Η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών από μια άλλη οπτική

Στο σχέδιο νόμου περιγράφεται ο τύπος βάσει του οποίου θα υπολογίζεται το ύψος της μηνιαίας δόσης που θα μπορεί να καταβάλει κάθε οφειλέτης ανάλογα με το πραγματικό και όχι το τεκμαρτό εισόδημά του. Ειδικότερα όσο μεγαλύτερο είναι το δηλωθέν εισόδημα του οφειλέτη τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η μηνιαία δόση την οποία θα μπορεί να καταβάλει και η συνολική οφειλή θα διαιρείται δια του ποσού της δόσης έτσι ώστε να προκύψει ο συνολικός αριθμός των μηνιαίων δόσεων μέχρι το προβλεπόμενο ανώτατο όριο των 100 ή 120 κατά περίπτωση.

Σύμφωνα με όσα υπογραμμίσθηκαν στην κοινή συνέντευξη τύπου των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Εσωτερικών κεντρικός στόχος είναι να βοηθηθεί η κατηγορία των ανθρώπων που έχει πραγματικές δυσκολίες, χωρίς να ευνοηθούν οι κακοπληρωτές. Στο σημείο όμως αυτό αρχίζουν οι ενστάσεις, με κυρίαρχη αυτή η οποία προέρχεται από όλους αυτούς που προτίμησαν και προτιμούν να καταβάλουν όλες τις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο μειώνοντας στο άκρως ελάχιστο τις παροχές προς την οικογένειά τους. Ποια είναι η επιβράβευση της πολιτείας προς αυτούς που υπέβαλαν ειλικρινείς δηλώσεις φορολογικού και ασφαλιστικού περιεχομένου και μάτωσαν για να εξοφλήσουν τις οφειλές τους εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών; Δυστυχώς καμία επιβράβευση σε αυτούς και συνεχής επιβράβευση, παλαιότερα μέσω περαιώσεων, σήμερα μέσω ρυθμίσεων για όλους τους άλλους και ειδικότερα για τους μπαταχτσήδες.

Σίγουρα η πλειοψηφία των 3.900.000 οφειλετών δεν είναι μπαταχτσήδες, αντίθετα είναι πολίτες οι οποίοι κλήθηκαν κάποια στιγμή να καταβάλουν φόρους για εισόδημα που το έτος φορολογίας δεν υπήρχε είτε γιατί μειώθηκε δραματικά λόγω των μνημονιακών περικοπών είτε λόγω ανεργίας. Για αυτούς ΝΑΙ πρέπει να βρεθεί η λύση για τη ρύθμιση των οφειλών γιατί αυτοί είναι θύματα της κρίσης και των μνημονιακών πολιτικών και ενώ θέλουν να καταβάλουν τις οφειλές τους δεν μπορούν με το υφιστάμενο πλαίσιο. Όμως ένα μεγάλο μέρος των οφειλετών είναι κατά κύριο λόγο «επιχειρηματίες» οι οποίοι δηλώνουν ελάχιστα πραγματικά ετήσια εισοδήματα, πολλές φορές μικρότερα και από τα εισοδήματα όσων αμείβονται με τον κατώτερο μισθό, οι οποίοι αφενός εξαγνίζονται φορολογικά λόγω των τεκμηρίων και αφετέρου είναι οι μόνιμα ευνοούμενοι με τις εκάστοτε ρυθμίσεις. Είναι αυτοί που «δανείστηκαν» από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, αύξησαν τα περιουσιακά τους στοιχεία και σήμερα με τη ρύθμιση θα επιστρέψουν σε πολλές δόσεις λόγω οικονομικής «ανέχειας» σχεδόν άτοκα την οφειλή τους, είναι αυτοί που ευνοούνται.

Η λύση δεν είναι οι ρυθμίσεις αλλά η μείωση των φορολογικών – ασφαλιστικών επιβαρύνσεων που θα δώσει πραγματική ανάσα στην αγορά και στα έσοδα του Δημοσίου και η αύξηση των δόσεων στην πάγια ρύθμιση που προβλέπει ο Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών σε 24 για οφειλές που προβλέπεται τμηματική καταβολή και σε 36 για οφειλές που προβλέπεται εφάπαξ καταβολή, με αυστηρά κριτήρια ένταξης που θα εξαιρούν τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Οι ρυθμίσεις αυτού του είδους οι οποίες εξαγγέλλονται και υλοποιούνται, είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά δεν λύνουν προβλήματα διότι τα ληξιπρόθεσμα πάλι θα γιγαντωθούν αφενός λόγω φορολογικής πολιτικής που βασίζεται στην υπερφορολόγηση και αφετέρου λόγω της νοοτροπίας των ευνοούμενων από αυτές οι οποίοι θα συνεχίζουν να δανείζονται από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία προσδοκώντας μια ακόμα νέα ρύθμιση, την οποία κάποιοι θα τους χαρίσουν.

*Ο κ. Γιώργος Κορομηλάς είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός, Συγγραφέας Λογιστικών και Φορολογικών βιβλίων και Εισηγητής Λογιστικών – Φορολογικών Σεμιναρίων με χιλιάδες ώρες διδακτικής εμπειρίας. Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών, τ. μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών και έχει συμμετάσχει σε πολλές επιτροπές και νομοτεχνικές ομάδες εργασίας του Υπουργείου Οικονομικών.

Δείτε τα υπόλοιπα άρθρα του Γιώργου Κορομηλά στο fpress.gr ΕΔΩ