Τα ζυμαρικά αντέχουν στην κρίση

 Τα ζυμαρικά αντέχουν στην κρίση


O κλάδος των ζυμαρικών αποτελεί μία από τις ιδιομορφίες της ελληνικής αγοράς τροφίμων. Για περίπου δύο δεκαετίες παρατηρείται ένα ιδιότυπο μπρα ντε φερ μεταξύ των μεγάλων βιομηχανιών Μέλισσα και Misko.

Τον εγχώριο κλάδο των ζυμαρικών εξετάζει η Infobank Hellastat σε πρόσφατη μελέτη της όπου εξάγεται το συμπέρασμα πως το δυσμενές οικονομικό κλίμα αποτυπώθηκε στην υποχώρηση του κύκλου εργασιών των super market, με τις περισσότερες κατηγορίες καταναλωτικών προϊόντων να εμφανίζουν μείωση πωλήσεων.

Η οικονομική ύφεση που εκδηλώθηκε από τα τέλη του 2008 επηρέασε αρνητικά πολλούς κλάδους ειδών διατροφής, καθώς οι καταναλωτές, λόγω της υποχώρησης του διαθέσιμου εισοδήματός τους, περιόρισαν τις δαπάνες ακόμα και για βασικά αγαθά.

Αντιθέτως, ο τομέας των ζυμαρικών αποδείχθηκε ανθεκτικός, με την κατανάλωση μάλιστα να εμφανίζει ανοδική πορεία, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διατήρηση των τιμών σε χαμηλά επίπεδα, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Hellastat.

Αναφορικά με το 2016, οι συνθήκες στο ευρύτερο λιανικό εμπόριο ειδών διατροφής παρέμειναν αρνητικές λόγω των capital controls και των υψηλών φορολογικών υποχρεώσεων των φορολογουμένων, ενώ ο συντελεστής ΦΠΑ στα μέσα του έτους αυξήθηκε περαιτέρω από το 23% στο 24%.

Το δυσμενές αυτό κλίμα αποτυπώθηκε στην υποχώρηση του κύκλου εργασιών των super market σε ποσοστό 4,5%, σε επίπεδο χαμηλότερο των 10 δισ. ευρώ, με τις περισσότερες κατηγορίες καταναλωτικών προϊόντων να εμφανίζουν μείωση πωλήσεων σε αξία ή/και όγκο. Στα ζυμαρικά, ο όγκος πωλήσεων κατά τη διάρκεια του έτους υποχώρησε κατά 11%, ενώ στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας η πτώση ήταν ακόμα μεγαλύτερη, φτάνοντας στο 22,4%, γεγονός που οφείλεται στην κατάρρευση του δικτύου της Μαρινόπουλος, αλλά και στον τιμολογιακό ανταγωνισμό και προσφορές στο χώρο των επώνυμων προϊόντων.

Όμως παρά την υποχώρηση των εσόδων, τα κέρδη του κλάδου βελτιώθηκαν λόγω της υποχώρησης των τιμών του σιταριού (βασική πρώτη ύλη για τη μακαρονοποιία), γεγονός με θετική επίδραση στο κόστος παραγωγής. Ενδεικτικά, οι συμφωνίες στο θεσσαλικό κάμπο διαμορφώθηκαν στα 16,5-17,5 λεπτά το κιλό, ενώ το προηγούμενο έτος οι προσφερόμενες τιμές είχαν αγγίξει τα 28 λεπτά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ