Τι αλλάζει σε εμπόριο, κατασκευές, ΜΜΕ και φάρμακα με την 3η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ

Ο ΟΟΣΑ ζητάει άμεσο ξεκαθάρισμα της νομοθεσίας αναφέροντας ότι από τις 356 συστάσεις στις οποίες προχωρεί, οι 90 αφορούν στην κατάργηση απαρχαιωμένων, αδρανών ή περιττών νομοθετικών διατάξεων οι οποίες «λειτουργούν ως ρυθμιστικό εμπόδιο αφού δημιουργούν νομική αβεβαιότητα, αύξηση του ρυθμιστικού κόστους αλλά και του κόστους συμμόρφωσης των προμηθευτών και των παικτών της αγοράς».

Ο Οργανισμός, επικαλείται το βασικό εύρημα παλαιότερης έκθεσής το, σύμφωνα με το οποίο το διοικητικό βάρος των ρυθμίσεων ισοδυναμεί με οικονομικό βάρος 3,28 δις. ευρώ για τις επιχειρήσεις 13 τομέων της ελληνικής οικονομίας.

Οι 358 συστάσεις, αφορούν στους πέντε κλάδους της ελληνικής οικονομίας οι οποίοι καλύπτουν μερίδιο 11,2% του ελληνικού ΑΕΠ και 16,7% της συνολικής απασχόλησης. Το δε οικονομικό όφελος από την εφαρμογή αυτών των συστάσεων, προσδιορίζεται στα περίπου 414 εκάτ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Αναλυτικά, οι βασικές συστάσεις ανά τομέα, έχουν ως εξής:

Ηλεκτρονικό Εμπόριο: Οι Ελληνικές αρχές πρέπει ακόμα να διευκρινίσουν τους ορισμούς και την διαφορά μεταξύ των νομικών και των εμπορικών εγγυήσεων, να καταργήσουν επιπρόσθετες υποχρεώσεις των εγχώριων προμηθευτών σχετικά με τις εμπορικές εγγυήσεις και να εξετάσουν την υιοθέτηση μικρότερης διάρκειας των νομικών εγγυήσεων για μεταχειρισμένα είδη. Όπως και στην περίπτωση του «καταναλωτή», υπάρχουν στην νομοθεσία περί προστασίας των καταναλωτών διάφοροι ορισμοί και για τον «προμηθευτή».

Επιπλέον, η ισχύουσα Ελληνική νομοθεσία έχει το ακούσιο αποτέλεσμα να επιβαρύνει τους εγχώριους πωλητές (μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου) με επιπρόσθετες υποχρεώσεις, συνεπώς και κόστη, σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές τους στο εξωτερικό. Η εφαρμογή αυτών των συστάσεων αναμένεται να δημιουργήσει νομική ασφάλεια και να αυξήσει την διαφάνεια, μειώνοντας ταυτόχρονα τα σχετικά κόστη συμμόρφωσης για τις Ελληνικές επιχειρήσεις.

Κατασκευαστικός τομέας

Στόχος ενός αριθμού συστάσεων στον κατασκευαστικό τομέα είναι η αύξηση της συμμετοχής στις διαγωνιστικές διαδικασίες δημοσίων συμβάσεων έργων και μελετών. Φυσικά πρόσωπα και εταιρείες δύνανται να συμμετέχουν σε δημόσιες συμβάσεις έργων και μελετών μόνον εφόσον είναι εγγεγραμμένοι σε μητρώα ανά κατηγορίες, ανάλογα με τον τομέα δραστηριότητάς τους –π.χ. οδικά ή υδραυλικά έργα. Επιπρόσθετα, κατατάσσονται σε τάξεις σύμφωνα με την εμπειρία τους, το προσωπικό που διαθέτουν και την οικονομική τους κατάσταση.

Ο ΟΟΣΑ συνιστά την δυνατότητα συμμετοχής φυσικών προσώπων και εταιρειών στους δημόσιους διαγωνισμούς ανεξαρτήτως της κατηγοριοποίησής τους σε τάξεις στα μητρώα, εφόσον πληρούνται τα κριτήρια συμμετοχής. Μεγαλύτερη ευελιξία θα πρέπει να δοθεί σε φυσικά πρόσωπα και εταιρείες ως προς τη δραστηριοποίησή τους στην αγορά δημοσίων έργων και μελετών. Ο ΟΟΣΑ συνιστά να επιτραπεί η ταυτόχρονη δυνατότητα εγγραφής φυσικών προσώπων και εταιρειών σε μητρώα μελετητών και κατασκευαστών. Αντίθετα, συνιστάται να μην επιτρέπεται η συμμετοχή σε διαγωνισμούς δημοσίου έργου σε φυσικά πρόσωπα ή εταιρείες που σχεδίασαν το έργο αυτό εκτός εάν προβλέπεται ρητά στην προκήρυξη του διαγωνισμού.

Στις δημόσιες συμβάσεις μελετών, όπου σήμερα επιτρέπεται σε φυσικά πρόσωπα να εγγραφούν το πολύ σε δύο από τις 28 συνολικά κατηγορίες μελετών, θα πρέπει να επιτραπεί η δυνατότητα εγγραφής τους σε μεγαλύτερο αριθμό κατηγοριών, λαμβανομένων υπόψη των πανεπιστημιακών τους πτυχίων - ήτοι ειδικότητες της μηχανικής όπως πολιτικός ή μηχανολόγος μηχανικός. Για την καταπολέμηση της νόθευσης των διαγωνισμών στις δημόσιες συμβάσεις, «οι αναθέτουσες αρχές πρέπει να χρησιμοποιούν μέγιστες επιτρεπόμενες τιμές μόνο εάν αυτές οι τιμές βασίζονται σε ενδελεχή έρευνα αγοράς και εάν οι αρχές είναι βέβαιες ότι αυτές οι τιμές είναι πολύ ανταγωνιστικές». Συνεπώς οι τιμοκατάλογοι που είναι σε ισχύ πρέπει να ενημερωθούν ώστε να αντανακλούν τις συνθήκες της αγοράς.

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Η νομοθεσία θέτει τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι εφημερίδες και τα περιοδικά για να μπορούν να δημοσιεύουν κρατικές ανακοινώσεις/δημοσιεύσεις και να επωφελούνται από ειδικό τιμολόγιο ταχυδρομικής διακίνησης. Και στις δύο περιπτώσεις τα κριτήρια πρέπει να αναθεωρηθούν. Το νομικό πλαίσιο για την αδειοδότηση και λειτουργία των ραδιοφωνικών σταθμών είναι κατακερματισμένο και, σε σημαντικό βαθμό, δεν έχει εφαρμοστεί στην πράξη. Ο ΟΟΣΑ συνιστά την επανεξέταση του ορισμού του ανεξάρτητου παραγωγού οπτικοακουστικών μέσων σύμφωνα με την σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία.

Παράλληλα, η υποχρεωτική εγγραφή των παραγωγών και των εταιρειών παραγωγής στα μητρώα των οικείων επιμελητηρίων πρέπει να καταργηθεί. Το πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας της συνδρομητικής τηλεόρασης και ραδιοφώνου πρέπει να εκσυγχρονιστεί ούτως ώστε να αντανακλά τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Επιπλέον, αρκετές ρυθμίσεις που αφορούν στο περιεχόμενο της συνδρομητικής τηλεόρασης και ραδιοφώνου πρέπει να γίνουν λιγότερο περιοριστικοί όπως επίσης να επανεξεταστούν οι περιορισμοί που εφαρμόζονται στους προμηθευτές προγράμματος της συνδρομητικής τηλεόρασης και ραδιοφώνου.

Χονδρεμπόριο

Ο ΟΟΣΑ συνιστά στις αρχές να απλοποιήσουν και να κάνουν πιο ευέλικτο το ρυθμιστικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων εμπορίας καυσίμων, ώστε να διευκολυνθεί η είσοδος νέων χονδρεμπόρων στην αγορά. Στον τομέα των κεντρικών (χονδρεμπορικών) αγορών, το τρέχον νομικό πλαίσιο επιτρέπει μόνον μία χονδρεμπορική αγορά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. «Αυτό το νομικό πλαίσιο είναι απαρχαιωμένο και απέχει από τις εξελίξεις της αγοράς.

Ο περιορισμός πρέπει να χαλαρώσει έτσι ώστε να επιτραπεί σε χονδρεμπόρους, πιθανώς σε συνεργασία με άλλους παράγοντες της αγοράς, να ιδρύσουν ανταγωνιστικές (χονδρεμπορικές) αγορές».Ο ι απαιτήσεις για την απόκτηση άδειας οδικών μεταφορών δεν πρέπει να ευνοούν εταιρείες με συγκεκριμένη νομική μορφή, όπως ανώνυμες εταιρείες, εις βάρος εταιρειών με νομική μορφή που συνήθως έχουν μικρές επιχειρήσεις.
Μεταποίηση και χονδρεμπόριο φαρμακευτικών προϊόντων

Ο ΟΟΣΑ συνιστά την αναθεώρηση του μηχανισμού ανατιμολόγησης ώστε να εξασφαλίζεται η διαφορά τιμής μεταξύ γενόσημων και πρωτοτύπων προϊόντων, ευνοώντας έτσι τη διείσδυση των γενοσήμων στην αγορά. Το νομικό πλαίσιο για την διαφήμιση των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) θα πρέπει να επικαιροποιηθεί και να ευθυγραμμιστεί με τις πρόσφατες τροποποιήσεις περί απελευθέρωσης των καναλιών διανομής των Γενικής Διάθεσης Φαρμάκων (ΓΕΔΙΦΑ) ως υποκατηγορίας των ΜΗΣΥΦΑ. Επιπλέον, η διαφήμιση των ωφελημάτων προς το κοινό με τη μορφή των εκπτώσεων θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία στην προώθηση των ΜΗΣΥΦΑ. Οι αρχές πρέπει να αναθεωρήσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο των προωθήσεων, περιλαμβανομένης της εκ των προτέρων έγκρισης από τον ΕΟΦ των επιστημονικών εκδηλώσεων και συνεδρίων.

Η γνωστοποίησή τους, σε συνδυασμό με έναν μηχανισμό εκ των υστέρων ελέγχου από τον ΕΟΦ, μπορεί να επιτύχει τους δεοντολογικούς και οικονομικούς σκοπούς του νομοθέτη, καθώς και να διασφαλίσει την προστασία της δημόσιας υγείας, χωρίς να επηρεάζει τις στρατηγικές μάρκετινγκ των εταιρειών. Το νομικό πλαίσιο της λειτουργίας των φαρμακαποθηκών πρέπει να καταστεί πιο ευέλικτο ώστε να επιτρέπει την εγκατάσταση περισσότερων της μίας οικονομικής μονάδας στην ίδια περιφέρεια και βοηθητικών αποθηκευτικών χώρων εκτός αυτής.