώνεσαι επιπλέον φόρο"

Το σχέδιο "ή πληρώνεις με κάρτα ή φορτώνεσαι επιπλέον φόρο"
Όποιος μισθωτός ή συνταξιούχος δεν κάνει χρήση της κάρτας του –χρεωστικής ή πιστωτικής- για να πληρώνει τις συναλλαγές του, θα πληρώνει περισσότερο φόρο επειδή η εφορία δεν θα του αναγνωρίζει το αφορολόγητο που προβλέπει σήμερα η φορολογική κλίμακα. Ουσιαστικά δηλαδή, θα φορτώνεται αυτός τον φόρο που θα γλιτώνει το μαγαζί με το οποίο συναλλάσσεται επειδή δεν θα εκδίδεται απόδειξη και ως εκ τούτου δεν θα καταβάλλεται ο ΦΠΑ.

Αυτό είναι το νόημα του μέτρου που έχει ήδη αρχίσει να συζητείται στο υπουργείο Οικονομικών και επιστημονικά βαφτίζεται ως «σύνδεση του αφορολογήτου με τη χρήση του πλαστικού χρήματος». Επειδή καμιά φορά η τεχνική ορολογία ωραιοποιεί τις καταστάσεις, το συμπέρασμα είναι ένα: η πρόταση αποσκοπεί στο να δημιουργηθεί σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στον φορολογούμενο-πελάτη και στον επιχειρηματία-καταστηματάρχη. Ο ένας θα γνωρίζει ότι αν δεν ζητήσει την απόδειξη πληρώνοντας μάλιστα με κάρτα –που σημαίνει ότι η συναλλαγή θα καταγραφεί στο υπουργείο Οικονομικών αυτόματα δεδομένου ότι όλες οι ταμειακές μηχανές θα συνδεθούν με το taxisμέσω internet- θα πληρώσει επιπλέον φόρο εισοδήματος. Πόσο φόρο; Αν διατηρηθεί η κλίμακα στη σημερινή της μορφή, η επιβάρυνση μπορεί να φτάσει και στο 22% επί της αξίας της απόδειξης. Στην άλλη περίπτωση που ο καταναλωτής κάνει τη συναλλαγή ηλεκτρονικά, ο ίδιος δεν θα πληρώνει αυτό τον φόρο αλλά το δημόσιο θα εισπράττει το 23% του ΦΠΑ (συν τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων δεδομένου ότι η επιχείρηση θα υποχρεωθεί να εμφανίσει περισσότερα έσοδα). Αυτή είναι λοιπόν η λογική. Το δημόσιο, θα τα πάρει ούτως ή άλλως. Το θέμα είναι ποιος θα πληρώσει.

Φυσικά ο δρόμος μέχρι να προχωρήσουμε στην εφαρμογή αυτού του μέτρου είναι μακρύς. Θα πρέπει να αποφασιστεί ο υποχρεωτικός εφοδιασμός όλων των επαγγελματιών και των καταστημάτων με POS (συσκευές ανάγνωσης καρτών), να ξεκαθαρίσει ποιες συναλλαγές θα «μετράνε» για την κάλυψη του αφορολογήτου και ποιες όχι (σ.σ προφανώς δεν θα μας βάλουν τον λογαριασμό του κινητού και της ΔΕΗ) αλλά και να «εκπαιδευτεί» η κοινωνία σε έναν τρόπο συναλλαγής που άρχισε να μαθαίνει ταχύτατα τους τελευταίους μήνες λόγω των capitalcontrols.

Το υπουργείο Οικονομικών, εκτός από τα πρακτικά ζητήματα που θα ανακύψουν (υψηλές προμήθειες τραπεζών, κόστος προμήθειας συσκευών ανάγνωσης καρτών, «πλαφονάρισμα» πιστωτικών καρτών, έλλειψη εξοικείωσης με το ηλεκτρονικό χρήμα για εκατομμύρια Έλληνες άρνηση συμμόρφωσης από χιλιάδες επιχειρήσεις ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές κλπ), θα πρέπει να μελετήσει και έναν κίνδυνο που βρίσκεται προ των πυλών: η λήψη όλων αυτών των μέτρων, να μετατρέψει σε «σκληρό νόμισμα» το μετρητό των 50 δις. ευρώ που κυκλοφορεί στην αγορά. Η αξία των μετρητών θα αυξηθεί με αποτέλεσμα να περιοριστεί η κυκλοφορία του. Είναι όμως ένα ερώτημα κατά πόσο αυτό το «φυσικό νόμισμα» που κυκλοφορεί, λειτουργεί αυτή τη στιγμή αποτρεπτικά από το να βαθύνει ακόμη περισσότερο η ύφεση, η μείωση της κατανάλωσης κλπ.

Τι θα σήμαινε στην πράξη η άρνηση κάποιου μισθωτού ή συνταξιούχου να κάνει τις συναλλαγές του με πλαστικό χρήμα κάτι που θα σήμαινε απώλεια αφορολόγητου; Αν υποτεθεί ότι κατά τον χρόνο εφαρμογής του μέτρου, η κλίμακα υπολογισμού του φόρου εισοδήματος παρέμενε ως έχει σήμερα, η απώλεια θα μπορούσε να φτάσει στα ποσά που αναφέρονται στον σχετικό πίνακα.

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΑ ΓΛΙΤΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΣΤΟΝ ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ