Ποιοι θέλουν να πλήξουν την ελληνική ναυτιλία και τι όφελος έχουν;

Θέλουν να υπονομεύσουν την ανταγωνιστικότητά της ώστε να μπορέσουν αφενός να εξιλεωθούν για τις μεγάλες ζημίες που έχουν υποστεί οι τράπεζες τους και οι γερμανοί μικροεπενδυτές τα τελευταία χρόνια και αφετέρου να αποκτήσουν κατά το δυνατόν μεγαλύτερα μερίδια σε βάρος των ελλήνων. Πίεσαν λοιπόν και περιελήφθη στην συμφωνία της συνόδου κορυφής της ΕΕ για την Ελλάδα η πρόβλεψη να αυξηθεί ο φόρος χωρητικότητας των πλοίων στην Ελλάδα αλλά και να αλλάξουν άλλες προβλέψεις του θεσμικού πλαισίου λειτουργία της ποντοπόρου.

Το Μαξίμου γνωρίζει καλά πως τα πλοία έχουν… προπέλες και μπορούν να φύγουν ότι ώρα θέλουν. Γνωρίζει επίσης πως το στοίχημα για την απασχόληση είναι να έλθουν περισσότερες διαχειρίστριες ναυτιλιακές στη χώρα μας τόσο ελληνικών όσο και ξένων συμφερόντων. Την ίδια ώρα οι έλληνες εφοπλιστές που ήδη έχουν πολλαπλασιάσει την φορολογική τους συνεισφορά και καταβάλλουν πλέον έναν από τους υψηλότερους συντελεστές χωρητικότητας στην Ευρώπη είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν την ελληνική οικονομία. Δεν είναι όμως διατεθειμένοι να βιώσουν την «δαιμονοποίησή» τους από Γερμανούς αλλά και Έλληνες λαϊκιστές.

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ. Είναι λοιπόν ανοιχτοί σε διαβούλευση με την κυβέρνηση υπό τον όρο ότι θα υπάρξει μια συνολική και συγκροτημένη πολιτική. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κορυφαίοι κύκλοι της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας «η ελληνόκτητη ναυτιλία, ως εθνικό κεφάλαιο, με καθοριστική οικονομική, πολιτική και στρατηγική σημασία για την πατρίδα, ήταν, είναι και επιθυμεί να παραμείνει παρούσα στον τόπο της. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να την αφήσουμε εκτός πολιτικών αντιπαραθέσεων, σεβόμενοι πλήρως το θεσμικό της πλαίσιο, για να συνεχίσει να δραστηριοποιείται με τις αξιοθαύμαστες επιδόσεις που επιδεικνύει, προσφέροντας στην Ελλάδα το ύψιστο προνόμιο να κατέχει την πρώτη ναυτιλία διεθνώς».

Προσθέτουν δε πως «θα σταθούμε κοντά στην κυβέρνηση υποστηρικτές στο έργο της και πρόθυμοι για μία εποικοδομητική συνεργασία προς το κοινό όφελος της ναυτιλίας μας και της πατρίδας μας». Υπογραμμίζουν όμως πως «από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η ελληνόκτητη ναυτιλία δήλωσε την προθυμία της να συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος, αν και ποτέ δεν υπήρξε μέρος του προβλήματος».

Με δεδομένο όμως πως οι σκέψεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για το πώς προτίθεται να πλεύσει ανάμεσα σε αυτές τις συμπληγάδες δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί, δεν είναι καθόλου βέβαιο το τι τελικά θα ξημερώσει για την ελληνική οικονομία. Και αυτό διότι ήδη πολλοί εφοπλιστές έχουν καταρτίσει και υλοποιούν τις προπαρασκευαστικές κινήσεις για τα δικά τους «Plan β». Τα σχέδια δηλαδή που θα εφαρμόσουν εάν η Αθήνα πιεζόμενη από τους δανειστές επιβάλλει επιβαρύνσεις που θα κριθούν ασύμφορες για την αγωνιστικότητα των επιχειρήσεων τους.

Η όλη αυτή διεργασία, δηλαδή η συζήτηση μεταξύ των θεσμικών εκπροσώπων της ελληνόκτητης ναυτιλίας και του πρωθυπουργού -που έχει σύμφωνα με πληροφορίες αναλάβει το θέμα προσωπικά- και μεταξύ Αθήνας και δανειστών θα λάβει χώρα τις αμέσως επόμενες μέρες και εβδομάδες.

ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΙ. Πως φτάσαμε όμως ως εδώ; Ποιοι θέλουν να πλήξουν την ελληνική ναυτιλία και γιατί; Ιδού τι εξηγούν κύκλοι της ελληνικής ναυτιλίας: «Η κριτική που ασκείται εναντίον της φορολογικής μεταχείρισης της ελληνόκτητης ναυτιλίας από το ελληνικό κράτος είναι κακοπροαίρετη, ατεκμηρίωτη και εν πολλοίς ιδιοτελής και ψευδής. Εκπορεύεται κυρίως από γερμανικά ναυτιλιακά και τραπεζικά συμφέροντα. Αιτία σύμφωνα με έρευνες έγκριτων ΜΜΕ, όπως οι Financial Times και οι New York Times, είναι η διάβρωση των γερμανικών μεριδίων στην παγκόσμια ναυτιλία εξαιτίας κάκιστων χειρισμών του ναυτιλιακού συμπλέγματός τους και οι μεγάλες ζημίες που έχουν υποστεί ως αποτέλεσμα οι γερμανικές τράπεζες (υπολογίζονται σε άνω των 40 δισ. δολ. από επισφαλείς απαιτήσεις) αλλά και χιλιάδες ιδιώτες Γερμανοί μικροεπενδυτές και καταθέτες που τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους προ ετών σε υβριδικά ναυτιλιακά σχήματα για να απαλλαγούν από φόρους, αλλά τις είδαν τελικά να εξανεμίζονται εξαιτίας της κρίσης στις ναυλαγορές».

Το γερμανικό πλαίσιο για τη ναυτιλία είναι ευνοϊκότερο από αυτό της υπόλοιπης Ευρώπης. Σύμφωνα με νομικές πηγές, με την υπαγωγή στο σύστημα του φόρου χωρητικότητας της Γερμανίας απαλλάσσονται τα κέρδη που προκύπτουν από τις δραστηριότητες των πλοιοκτητριών εταιρειών, αφού ο φόρος χωρητικότητας εξαντλεί την εταιρική φορολογική υποχρέωση της ναυτιλιακής εταιρείας. Επιπλέον και όσοι ιδιώτες επενδύουν σε γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες παραμένουν αφορολόγητοι σε ένα πρώτης τάξεως «φορολογικό παράδεισο» όπως το χαρακτηρίζουν ορισμένοι στην ίδια τη Γερμανία.

Η Γερμανική Κυβέρνηση παρέχει φοροαπαλλαγές στους επενδυτές μέσα από το σύστημα των KG Funds (Kommandit Gessellscketten) πάνω στο οποίο βασίστηκε όλη η χρηματοδότηση της ανάπτυξης του στόλου της Γερμανίας τα τελευταία δέκα έτη και το οποίο πλέον καταρρέει. Με απλά λόγια καθημερινοί άνθρωποι, απλοί καταθέτες (ή και όσοι θέλουν απλώς να δικαιολογήσουν εξαίρεση μεγάλων ποσών από την φορολογητέα ύλη τους) μπορούσαν να έχουν ευνοϊκότατη φορολογική μεταχείριση επενδύοντας τα κεφάλαιά τους σε αυτά τα σχήματα, τα οποία χρηματοδοτούσαν μαζί με τράπεζες την ανάπτυξη του γερμανικού στόλου.

Βασικός μοχλός ανάπτυξης με πέντε δράσεις

Η ελληνική ναυτιλία εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει βασικό μοχλό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Πέντε συγκεκριμένες δράσεις, βάσει βέλτιστων πρακτικών διεθνώς, μπορούν να ενισχύσουν τη ναυτιλιακή δραστηριότητα στην Ελλάδα και ως αποτέλεσμα, να αυξήσουν τον αντίκτυπό της στην ελληνική οικονομία, αναφέρει η προαναφερόμενη μελέτη της Boston Consulting Group.

Οι πέντε δράσεις που πρέπει να αναλάβει η Πολιτεία είναι η ένταξη του ναυτιλιακού τομέα στην μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή πολιτική της χώρας με κίνητρα για την απασχόληση Ελλήνων στα πλοία με διεθνώς ανταγωνιστικούς όρους, η απλοποίηση διαδικασιών έναρξης επιχειρήσεων και μείωση γραφειοκρατίας, το σταθερό και ανταγωνιστικό θεσμικό πλαίσιο, λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού που υπάρχει για τη νηολόγηση πλοίων, η αύξηση εγγραφών σε ναυτικές σχολές και η αναβάθμιση της ποιότητας εκπαίδευσης και η δυνατότητα ιδιωτικής ναυτικής εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ (Ιανουάριος 2013), τα δυνητικά οφέλη, που μπορεί να αποκομίσει η ελληνική οικονομία στην περίπτωση προσέλκυσης περισσοτέρων δραστηριοτήτων διαχείρισης της ποντοπόρου ναυτιλίας, ακόμα και από ξένες ναυτιλιακές εταιρείες σε ελληνικό έδαφος, σε όρους συνολικής προστιθέμενης αξίας που δυνητικά μπορεί να δημιουργήσει ο κλάδος, υπερβαίνουν τα €25,9 δισεκ., ενώ η δυνητική απασχόληση τόσο στην ποντοπόρο ναυτιλία όσο και στους κλάδους που εμπλέκονται έμμεσα θα μπορούσε να υπερβεί τις 550 χιλ. θέσεις εργασίας.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας