Ποιες αλλαγές έρχονται στις κατασχέσεις ακινήτων

Ο ΚΕΔΕ –ο εκσυγχρονισμός του οποίου αποτελεί και προαπαιτούμενο για την επόμενη αξιολόγηση καθώς το θέμα αναφέρεται ρητά στη λίστα με τις υποχρεώσεις της χώρας για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης- αποτέλεσε την… πέτρα του σκανδάλου στην ιστορία με την κατάσχεση ακινήτου για οφειλή 500 ευρώ.

Ο φορέας που προκάλεσε όλη αυτή την ιστορία εξακολουθεί να… αναζητείται. Τραπεζικά στελέχη, αποσαφήνιζαν ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς για μικρές οφειλές καθώς πέραν του ζητήματος της κοινωνικής ευαισθησίας κλπ τίθεται και θέμα συμφέροντος.

Το κόστος προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία, από τη στιγμή που θα σταλεί το πρώτο εξώδικο, θα καταγγελθεί η δανειακή σύμβαση, θα γίνει η προσημείωση κλπ, μέχρι την ολοκλήρωση του 1ου και πολλές φορές του δεύτερου ή και του τρίτου πλειστηριασμού προκειμένου να βρεθεί αγοραστής είναι πολύ υψηλό και σίγουρα ξεπερνάει κατά χιλιάδες ευρώ οφειλές της τάξεως των 500 ευρώ για τις οποίες ξεσηκώθηκε η θύελλα αντιδράσεων των τελευταίων ημερών.

Υπάρχει και άλλος λόγος για τον οποίο, σύμφωνα πάντοτε με εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών, θα είναι πολύ μικρός ο αριθμός των ακινήτων που θα καταλήξουν να βγουν στο σφυρί ειδικά από τράπεζες.

Αυτός είναι το κόστος συντήρησης αλλά και οι υψηλοί φόροι κατοχής ενός ακινήτου. Με δεδομένη την κρίση στην αγορά, το ενδιαφέρον για απόκτηση ακινήτων είναι πολύ μικρό ειδικά για ακίνητα με μικρή εμπορικότητα και πολύ χαμηλή αξία. Έτσι, πλειστηριασμοί αναμένεται να ολοκληρωθούν μόνο στις περιπτώσεις ακινήτων σημαντικής αξίας για τα οποία μπορεί να υπάρξει άλλος αγοραστής πέραν της ίδιας της τράπεζας. Κανένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν έχει συμφέρον να μετατραπεί σε ένα τεράστιο… μεσιτικό γραφείο το οποίο θα βρεθεί με χιλιάδες ακίνητα στην ιδιοκτησία του τα οποία είτε θα πρέπει να συντηρεί κάτι που συνεπάγεται κόστος είτε να ρίξει στην αγορά προκαλώντας νέα πτώση τιμών.

Ειδικά το τελευταίο, είναι εις βάρος και των εγγυήσεων που έχουν λάβει οι τράπεζες για το υγιές κομμάτι του δανειακού τους χαρτοφυλακίου, δηλαδή, τα «πράσινα» ενυπόθηκα δάνεια. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους χθες το Μέγαρο Μαξίμου, στο non paper για τους πλειστηριασμούς, εξέφρασε την εκτίμηση ότι τελικώς δεν θα ολοκληρωθούν περισσότεροι από 2000 πλειστηριασμοί οι οποίοι και θα αφορούν σε πολυτελή ακίνητα.

Μπορεί η κυβέρνηση να θέλησε να το εμφανίσει ως ταξικό ζήτημα (δηλαδή ότι η κυβέρνηση δεν πειράζει τα σπίτια των φτωχών οφειλετών αλλά των εχόντων και μπαταχτσήδων) στην πραγματικότητα όμως η όλη ιστορία έχει να κάνει καθαρά με τη λειτουργία της αγοράς και τα συμφέροντα των τραπεζών ακόμη και του ίδιου του κράτους.

Στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, αναμένεται να αποσαφηνιστεί σε ποιες περιπτώσεις ακόμη και οι φορείς του δημοσίου δεν θα μπορούν να προχωρούν σε κατάσχεση πρώτης κατοικίας. Ζητούμενο είναι να εξασφαλιστεί για όλες τις περιπτώσεις ότι η πρώτη κατοικία, θα βρεθεί στο απυρόβλητο ειδικά για μικρές οφειλές έτσι ώστε να μην προκληθούν και πάλι περιστατικά ανάλογα με αυτά που προκάλεσαν τη δημοσίευση του απολογητικού non paper από το Μέγαρο Μαξίμου.