«Ξεχάστε τις ρυθμίσεις» λένε τρόικα και κυβέρνηση – Ποιες λύσεις απομένουν για τους οφειλέτες

Σε αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις που έχουν ανακοινωθεί κατά καιρούς, η πάγια διαδικασία που προβλέπει η φορολογική νομοθεσία δεν προβλέπει καμία διαγραφή προσαυξήσεων. Βέβαια, ο οφειλέτης έχει κάθε λόγο να υπαχθεί καθώς:

• Αποκτά τη δυνατότητα να εκδώσει φορολογική ενημερότητα
• Αναστέλλονται τα φορολογικά μέτρα εις βάρος του και
• Αναστέλλεται η δυνατότητα άσκησης ποινικής δίωξης, κάτι που προβλέπει η φορολογική νομοθεσία για οφειλές άνω των 5000 ευρώ.

Για τον προσδιορισμό του αριθμού των δόσεων, η νομοθεσία προβλέπει έξι συγκεκριμένα κριτήρια. Για κάθε κριτήριο, προβλέπεται και συγκεκριμένος αριθμός δόσεων. Ο έφορος κάνει την σχετική πρόσθεση και καταλήγει σε έναν αριθμό ο οποίος –όπως προαναφέρθηκε- δεν μπορεί να υπερβαίνει το 48. Σημειώνεται ότι ο καθορισμός των δόσεων αποτελεί αρμοδιότητα του εφόρου μόνο στην περίπτωση που το ύψος του συσσωρευμένου χρέους είναι χαμηλότερο των 300.000 ευρώ. Από αυτό το ύψος και πάνω, κανονίζει ο υπουργός Οικονομικών.

Τα έξι κριτήρια

Για τον καθορισμό του τελικού αριθμού των δόσεων χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα κριτήρια:

1. Οικονομική αδυναμία (1 έως 5 δόσεις). Για παράδειγμα, αν έχουν καταστραφεί αγαθά της επιχείρησης κερδίζουμε τρείς δόσεις ενώ αν έχουμε ζημιογόνα επιχείρηση δύο δόσεις.

2. Διασφάλιση οφειλής (0 έως 4 δόσεις). Αν η οφειλή προς την εφορία διασφαλιστεί με την υποθήκη ενός ακινήτου, κερδίζουμε 3-4 δόσεις.

3. Προέλευση οφειλής (0 έως 5 δόσεις). Χρέη που προέρχονται από φόρους κληρονομιάς, αντιμετωπίζονται ευνοϊκότερα και χαρίζουν πέντε επιπλέον δόσεις.

4. Συμπεριφορά οφειλέτη (0 έως 4 δόσεις). Τέσσερις δόσεις κερδίζει αυτός που φάνηκε συνεπής όλα τα προηγούμενα χρόνια.

5. Αιτία για την οποία ζητείται η διευκόλυνση (0 έως 4 δόσεις). Αν θέλουμε να μπούμε στη ρύθμιση για να πάρουμε φορολογική ενημερότητα, θα μας δώσουν τρεις δόσεις. Αν δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο λόγο και προχωρούμε στη ρύθμιση για να έχουμε…καθαρό πρόσωπο απέναντι στην εφορία, θα κερδίσουμε τέσσερις επιπλέον δόσεις.

6. Κρίση (αιτιολόγηση) προϊστάμενου (1 έως 4 δόσεις). Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις. Είναι άλλο ένα κριτήριο που καθιστά τον έφορο κυρίαρχο του παιχνιδιού.

Αν προστεθούν τα κριτήρια που αναφέρονται στις παραπάνω παρενθέσεις, δεν θα καταλήξετε στον αριθμό 48. Ωστόσο, η νομοθεσία δίνει στον έφορο το δικαίωμα ακόμη και να τριπλασιάσει τις δόσεις που θα προκύπτουν από το άθροισμα των παραπάνω κριτηρίων. Συμπέρασμα; Όσο «αντικειμενικό» και αν θεωρείται το σύστημα με βάση τα κριτήρια, τον τελικό λόγο έχει ο έφορος.