Βιομηχανία ζάχαρης σε πικρούς δρόμους

Αδεια ταμεία, υποχώρηση πωλήσεων, συσσωρευμένες ζημίες, υπέρμετρος δανεισμός και αδυναμία χρηματοδότησης δημιουργούν ένα περιβάλλον εξαιρετικής αβεβαιότητας για το μέλλον της ΕΒΖ, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι άδηλο, βρίσκεται στον… αέρα.

Το μεγάλο άμεσο πρόβλημα που οφείλει να αντιμετωπίσει η διοίκηση είναι η χρηματοδότηση με κεφάλαια κίνησης, κάτι που μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο. Η δραματικότητα των στιγμών αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι εδώ και λίγες ημέρες έχει συσταθεί άτυπη ομάδα από στελέχη των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Βιομηχανίας, αλλά και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, που θα ασχοληθεί με τη χρηματοδότηση της εταιρίας, για την οποία οι ελληνικές τράπεζες «σφυρίζουν κλέφτικα».

Αλλωστε και η υπό εκκαθάριση ATEbank, που είναι ο μεγαλομέτοχος της ΕΒΖ, δήλωσε εγγράφως στην πρόσφατη ετήσια τακτική γενική συνέλευση της εταιρίας ότι δεν προτίθεται να την χρηματοδοτήσει εκ νέου, όπως έγινε τον περασμένο Μάρτιο, μέσω της έκδοσης μιας αμφιβόλου συμβατότητας με το κοινοτικό δίκαιο Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξελίξεις γύρω από την ΕΒΖ έχουν παγώσει τους τελευταίους μήνες, καθώς μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου στην εταιρία «δεν κινείται φύλλο». Το υποτιθέμενο ενδιαφέρον ενός βραζιλιάνικου ομίλου παραγωγής και εμπορίας ζάχαρης για την προμήθεια ακατέργαστης ζάχαρης που προορίζεται για την αγορά της Ευρώπης και της Ασίας δε φαίνεται να έχει συνέχεια.

Τα ταμεία είναι άδεια, ενώ τα οικονομικά δεδομένα επιβαρύνονται, αφού και το πρώτο τρίμηνο της τρέχουσας χρήσης –Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος 2015- είναι ζημιογόνο, ενώ οι περίπου 240 εργαζόμενοι ανησυχούν για τη δυνατότητα καταβολής του επόμενου μισθού και του δώρου Χριστουγέννων. Σημειώνεται ακόμη ότι οι υποχρεώσεις της ΕΒΖ προς τους τευτλοπαραγωγούς από την τελευταία καμπάνια, αλλά και τους μεταφορείς φτάνουν στα 13 εκατ. ευρώ και κανείς δεν ξέρει πως και πότε θα πληρωθούν.

Στο μεταξύ ο ανταγωνισμός στην εσωτερική αγορά ζάχαρης είναι για την ΕΒΖ ανελέητος και προέρχεται από εταιρίες με καταγωγή από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Κροατία, αλλά και εγχώριες εμπορικές επιχειρήσεις. Ως αποτέλεσμα καθημερινά η ΕΒΖ χάνει έδαφος. Με δική της παραγωγή 25.000 τόνων ζάχαρης και εισαγωγές της τάξεως των 100.000 τόνων καλύπτει μόλις το 38,5% της αγοράς, με την παρουσία της στο λεκανοπέδιο Αττικής να έχει υποχωρήσει δραματικά.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ